Mevrouw Hazenkraak was zoals gewoon om 7.04 uur opgestaan en met haar kopjethee in het weiland gaan zitten, strategisch tussen de 3 rozen die glorieus stonden te bloeien. De zon was nog niet op, maar je zag dat hij eraan zat te komen. Een fijne gloed kroonde de bomenrij op het Oosten. La lumière du […]
Continue reading →Mevrouw Hazenkraak was niet dol op vliegen. Sterker nog: als een dezer onverlaten zich in haar binnenhuizelijke lebensraum waagde, had mevrouw Hazenkraak license to kill.
Continue reading →Er was een oorlog gaande tussen de milieubewusten en de aanhangers van kaalgeschoren gazon.
Continue reading →Hondje waer bestu bleven, mi lanct na di hondje mijn.
Continue reading →Een pontificale uitzondering begon zich echter steeds duidelijker af te tekenen.
Continue reading →The Blue Dane en mevrouw Hazenkraak zijn een dutje aan het doen. De bel gaat. Dronken, oude stem:
Continue reading →Al dagen loopt mevrouw Hazenkraak met de linkerpols in het verband. Bij het uitlaten van The Blue Dane zie je de voorbijgangers er automatisch vanuit gaan dat híj daar de oorzaak van is. Een lilliputer van een grijzend vrouwtje met een kolos aan de lijn, dat kan niet goed gaan, niet waar?
Continue reading →