Dom
Toen ik nog rond de Witte Raaf circuleerde, de boot van Kees Hoekert, toenmalige toekomstige ex alsmede vader van de Blauwbilgorgel, was ik erg onder de indruk van het bezoek aldaar.
Continue reading →Tag: Oud Zeikwijf vertelt
De Plattelandschinees
In de 36 jaar dat ik in dit uligineus landje vertoef, hoorde ik weleens het woord “De Plattelandschinees”. Ik begreep dat het om een belangrijk begrip ging.
Continue reading →Russia
Ergens boven Polen begonnen de potentiële ongewenste gevolgen van de situatie tot mij door te dringen. Van het Goelagarchipel had ik onthouden dat je met de Russen beter niet spotten kon.
Continue reading →WC’s
Ooit ben ik verzeild geraakt in wat ik durf te noemen, al was het in 1984, het laatste jaren 60-seksfeest.
Continue reading →Een vlotte bevalling
Al weken had ik bronchitis. “Oom dokter” zoals Kees onze huisarts Dr. Promes noemde, had mij verboden thuis te bevallen, laat staan op het drijvende eiland dat ik zelf uit afval in elkaar geknoopt had. Dat was een domper van jewelste op het feestelijke vooruitzicht, dat enkel een dwaze nullipare zoals ik kon koesteren.
Continue reading →De kleinzoon van Albert Helman
Ik zou trouwen met de kleinzoon van Albert Helman, de Surinaamse schrijver.
Continue reading →Uchi
Een stukkie in de door hem gekoesterde serie “Oud Zeikwijf vertelt”, speciaal geschreven, in een diepe dal van uitputting, voor de verjaring van onze aller- allerliefste hoofdred Max Molovich de Grote, de beste blogger evah.
Continue reading →Robots
Over mijn haat-liefde verhouding met wijlen een Miele.
Continue reading →Het Masker des Doods
Grote geesten als Jasper Grootveld c.s. later in hun leven zien onderworpen worden aan niet bepaald schrandere zorgtypes… Het is elke keer slikken. In het geval van Jasper kon ik er niet tegen. Het was tenenkrommend. Ik adviseerde hem dan ook om dood te gaan. Wat hij een week later gewoon deed.
Continue reading →De banaan
Het was zondag, 8 uur. ‘Beste tijd om naar de Appie te gaan’ verklaarde Oud Zeikwijf. Dus trok ze haar laarzen aan en sloop ze het huis uit, met haar trolley vol papier, flessen en plastic, voor de resp. papier-, glas- en plasticbak. Le fond de l’air was frais. En niet alleen de fond. Siberië […]
Continue reading →Hoe Oud Zeikwijf bijna in de boeien werd geslagen in De Nederlandsche Bank
Eindelijk ving Oud Zeikwijf de tocht naar De Nederlandsche Bank aan om het prijzengeld van de Blogger des Vaderlands te halen.
Een ingelijste biljet van 1000 piek wilde zij. Maar na telefonisch overleg bleek zulks niet te worden gedrukt door de firma Joh. Enschede.
Continue reading →The time is always now
Over de rant van duizendpoot Douglas Rushkoff in VPRO Tegenlicht / Backlight
Continue reading →Spraakverwarring
De Koreaanse had uitgevonden dat Japanners het credo “Don’t disturb the peace” bezigden. Vanaf dat moment werd elke kleinigheid langs die meetlat gelegd. En hoe meer we probeerden de peace niet te disturben, hoe minder het lukte.
Continue reading →De lessen en leren broek van mijn vader
Mijn vader, de JR van de streek, bracht mij het een en ander bij. Onder andere: als je met bankiers gaat praten, doe een pak aan. bankiers zijn namelijk hysterisch vooringenomen wat betreft het uiterlijk van hun cliënten. Al heb je drie ton op je rekening, kennen ze je slechts gehuld in je kloffie, dan zullen ze de vloer met je dweilen. Pijl op trekken.
Continue reading →De lange gang van mahonie
Mijn zoon werd 15, een magisch getal. Hij sproot uit de argeloze kinderjaren door de weeïge baarmoederhals van de puberteit. Zijn kop stak al uit, hij kon een glimp van de volwassenheid vangen, zijn benen nog vast in de uterale warmte.
Continue reading →Recette de la Blanquette de veau
Eén keer per jaar een lekkere blanquette de veau heb ik me zelfs als alleenstaande studerende moeder, al hield een snelbinder de deur van mijn koelkastje dicht, altijd wel kunnen permitteren. En dat is zat. Als je daar maar van geniet.
Continue reading →Arthur IJzerdraat
Behalve de man, die de Sarphatistraat de mooiste plek van Europa vond, heb ik nooit een wonderlijker kerel gekend dan Arthur IJzerdraat.
Continue reading →Fabiola is dood
Vannacht is Fabiola overleden in Sint Jacob, Amsterdam. De flamboyante Fabiola, levend kunstwerk, Marie de la Nuit, Cinderella, La Reine de Paris, Fabiola di Atlantis, voormalig boegbeeld van de nachtburgemeesters van Amsterdam, is niet meer onder ons.
Continue reading →Het Witte Kippenplan
Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 6.
Continue reading →Het Van Heutsz monument
Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 5.
Continue reading →Het Witte Fietsenplan
Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 4.
Continue reading →Het begrip leiderschap bij Provo
Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 3.
Continue reading →De Oprichting van Provo (2)
Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit. Vandaag deel 2.
Continue reading →La Garzuela
Over haar eigen moeder placht zij te zeggen: ‘Zij was intelligent en lui.’ Mijn oma Toune zelf was intelligent en helemaal niet lui.
Continue reading →De Oprichting van Provo
Op een avond in 1992 dat haar vriend en mentor Robert Jasper Grootveld op de preekstoel zat bij haar thuis deed Oud Zeikwijf de bandrecorder op tafel en nam het gesprek met hem en zijn vrouw Thea op. Vervolgens tikte zij dat woord per woord uit.
Continue reading →