Wanhopige zielen
‘Voordat je geboren wordt laat Allah je heel je leven zien, alles wat er gebeurt, en dan mag je ziel beslissen of je ervoor gaat of niet.’
Continue reading →Author: Klaas Knooihuizen
Het universum
Mijn moeder vroeg of ze gelegen belde. Meteen wist ik dat het mis was. Ze vraagt altijd of ze gelegen belt, dat was het niet, maar het klonk anders deze keer. Minder terloops. Een leek had het verschil niet gehoord, maar ik ben geen leek, ik ben haar zoon.
Continue reading →De schrijver
Twee vrienden vertelden dezelfde anekdote. Dit is de anekdote: een man komt in een boekenwinkel en vraagt naar de debuutroman van Klaas Knooihuizen. De boekverkoper heeft nog nooit van Klaas Knooihuizen gehoord. De boekverkoper vraagt of de man zelf Klaas Knooihuizen is. De man ontkent. ‘O,’ zegt de verkoper. ‘Het had gekund. Het komt regelmatig […]
Continue reading →De vogels van de Zuidas
Op een vuilniszak naast de afvalcontainer was een briefje geplakt.
Continue reading →Lazarus
Wanneer de bevolking van een stad zich massaal opsluit duurt het ongeveer een week tot de wilde dieren de stad overnemen.
Continue reading →De tuinvogeltelling
De nieuwe buren zijn aan het verbouwen. Ze doen het niet zelf, er zijn Volendammers ingehuurd. De Volendammers breken het oude huis af en zetten er een nieuw huis voor in de plaats. De nieuwe buren hadden beter een huis kunnen kopen dat meer lijkt op het huis dat ze graag hadden willen hebben. De […]
Continue reading →Verstandskiezen
Ik ben nooit erg gehecht geweest aan mijn verstandskiezen. Zij wel aan mij. Volgens de tandarts begon dat uit de hand te lopen. Gaatjes waren in aantocht. De kiezen moesten eruit. Vanaf het moment dat hij dat vertelde begon ik mij te storen aan mijn verstandskiezen. Wat moesten die dingen eigenlijk in mijn lieve mond? […]
Continue reading →De oorlog in Jemen
Het is een misvatting dat je voor stamppot of puree per se kruimige aardappelen nodig heb. Vastkokende aardappelen zijn precies even stampbaar en over het algemeen lekkerder van smaak.
Continue reading →Steeltjes
Ze waren in een typische after-begrafenisstemming, van die uitbundige maar fragiele vrolijkheid die ieder moment in een jankpartij om kon slaan.
Continue reading →De koffietent
Onder invloed van derden ben ik iemand geworden die op zater- en zondagochtenden geregeld voor de gezelligheid koffie drinkt bij speciaal daartoe op- en ingerichte cafés, in een bepaalde volksmond ‘koffietentjes’ genoemd.
Continue reading →Radiosmurf
Er zit een puist op mijn linkerneusvleugel (rechts voor de kijkers thuis). Zonder witte kop, maar rijp is hij zeker. Dat voel je gewoon. Ik ga buiten op een bankje zitten en wacht tot er iemand voorbij komt die het verdient. Het duurt lang. Met de meeste mensen heb ik het goed voor.
Continue reading →Vervroegd pensioen
Hij was anders dan de andere kinderen in het dorp. Tijdens verstoppertje in het bos vertrok hij naar een open plek en richtte hij zijn gezicht naar de zon. Bij voetbal was hij mid-mid, omdat de trainer begreep dat hij niet op één plek kon blijven staan. Op de dag dat zijn oma werd begraven, […]
Continue reading →Puppyschurft
In de hoek waar de piano staat zit een naaktslak tegen het behang geplakt. Ik vrees het ergste. Of nou ja, het kan altijd erger natuurlijk, maar ongeveer zeven jaar geleden heb ik enige tijd flinke overlast gehad van die beesten. Het was kort na het weekend dat ik met honden kon communiceren.
Continue reading →Wassende maan
Bij de supermarkt krijgen de leerlingen van de middelbare school een grijs mandje. De gewone mensen krijgen een rood mandje. Rode mandjes zijn er in overvloed. Grijze mandjes niet. De scholieren moeten in een rij wachten tot er grijze mandjes vrijkomen. De gewone mensen kunnen de rij negeren. Het is net een technoclub in Berlijn.
Continue reading →Ramen lappen/fotosessie
In de tijd dat ik op de administratie van een instituut voor loopbaanbegeleiding werkte was ik voor de aldaar werkzame psychologen een gewillig proefkonijn om de nieuwste persoonlijkheidstesten op uit te proberen. Zo leerde ik dat ik mij het liefst omring met mensen die precies hetzelfde zijn als ik.
Continue reading →De kerstman van Lelystad
Bij Lelystad moest iedereen vanwege een aanrijding met een persoon de trein uit. Een meisje vond het asociaal om op tweede kerstdag zelfmoord te plegen. ‘Deze mensen zijn allemaal op weg naar hun familie.’ Volgens haar vriend stond een uurtje vertraging in geen verhouding tot de wanhoop die iemand ertoe drijft voor de trein te […]
Continue reading →Soweto
Sinds ongeveer een decennium ligt er een T-shirt in mijn kast dat te stom is om te dragen en derhalve onvoldoende slijt om in te sporten.*
Continue reading →Mijn kont
Ik zit in de trein en mijn kont slaapt. Het is een gek gevoel. Eigenlijk is het geen gevoel. Dat is juist het gekke. Ik vraag me af of het kwaad kan, een slapende kont. Hoe lang zou het duren voor hij afsterft? Ze hebben dat vast op ratten getest. Ik zou liever een rat zijn waarop ze make-up testen, of experimentele drugs.
Continue reading →Het zesde zintuig
Onderweg naar dit of dat werd ik op een haar na omvergereden. Een automobilist die wilde inparkeren had mij kennelijk niet gezien. Het liep goed af dankzij mijn zesde zintuig.
Continue reading →Een dagje Purmerend
Ik houd van tradities. Mijn vrienden houden ook van tradities. Daar zijn we vrienden voor. Met een van die vrienden bezoek ik eens in de zoveel tijd een nederzetting waarvan je denkt: waarom eigenlijk? Ons bezoek aan Volendam was al even geleden en nu gingen we naar Urk. Een dag voor vertrek kwamen we erachter […]
Continue reading →Het broertje van Mick Jagger
Chris Jagger trad op in de Q-Factory in Amsterdam. Het plan was dat ik hem voor aanvang van het concert zou interviewen, maar hij had de hele dag met een kater op bed gelegen. Misschien dat het na tijd nog lukte. Dat was allerminst zeker. Chris Jagger had meer zin om met zijn bandgenoten dronken […]
Continue reading →Boeken met ballen
In de AKO op Utrecht Centraal wilde ik een boek kopen voor iemand die jarig was. Ik was liever naar een echte boekenwinkel gegaan, zo’n stoffige waar de medewerkers alle boeken die ze verkopen hebben gelezen en ook de boeken die ze niet verkopen, maar het regende de hele dag en daar heb ik toevallig […]
Continue reading →In de sauna
Op haar verjaardag had ik B beloofd om met haar naar de sauna te gaan. Het idee was onder grote druk ontstaan; ik had geen cadeau gekocht en de tijd tikte weg, het was letterlijk vijf voor twaalf.
Continue reading →Etnisch geprofileerd
Kort na de grensovergang tussen Bosnië en Kroatië werden onze tassen etnisch geprofileerd.
Continue reading →De gespleten schouder
Het bagageluik van de bus van Split naar Zagreb kwam op mijn schouder terecht. Er bleef een dieprode schram achter met een lengte van ruim een decimeter, alsof iemand mijn rug als briefpapier had willen gebruiken en bij de L van Lieve was uitgeschoten toen de bus met hoge snelheid over een drempel reed.
Continue reading →