Groef

Hij ziet er niet oud uit. Een jaar of vijfenveertig misschien. Lange nek, haar dat sluik over zijn voorhoofd vallend in zijn ogen hangt. Hij sloft over de boulevard, langs door stuifzand opgeschuurde glazen puien die de zee weerkaatsen. Nummer negenenvijftig moet hij wezen. Hij kan het niet vinden. Hij heeft wel vaker moeite met dingen die voor anderen eenvoudig zijn. Hij gaat bovenaan een betonnen strandtrap zitten. Laat zijn gitaarhoes op de boulevardtegels glijden. Bewondert het strakke stratenmakerswerk. Klopt op de zakken van zijn leren jas tot hij de joint gevonden heeft. Steekt zijn hoofd geroutineerd in zijn geopende jas en steekt op.

Continue reading →

Hannah Maria II.25

Hannah Maria’s geest is een zestienarmige vrouwtjesoctopus die al mijn gaten, zichtbaar en onzichtbaar binnendringt en lieve woordjes en gebaren fluistert en het harde in mijn lijf wordt zacht en het zachte wordt hard en de winterlucht in mijn longen wordt vochtig warm van haar adem en de koudevlekken op mijn gezicht verdwijnen en ik smelt in haar en zij in mij.

Continue reading →

Mitt Romney en zijn durfkapitalisme

Het schijnt dat veel hardwerkende, maar desondanks toch vaak straatarme Amerikanen de Republikeinse partij een warm hart toedragen en Obama en zijn socialistische fratsen voor geen cent vertrouwen. Wat grappig is, want de Good Old Party draagt hun dan weer een akelig kil hart toe, en is voor geen nickel te vertrouwen. Neem nou Mitt Romney.

Continue reading →

Rust zacht Doeschka Meijsing

Ter vervanging van de hemel voer je in het essay een plek op waar alle boeken die er op deze planeet toe doen staan: de ‘Wereldbibliotheek’. In die bieb gelden simpele regels. De eerste regel is dat, op straffe van verbanning naar een plek waar het altijd waait, niemand iemand anders pijn mag doen, verdrietig maken, of angst aanjagen. En dan komt het…

Continue reading →

De minder mooie dromen van Martin Luther King Jr.

Dat “I have a dream” van Martin Luther King. Ik heb dat altijd een beetje makkelijk gevonden. Je gaat op een preekstoel staan, roept een paar keer “Ik heb een droom!” en hup, de wereld is veranderd en je bent de nieuwe Gandhi. Trouwens, wat die Gandhi deed: ook beetje makkelijk hoor. Kop kaalscheren, met een rond brilletje in een luier op straat gaan zitten en hopla: je bent de nieuwe Jezus. En die Jezus…

Continue reading →

De Sterfbed Spijt Top Vijf

Soms kom je op onverwachte plekken op het web pareltjes tegen. Van de week belandde ik in een wat neogotische bui op de website van ene Bronnie Ware, een vrouw die jarenlang mensen op hun sterfbed begeleidde. Ik verwachtte het gebruikelijke gezweef, maar Bronnie bleek prettig aards. Ze vertelt op haar blog hoe ze ontdekte dat mensen ook in de manier waarop ze doodgaan best op elkaar lijken. Terugkijkend op hun leven kwamen haar patiënten met telkens weer dezelfde zaken waar ze spijt van hadden. Bronnie turfde en maakte een top vijf. Een enorme cliché top vijf, maar dat maakt hem niet minder waar. Er staan ook tips bij, voor het geval het niet al meer dan duidelijk was. Lees en doe er je voordeel mee.

Continue reading →

Comazuipen en heroïne spuiten in het Israelische leger

Of het nou in het kader van de goeie voornemens is of niet, onze Israëlische vrienden zijn dinsdag maar weer eens het gesprek aangegaan met hun Palestijnse buren. En wie weet, misschien komen ze dit keer dichter bij een oplossing. Want het lijkt erop dat de Israël conflictmoe aan het worden is. Tot voor kort waren pas uit het leger ontslagen Israelische meisjes en jongens vooral berucht om hun spreekwoordelijke sex, drugs en rock & rollen in oorden als Goa, maar het lijkt erop dat de fiere Joodse pioniersjeugd van ooit het verdedigen van het land een beetje zat aan het worden is. Tegenwoordig nemen ze maar vast een voorschot op Goa tijdens hun dienstplicht. En geef ze eens ongelijk. Alle Israëli’s gaan op hun achttiende verplicht in dienst. De meiden geven twee van hun mooiste jaren van hun leven aan de staat, de jongens drie. Van die kudde nauwelijks de pubertijd ontgroeide feuten verwachten dat ze jarenlang een politiestaat in stand houden, terwijl het geweten knaagt, zonder een druppel te drinken, is wel heel veel gevraagd.

Continue reading →

De geparfumeerde rijstwafels van fijnproever Kim Jong-il

Kim Jong-il was een fijnproever. Natuurlijk, hij was dol op Rambo, Daffy Duck, snelle auto’s en mooie vrouwen. Maar het meest hield de kleine dikkerd van eten. Bij zijn dood woog het mannetje van 1.57 meter meer dan 100 kilo. Op zich is er niks mis met dol op eten zijn. Maar als je leider van een straatarm landje bent waar verder iedereen gras eet, is het een beetje gênant.

Continue reading →

Hoe je weet dat je ontzettend gestresst was

Na een maandenlange non-stop loopgravenoorlog met mijn buurman, zoals beschreven in mijn stukkie van vorige week, heb ik jullie wijze raad opgevolgd en ben vertrokken. Gevlucht eigenlijk. Vandaag wordt-ie ontruimd. Vanavond kan ik als het goed is weer terug naar mijn huisje. Fijn is dat. Het gekke van stress is dat je er geen idee van hebt hoe ernstig het eigenlijk is, tot het voorbij is. Ik dacht dat ik het allemaal prima aan kon. Kom kom, wat is nu een beetje lawaai? Hoe erg is het nu, af en toe midden in de nacht wakker geschreeuwd te worden? Maar ik blijk te voldoen aan alle symptomen van structurele stress, ik ben een wandelend cliché.

Continue reading →

U wilt uw buurman dood maken: mag dat?

Volgens de Duitse socioloog Max Weber hebben we met zijn allen afgesproken dat het geweldsmonopolie bij de staat ligt. Dat is allemaal goed en wel. Maar mijn buurman maakt die afspraak dagelijks tot een lachertje. En het staatsgeweld is nooit evenredig. Ik kan de politie niet bellen om hem midden in de nacht wakker te schreeuwen en uit zijn bed te bonken met kutmuziek. Maar er gloort hoop. Onder het huidige kabinet staat Weber op de helling.

Continue reading →

Pedofilie: tussen pedojagers en Martijn

De vereniging Martijn heeft niet zo’n mooi trackrecord. Het oorspronkelijke idee voor de pedo-club is volgens Wikipedia afkomstig van een zekere Theo. Geen achternaam. Tijdens het uitzitten van een celstraf in ‘s-Hertogenbosch, wegens seksueel contact met een minderjarige, komt deze Theo op het idee om lotgenoten bij elkaar te brengen middels een blaadje: “Martijn“. De eerste edities van Martijn verschijnen vanuit de gevangenis. Niet veel later wordt de gelijknamige vereniging opgericht. Duistere geschiedenis of niet, een vereniging voor en door mensen die op kinderen vallen is in principe een mooi ding. Je kiest er immers niet voor om pedofiel te zijn.

Continue reading →

Geert Wilders: geboren in een verkeerd lichaam

Als je Geerts achtergrond een beetje kent, is het niet geheel verwonderlijk dat hij blanker en blonder wil zijn dan hij is. Hij is immers een Limburgse Indo, ofwel limbopinda. In oude interviews wilde hij nog wel eens met zachte g vertellen hij hoe hij vroeger altijd bij zijn tante kroepoek ging bakken. Over Wilders’ Limburgse wieg is al veel getypt. Laat ik het vandaag eens hebben over het pindadeel. Want ik denk dat zijn blankzucht daar vandaan komt.

Continue reading →

Goudkoorts, euro-gejok en het einde van de wereld

Liegen werkt. Overtuigd zijn van je eigen flauwekul nog beter. Harold Camping heeft zijn voorspellingen eindelijk ingetrokken, maar niet voordat hij honderden levens verwoestte met zijn gelul over je klaarmaken voor de wederkomst van… God ofzo. Bij deze een klein moment van stilte voor alle arme zielen die have en goed weggaven aan een goed doel, naar aanleiding van Campings geklets. Gek genoeg biedt deze meneer niet in zak en as de wereld zijn excuses aan. Nee, hij heeft alweer een nieuw, nog beter verhaal. Aan wie doet me dat toch denken? Ach, ik weet het alweer. Aan Jan Kees de Jager en zijn euro-gejok.

Continue reading →

Pleur weg die Senseo en geef ons Mauro

De eufemismen en compromissen waar dit land groot mee geworden is, verworden onder dit huidige kabinet steeds vaker tot leugens en halve waarheden. Neem Jan Kees de Jager, met zijn heroïsche geklets over hoe hij Griekenland alles terug gaat laten betalen. Jokkebrok. Of Gerd Leers, met zijn quotes over immigranten en asielzoekers in het algemeen en Mauro in het bijzonder. Draaikont. Maar misschien is het niet de schuld van dit kabinet hoor. Misschien zit het dieper. Of moet ik zeggen: oppervlakkiger. Laat ik even de koffiepad nemen als model voor de algehele vernepping van onze samenleving.

Continue reading →

Seks, pedo’s en quasikristallen

Sinds 1990 wordt homoseksualiteit door de Wereldgezondheidsorganisatie niet meer als een geestesziekte gezien. So far so good. Maar in het Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders vallen fetisjisme, transvestitisme, voyeurisme, exhibitionisme, masochisme en sadisme nog altijd onder “psychoseksuele stoornissen”. Pedofilie valt in hetzelfde rijtje.

Continue reading →

Hoe ons geld een onbegrijpelijke kermis werd

Satyajit Das was niet alleen. Spelletjes doen met grote hoeveelheden geld werd een hype, net als de tulpenbollenmanie, net als goudkoorts. Plotseling waren boekhouders en accountants, tot dan toe saaie nerds in stoffige kantoortjes, de sterren van het bal. De financiële wonderboys en wondergirls begonnen te geloven in hun eigen trucs, niet in het minst omdat ze er idioot veel voor betaald kregen. Ze dachten dat ze werkelijk iets gecreëerd hadden. En hun voorbeeld vond massaal navolging. Master of Business Administration-opleidingen schoten als paddenstoelen uit de grond. Zelfs soevereine staten gingen spelletjes doen met hun nationaal vermogen. En in het midden van die groothandelsstorm zaten de banken en financiële instellingen. Maar helaas, net als met alle hypes, er komt een moment dat je de werkelijke waarde van wat je aan het doen bent inziet.

Continue reading →

Geert Wilders en het manteldier

Een roodkeelkolibrie kan met zijn breintje van minder dan een gram min of meer hetzelfde als een blauwe vinvis. Die laatste heeft blijkbaar al zijn 6 kilo hersenen nodig om zijn enorme lichaam aan te sturen. Bij ons is dat anders, zoals je vast wel weet. Onze drie pond hersens staan op ons lijf als een soort neurofysische vlag op een modderschuit.

Continue reading →

Geldkanker en spaarporno

Het wereldgeldverkeer, met al zijn computers, rekencentra en glasvezelnetten, wordt ingrijpend beïnvloedt door een aantal apenmankementen die we met ons mee dragen. Ik noem er even zeven op een rij: hoogmoed, hebzucht, lust, jaloezie, gulzigheid, woede, luiheid. En een niet onbelangrijke achtste, door de Bijbel niet genoemd omdat hij de basis vormt voor de populariteit van dat boek: angst.

Continue reading →