Pekelkreeft

Je ziet het niet aan me, toch is het zo. Dat het eitje waaruit ik ben voortgekomen een kleine tweehonderd jaar geleden is gelegd, bedoel ik. Op zich zou het ook niks uit moeten maken. Ik ben zoals elke andere pekelkreeft. Ik zwem op mijn rug en hang op vrijdagmiddag graag rond in het park […]

Continue reading →

Jonathan

Jonathan is ook een bewoner van het waterplein. Sinds hij hier woont is hij een begrip in ons buurtje. Hij tiranniseert ons namelijk met luidruchtige alsmede nachtelijke feestjes. Voordat u zeur roept 2 woorden: – vuurwerk om 4 uur ’s nachts – schreeuwend met de hele party in de gracht duiken Dat werk. Vandaag staat […]

Continue reading →

Mijn overbuurvrouw

Mijn overbuurvrouw en ik zijn tientallen jaren geleden tegelijk aan het waterplein komen wonen. Allebei als jonge immigranten, zij uit Anatolië, raad ik aan de uitbundig bedrukte nepzijden hoofddoek, op zn Turks geknoopt, die ze afwijkend genoeg ook binnenshuis draagt als ze alleen is, wat ze meestal is. Ze heeft een man geloof ik, maar […]

Continue reading →

Pianosnaren

Mijn vader was pianostemmer. Daar heb je weinig aan, als je meereist met een bedoeïenenkaravaan. Het was het enige dat hij miste in al die jaren dat hij over de zeeën en door de woestijnen van deze wereld had getrokken. De meeste mensen missen het eten van hun vaderland, de geuren, de geluiden, mijn vader […]

Continue reading →