‘Mooi’, zei m’n vriendin toen ik haar deze wijnfles liet zien, ‘minder is meer’. Maar klopt dat laatste eigenlijk wel? Normaal gesproken vermeldt het etiket de naam van de wijn, het ‘bouwjaar’, het alcoholpercentage en staat er een knullig tekeningetje op van de wijngaard en/of het bijbehorende ‘chateau’, maar daarvan is hier geen sprake.

Vrijdag moest ik bij de burgerlijke stand van Stadsdeel Centrum zijn. Dit was de eerste keer sinds lang. Wie schetste dan ook mijn verbazing toen bleek dat in mijn afwezigheid de hele zaal op de schop was genomen.

Een vierkant is een saaie vorm die snel verveelt, maar als men het volhoudt om er geconcentreerd naar te blijven kijken, voltrekt zich na verloop van tijd een klein wonder: omdat men aan de saaie vorm gewend raakt en hem accepteert zoals hij is, ‘overvraagt’ men hem als het ware niet meer en daardoor transformeert hij van een saaie naar een mooie vorm. Hij wordt bevrijd van uw verwachtingen en is daardoor in staat zijn ware schoonheid te tonen. Daar komt nog bij dat een vierkant een heel menselijke vorm is: als u een vierkant ziet is het vrijwel honderd procent zeker dat hij van menselijke oorsprong is, want in de natuur komt hij zo goed als niet voor. Dit alles tesamen roept bij menigeen de vraag op: waarom zijn er eigenlijk geen vierkante landen? Zo ook bij mij.

Toen m’n vader nog leefde wandelde hij tweemaal per jaar – ’s avonds om een uur of tien, want hij was net zo mensenschuw als ik – door de belangrijkste winkelstraat van onze woonplaats om de etalages te bekijken. Op de heenweg de éne kant van de straat, op de terugweg de andere. Na thuiskomst was z’n commentaar altijd hetzelfde: ‘Ik heb eigenlijk niets gezien wat ik graag zou willen hebben’.

In de loop der tijd is me verscheidene keren gevraagd hoe het komt dat ik zo veel van auto’s en hun vormgeving weet, terwijl ik zelf nooit zo’n soort vervoermiddel heb gehad en zelfs niet in het bezit ben van een rijbewijs. Men schijnt dat nogal vreemd te vinden, maar het is denk ik wel […]