Auteur: Juul Verheijen

Dat valt niet mee, afscheid nemen na 43 jaar. Ze is nog niet dood hoor, maar dat gaat nu echt niet lang meer duren. Ze is 99.

Ze zet de gevulde emmer naast haar voeten en kijkt me aan. Ik vraag haar hoe het gaat. Ze heeft een doekje vast. Dat doekje blijkt even haar enige houvast. Ze r...

Kijk, blaadjes vallen. Daar kunnen die blaadjes ook niets aan doen. Dat doen ze overal, in het bos, in de stad en natuurlijk ook hier. Dat het dorp er daardoor ...

We waren naar een leuk marktje geweest, ergens in Normandië. Kaas gekocht, fruit, flesjes lokale wijn en stokbrood. Lekker. Het was mooi weer dus we besloten om...

  Als je soms ietwat contactgestoord bent zoals ik, heb je enorme baat bij ava´s, heb ik gemerkt. Ik ben lid van nogal wat sociale netwerken en daar ben ik geli...

Hij hield zijn evenwicht door vol op mijn schouder te leunen. Ik zat te eten in Kaminsky in Leuven toen ik zijn steun en toeverlaat bleek en hij zijn alcoholwal...

Dat hallo zeggen in het bos tegen mensen die je tegemoet lopen, dat vind ik zo’n dingetje. Daar ben ik niet alleen in, merk ik. Het is vaak zo onhandig. Ik prob...