Elke zomer

Omdat het gesneeuwd had kocht ik vogelvoer. Het was niet de bedoeling, ik kwam eigenlijk voor een verjaardagskaart voor mijn vader. Ze hadden geen verjaardagskaarten bij de drogist, alleen kaarten voor oprechte deelneming en zomerse kaarten waarop teksten stonden als ‘Go with te flow’ en ‘Every summer has a story’. De zomerkaarten waren erg goedkoop, […]

Continue reading →

De schrijver

Twee vrienden vertelden dezelfde anekdote. Dit is de anekdote: een man komt in een boekenwinkel en vraagt naar de debuutroman van Klaas Knooihuizen. De boekverkoper heeft nog nooit van Klaas Knooihuizen gehoord. De boekverkoper vraagt of de man zelf Klaas Knooihuizen is. De man ontkent. ‘O,’ zegt de verkoper. ‘Het had gekund. Het komt regelmatig […]

Continue reading →

Verstandskiezen

Ik ben nooit erg gehecht geweest aan mijn verstandskiezen. Zij wel aan mij. Volgens de tandarts begon dat uit de hand te lopen. Gaatjes waren in aantocht. De kiezen moesten eruit. Vanaf het moment dat hij dat vertelde begon ik mij te storen aan mijn verstandskiezen. Wat moesten die dingen eigenlijk in mijn lieve mond? […]

Continue reading →

Radiosmurf

Er zit een puist op mijn linkerneusvleugel (rechts voor de kijkers thuis). Zonder witte kop, maar rijp is hij zeker. Dat voel je gewoon. Ik ga buiten op een bankje zitten en wacht tot er iemand voorbij komt die het verdient. Het duurt lang. Met de meeste mensen heb ik het goed voor.

Continue reading →

Puppyschurft

In de hoek waar de piano staat zit een naaktslak tegen het behang geplakt. Ik vrees het ergste. Of nou ja, het kan altijd erger natuurlijk, maar ongeveer zeven jaar geleden heb ik enige tijd flinke overlast gehad van die beesten. Het was kort na het weekend dat ik met honden kon communiceren.

Continue reading →

Wassende maan

Bij de supermarkt krijgen de leerlingen van de middelbare school een grijs mandje. De gewone mensen krijgen een rood mandje. Rode mandjes zijn er in overvloed. Grijze mandjes niet. De scholieren moeten in een rij wachten tot er grijze mandjes vrijkomen. De gewone mensen kunnen de rij negeren. Het is net een technoclub in Berlijn.

Continue reading →

De kerstman van Lelystad

Bij Lelystad moest iedereen vanwege een aanrijding met een persoon de trein uit. Een meisje vond het asociaal om op tweede kerstdag zelfmoord te plegen. ‘Deze mensen zijn allemaal op weg naar hun familie.’ Volgens haar vriend stond een uurtje vertraging in geen verhouding tot de wanhoop die iemand ertoe drijft voor de trein te […]

Continue reading →

Mijn kont

Ik zit in de trein en mijn kont slaapt. Het is een gek gevoel. Eigenlijk is het geen gevoel. Dat is juist het gekke. Ik vraag me af of het kwaad kan, een slapende kont. Hoe lang zou het duren voor hij afsterft? Ze hebben dat vast op ratten getest. Ik zou liever een rat zijn waarop ze make-up testen, of experimentele drugs.

Continue reading →

Een dagje Purmerend

Ik houd van tradities. Mijn vrienden houden ook van tradities. Daar zijn we vrienden voor. Met een van die vrienden bezoek ik eens in de zoveel tijd een nederzetting waarvan je denkt: waarom eigenlijk? Ons bezoek aan Volendam was al even geleden en nu gingen we naar Urk. Een dag voor vertrek kwamen we erachter […]

Continue reading →