Auteur: Woolridge

Ik keek Hugo vragend aan. “Steek ze maar in brand.” Ik schudde mijn hoofd. Ik was hier niet om levens te nemen. Ik was hier om goed te doen, dat was wat het boe...

Hugo hielp mij overeind, zette mij op de stoel terug en ging met zijn handen op zijn knieën voor mij staan. Hij keek rond mijn gezicht. “Alles ok?” ...

Mijn aanname was niet helemaal juist. Ze hadden geen schepper, maar een beschermer nodig. Een beschermer tegen de natuur, maar ook tegen de andere kampen en ned...

Ik ontwaakte weer met gefluister. Hugo had mij de avond ervoor mijn kamers gewezen en het had mij niet pang gekost om in slaap te komen. Ik had nog nooit zoveel...

Het uitzicht vanaf de heuvel was adembenemend. Een vallei strekte zich onder mij uit. Hugo hield niet in en liep de heuvel af in de richting van een kleine nede...

Drie dagen kostte het om het boek te lezen. Ik sloeg het voor de laatste keer dicht. Op hetzelfde moment werd het tentdoek opzij geduwd en kwam de man mijn tent...

De man begon te vertellen over de dingen die ze gehoord hadden. Over het geschreeuw, over het water, over het vuur. Elf paar ogen keken mij doordringend aan en ...

Ik botste tegen de persoon voor mij en stak daarmee haar mouw in brand. Ze slaakte een gil. Het fluisteren stopte. Er werd meer gegild. Zoals het water eerder v...

Dat gefluister werd alleen maar luider toen ik bij de waterkant kwam. Langs het kamp stroomde een riviertje; onze aanvoer van drinkwater. Mijn tenen kriebelden ...

De mensheid kwam niet aan haar einde in die laatste maanden van 2018. Sommigen beweren dat onze menselijkheid wel aan haar einde kwam. Niemand weet hoe het gebe...