Een kostbaar parfum

Eind maart. Amandelboompie volop in bloei. Een zelfbestuivend exemplaar, maar je kan haar beter een handje helpen, zeker met de huidige stand van de insectenpopulatie. Bewapend met een zacht kwastje loopt mevrouw Hazenkraak op haar boompje af. Zij ruikt aan de bloesem. Wat hemels. Honing. “Om de bijen te lokken!” denkt zij. Dan gaat zij […]

Continue reading →

Dag en dauw

Mevrouw Hazenkraak was zoals gewoon om 7.04 uur opgestaan en met haar kopjethee in het weiland gaan zitten, strategisch tussen de 3 rozen die glorieus stonden te bloeien. De zon was nog niet op, maar je zag dat hij eraan zat te komen. Een fijne gloed kroonde de bomenrij op het Oosten. La lumière du […]

Continue reading →

De oude ploeg

Al dagen loopt mevrouw Hazenkraak met de linkerpols in het verband. Bij het uitlaten van The Blue Dane zie je de voorbijgangers er automatisch vanuit gaan dat híj daar de oorzaak van is. Een lilliputer van een grijzend vrouwtje met een kolos aan de lijn, dat kan niet goed gaan, niet waar?

Continue reading →