Fitzcarraldo

‘Is er een marathon bezig?’, vraag ik aan de man achter de balie van het hotel. Hij is bezig om onze reservering met een dag te verlengen. Buiten hebben ze de straat afgezet met politielint. Voor het hotel staat een agent met een fel geel hesje aan. De zon schijnt. Op de avond dat we […]

Continue reading →

Le soleil d’Austerlitz

Klassiekertje. Het monster verdwijnt in de afgrond. Je denkt: het is afgelopen. Maar dan zwiept z’n staart naar boven om de held van het verhaal naar beneden te sleuren. Het begon afgelopen zondag. Samen met J. liep ik door de bossen van de Utrechtse Heuvelrug op zoek naar De Pyramide van Austerlitz. Ik ben de […]

Continue reading →

Jaaropening

We liepen ergens in Amsterdam Zuid, nabij het Rembrandtpark. Mijn schoonmoeder vertelde dat haar reflex om over alles en iedereen direct een oordeel klaar te hebben, verdwenen was. Mijn lief vertelde over de kwantummechanica en dat iets alleen maar iets kan zijn in relatie tot iets anders. Ik moest denken aan een uitspraak waarvan ik […]

Continue reading →

Where is my mind?

Je zat in de auto, op de snelweg, ergens tussen Dordrecht en Herwijnen, ter hoogte van Hardinxveld-Giesendam of zo. Het was klokslag 15.00 uur. De nieuwslezer vertelde dat er zojuist een vliegtuig in het WTC was gevlogen. Hij leek het zelf niet helemaal te geloven. ‘Dat gaat spectaculaire beelden opleveren’, zei je tegen J. die […]

Continue reading →

Bij de kaasboer

‘Heeft u ook oude cheddar’, vraag ik aan de vrouw van de kaasboer. De vrouw van de kaasboer loopt zwijgend naar achteren. HEBBEN WE OOK OUDE CHEDDAR’, schreeuwt de vrouw van de kaasboer naar de kaasboer die buiten mijn blikveld ergens mee bezig is. Waarschijnlijk met kaas. Ze komt weer terug en blijft zwijgend voor me […]

Continue reading →

Rust

k zit in bed en luister naar Bill Callahan die zingt dat er te veel vogels in een boom zitten. En dat de lucht vol zit met zwart schreeuwend gespuis. En dat er nog een vogel bij komt. En nog een. En nog een vogel die geen plek kan vinden om te landen. Een vogel […]

Continue reading →

Niemand anders

Samen met mijn vrouw keek ik naar Niemand Anders bij Micha Wertheim. Je moest je webcam aanzetten. De mensen keken bij ons naar binnen. Wij keken bij de mensen naar binnen. Niemand leek zich echt op z’n gemak te voelen. Micha Wertheim zat voor een lege zaal in Zwolle. Ik had er natuurlijk ook voor […]

Continue reading →