Samen met mijn vrouw keek ik naar Niemand Anders bij Micha Wertheim. Je moest je webcam aanzetten. De mensen keken bij ons naar binnen. Wij keken bij de mensen naar binnen. Niemand leek zich echt op z’n gemak te voelen. Micha Wertheim zat voor een lege zaal in Zwolle. Ik had er natuurlijk ook voor […]
Continue reading →De trein stopt bij Diemen Zuid. Ik stap over op lijn 53 en verlaat de metro één halte verder, bij de Van der Madeweg. Het is vrijdagochtend, de zon schijnt en het vriest dat het kraakt. Ik loop langs het soort flats waar original gangsters als Lange Frans en Baas B. hun roots hebben liggen. Op […]
Continue reading →Een sneeuwstorm raast Door onze tuin Het virus door het land Twee langlaufers Vechten zich een weg Naar het hoge Sneeuwvrije Noorden Op zoek Naar voedsel Ik begin mijn barre tocht Naar de Jumbo Voor boterkoekmix Van Koopmans Een vader en zoon Bouwen een iglo Om de nacht Warm en droog Door te komen God […]
Continue reading →In Midtown Manhatten aan de Park Avenue, tussen East 56th Street en East 57th street, ligt 432 Park Avenue. Met een hoogte van 426 meter, is dit na het nieuwe World Trade Center het op één na hoogste gebouw van New York. Het is het allerhoogste gebouw ter wereld dat voornamelijk wordt gebruikt om in […]
Continue reading →In de avond van 5 januari jongstleden, rond een uurtje of zes, was ik groente aan het grillen in het tosti-ijzer. In de oven stonden cherrytomaatjes onder de gril. Het begon wat vreemd te ruiken. Aanvankelijk dacht ik dat het afkomstig was van het tosti-ijzer. Maar dat was het niet. Het kwam van de oven. Ik […]
Continue reading →Mijn zoon komt thuis. Jubelend. De scholen sluiten drie dagen eerder dan gepland de deuren. En blijven tot minstens 19 januari dicht. Mijn dochter komt thuis. Wenend. We mogen geen kerst bij opa en oma vieren. Ik wist niet dat ze daar zo veel om gaf. Ik zeg haar dat we waarschijnlijk wel naar opa […]
Continue reading →Jawohl, een nieuwe aflevering van Succes is voor losers. Met dit keer Het Wonder Van Sinterklaas. Precies tien jaar geleden al op deze plek verschenen, als tekst om te lezen. Nu dus om te beluisteren. Pas wel op: het is een vrij gruwelijk verhaal. En dan gruwelijk in de ouderwetse zin des woord, niet in de […]
Continue reading →Onze hond is een vrij enthousiast type. Dat bleek al toen mijn zoon en ik hem gingen ophalen op het vliegveld van Eindhoven. Waar andere hondjes trillend van angst met de staart tussen de benen hun verse trauma aan het verwerken waren, kwamen Poo en zijn zusje keihard kwispelend hun reisbench uit gestuiterd. Poo komt […]
Continue reading →Ik wandel samen met mijn dochter en onze hond door de buurt. Die hond is er pas sinds een week, mocht u zich vertwijfeld afvragen sinds wanneer wij een hond hebben. De hond heet Poo, naar de poepzakjes. Je spreekt het uit zoals je Poe uitspreekt in Edgar Allen Poe. Mijn zoon noemt hem Poo […]
Continue reading →Woensdag 30 september Voor het eerst naar de Jumbo sinds onze kabinet ons dringend heeft verzocht een mondkapje te dragen in openbare gebouwen. Ik voel in mijn jaszak. Helaas. Geen mondkapje. Ik ben lang niet de enige die het is vergeten. Het zit nog niet bepaald in het systeem. Ik voel een lichte afgunst en […]
Continue reading →Vorig jaar werd kreeg onze woonkamer een lichte verbouwing. Althans, dat was de bedoeling. Tijdens die periode verbleef ik samen met vrouw en kinderen in een soort blokhut op de camping aan de rand van Zwolle. Op een ochtend, terwijl iedereen behalve ik nog te slapen, kregen wij bezoek van een wasbeertje. In de loop van de dagen liep de […]
Continue reading →Alweer zo’n 10 jaar geleden plaatste ik op deze plek het uitgeschreven interview met de penis van Berlusconi. Omdat ik nu een podcast heb (en omdat Silvio weer eens een nieuwe partner heb), dacht ik: laat ik de geluidstapes eens afstoffen. Dus nu kunt u dit unieke interview met ‘het voornaamste lid van het parlement […]
Continue reading →Noot van uw geliefde hoofdredacteur: dit verhaal heb ik een paar jaar geleden laten schrijven door een algoritme dat ontwikkeld is door een toenmalige vakkenvuller van onze plaatselijke Jumbo. Ik vond het niet veel soeps, daarom heb ik er niks mee gedaan. Maar nu The Guardian met veel bombarie een robot een verhaal heeft laten […]
Continue reading →We hadden net een ijsje gehaald en keken naar het standbeeld van de aartsengel Michaël. Het is een vreemd, kitscherig standbeeld. Gemaakt van groen glas. Foeilelijk, als u het mij vraagt. En als u het mijn vrouw vraagt ook. Mijn dochter had geen mening geloof ik. Het enige aardige van het standbeeld, vind ik, zijn […]
Continue reading →Aflevering 5 van de nog niet heel erg succesvolle podcast Succes is voor losers: het pekdruppelexperiment. Over het sloomste wetenschappelijke experiment uit de geschiedenis van de wetenschappelijke experimenten. Geserveerd op een bordje van geluidsfragmenten, verzorgd door Earforce. Met aan het eind een door uw gastheer gezongen Nederlandstalige versie van Waiting for a miracle van Leonard Cohen. […]
Continue reading →Er mocht nu weleens een tankstation komen. We hadden voor het laatst in Luxemburg getankt. Volgens het dashboard van mijn trouwe Honda Insight kon ik toen weer zo’n 800 kilometer vooruit. Maar die inschatting was gebaseerd op mijn rijgedrag in het vlakke Nederland waar je meestal niet harder dan honderd mag. Daar rijd ik ongeveer […]
Continue reading →Begin mei had ik een liedje geschreven op de melodie van La Bohème van Charles Aznavour. Quarantaine geheten. Waar Aznavour Laaa bohème zingt, dacht ik Quaa-rantaine. Het ging over de vreemde tijd waarin wij toen leefden. Soms doet het lot een voorzet, dan is het zaak die in te koppen. Nu ben ik zelf niet zo’n […]
Continue reading →‘Ik ga niet in op allerlei persoonlijke achtergronden’, zei Zomergast Inez Weski toen presentatrice Janine Abbring haar vroeg wat voor soort opvoeding ze had genoten. Iets eerder had ze al laten blijken dat ze de vraag hoeveel katten ze had, eigenlijk al te ver vond gaan. (Ze heeft er vijf, gaf ze na enig aandringen toe.) […]
Continue reading →Mijn oma maakte vroeger altijd boterkoek. Vond ik heerlijk. Maar van de ene op de andere dag niet meer. Was het voorbij met mijn liefde voor boterkoek. Sindsdien heb ik nooit meer boterkoek gegeten. Tot vanmiddag. Vanmiddag gingen mijn zoon en een vriendje waterijsjes bij de Jumbo halen. Ze kwamen terug met een pak aardbeienijsjes […]
Continue reading →Nu er hier en daar een standbeeld neergaat en er weer wat ruimte voor nieuwe standbeelden komt, zou ik graag zien dat de oesterzwam een standbeeld krijgt. Voor zover mij bekend heeft geen oesterzwam ooit aan slavenhandel of massamoord gedaan. Wellicht is er iemand ooit in een oesterzwam gestikt, maar kan de oesterzwam daar iets […]
Continue reading →Ik ging met de dochter naar de dierentuin. Ouwehands om precies te zijn. Raampjes open, cruise control aan. ‘Waarom is zondag een rustdag’, vroeg ze. Het was maandag, maar het leek zondag. Ik vertelde over God die in zes dagen alles had geschapen. Eerst licht en donker, daarna het land en de zee, daarna alle […]
Continue reading →In 1927 wil Thomas Parnell van de Universiteit van Queensland in Brisbane, Australië aantonen dat sommige stoffen vast lijken maar eigenlijk een vloeistof zijn. Hij stopt een zekere hoeveelheid pek in een trechter, wacht drie jaar en haalt de stop eruit. En zo begint een van de langst lopende experimenten uit de geschiedenis van de […]
Continue reading →Het was de avond dat onze Minister-President aan ging kondigen dat de scholen weer open zouden gaan. Tijd om te wandelen. Het is uitgestorven op straat, iedereen zit aan de buis gekluisterd. Radiolab gaat vandaag over een vraag die de beroemde natuurkundige Richard Feynman zichzelf stelde tijdens een college in 1961: ‘Als in een catastrofe […]
Continue reading →Meestal ben ik degene die denkt dat alles wel goed komt. Dit keer niet. En dat baart mijn lief zorgen. Zij hoort degene te zijn die in doemscenario’s denkt. Die vindt dat we in Piëmont moeten gaan wonen om het water voor te zijn. Maar dit keer ben ik het die tobt over wat komen […]
Continue reading →Ik las de laatste hoofdstukken van Hotel Savoy van Joseph Roth. Een magnetiseur komt de bar van het hotel binnen en geeft alle dames een handkus. ‘Pas toch op’, denk ik bij mezelf, ‘je weet nooit wat die vrouwen onder de ledenen hebben.’ Zover is het al: zelfs tijdens het lezen van een boek uit […]
Continue reading →