Oneindig

In het boek van A.L. Snijders dat bij mij op de wc ligt ter verpozing tijdens het schijten, lees ik dat ons brein weliswaar gebrekkig is, maar oneindig. Ik weet niet wat ik me moet voorstellen bij een oneindig brein. Oneindigheid is natuurlijk sowieso een problematisch begrip om over na te denken. Nadenken over de […]

Continue reading →

Adam

We hadden net een ijsje gehaald en keken naar het standbeeld van de aartsengel Michaël. Het is een vreemd, kitscherig standbeeld. Gemaakt van groen glas. Foeilelijk, als u het mij vraagt. En als u het mijn vrouw vraagt ook. Mijn dochter had geen mening geloof ik. Het enige aardige van het standbeeld, vind ik, zijn […]

Continue reading →

Kuddedieren

We waren bij het POWOW Festival in Rotterdam en kregen een rondleiding langs speciaal voor de gelegenheid gemaakte street art in de Afrikaanderwijk. Samen met een stuk of veertig andere geïnteresseerden slenterden we door de straten. We stonden stil bij de kunstwerken en probeerden naar onze Vlaamse gids te luisteren. Die zei dingen als: ‘Met […]

Continue reading →

Kunsthandel

Het assortiment bestond voornamelijk uit onnatuurlijk aandoende landschapjes die in hooguit een kwartier geschilderd leken te zijn, reproducties van jongetjes met tranen op de wang en zwaar opgemaakte zigeunerinnen die in neonkleurige niemandalletjes tegen een bosrijke achtergrond tot hun knieën in het water stonden, van gips vervaardigde en bruin gespoten reliëfjes van paardenkoppen die men aan de muur kon hangen en helften van grote tropische schelpen die als asbak dienst konden doen, maar die je ook tegen je oor kon houden om de zee te horen.

Continue reading →

Nurkse Kunstkritiek

“Opvallend hoe onzichtbaar Nederlandse kunstcritici zijn op het internet (alle ter zake doende Nederlandse kunstblogs worden door kunstenaars gemaakt).” – NP op Trendbeheer

Lo, en het was alsof ik dwalende was in de oneindige leegte van space, met niets dan een vacuum als mijn omhulsel, totdat ik het roepen hoorde van mijn naam. Kunstcriticus… Dat heb ik nog nooit geprobeerd te zijn!

Continue reading →

De wording van een kunstwerk

U kent de uitdrukking ‘Dat kan mijn driejarige neefje ook’, meestal geuit na confrontatie met een ettelijke miljoenen kostend kunstwerk. Dat kunstwerk is dan ook vaak gemaakt door een kunstenaar die het kind in zichzelf naar boven probeert te halen. Nu, zo dacht ik, laat ik mijn tweeënhalf jaar oude zoontje eens de opdracht geven een gezicht te tekenen.

Continue reading →

Open discussiedraadtijd: Wat vind jij van museums?

Taal is vooral uitgevonden als een middel tot communicatie, maar wordt vervolgens vooral gebruikt als een middel om maar zo keihard als mogelijk “HIER BEN IK” te schreeuwen. Waar is de dialoog?? Wat is een mening waard als je ze niet gebruikt om een brug naar andermans bruggen te slaan, om maar een zo’n groot mogelijke brug te maken? Alle menselijke eilanden verbinden, dat is mijn missie. Om mij heen grijpen naar ervaringen en wijsheid, en dan mede daarop mijn mening baseren, en die dan weer aan jullie delen zodat jullie misschien wel denken: “Woah, wat die Kippfest zegt, daar heb ik op mijn beurt óók weer wat aan!” en dan worden we allemaal betere mensen!!

Dus, om te beginnen, zou ik graag willen weten: Wat vinden jullie nou van museums? Nou?

Continue reading →

Bezoek aan De Pont

Oud Zeikwijf is dit weekend naar Tilburg afgereisd voor een laatste overleg met opperkutbinnenlander René van Densen over het Blogbal. Ze hadden afgesproken in café Lambiek. Al gauw kwam ter sprake het geruchtmakende nieuws dat de beroemde Chinese dissident tevens kunstenaar Ai Wei Wei een tentoonstelling had in Tilburg. Om de hoek van Lambiek, uitgerekend. Oud en René besloten een kijkje te nemen. Een duoverslag.

Continue reading →

Het is zwart en het is vierkant

Alweer enige tijd geleden stond ik in de Hermitage aan de Amstel voor de tweede keer in mijn leven oog in oog met een van de zwarte vierkanten van Malevich.

In totaal heeft hij vier verschillende zwarte vierkanten geschilderd. De vier vierkanten schijnen behoorlijk van elkaar te verschillen. Ze hebben verschillende maten, en het ene vierkant is in een zwarter zwart geschilderd dan het andere vierkant. Het eerste zwarte vierkant is volgens sommige bronnen (waaronder Wikipedia) in 1913 gemaakt, volgens andere in 1915. Het laatste, kleinste vierkant, is geschilderd in 1932.

Continue reading →

Mijn avonden met Piet Mondriaan [fragment] 2

Iemand zei eens dat Piet voor ‘het gewone doen’ altijd een verdieping te hoog leefde, en daar zat beslist een grond van waarheid in. Het triviale alledaagse leven met z’n gebabbel over koetjes en kalfjes kon hem maar weinig boeien, hoewel soms een bepaald aspect zijn aandacht ving, waar hij dan commentaar op leverde vanuit een onverwachte invalshoek. Zo raakte hij eens op een avond ontstemd over het feit dat een schildersezel een ezel werd genoemd, terwijl zo’n voorwerp toch overduidelijk niet op een ezel leek.

Continue reading →

De dood van Dr. Rat

Dr. Rat de punker des vaderlands is weer springlevend. Op 29 juni werd zijn dood herdacht, voornamelijk door de lancering van het jongste boek van journalist Martijn Haas die zich aan zijn biografie heeft gewaagd, nadat hij vorig jaar een boek aan de knotsgekke kunstenaarsgroepering Stads Kunst Guerilla had gewijd. Over beide weet ik toevallig het een en ander. Mijn twee beste vrienden waren destijds zijdelings betrokken bij de SKG, en zijn degene die Dr. Rat dood hebben gevonden. Het ging zo.

Continue reading →