Ik ben een filosoof van niets.
Daar moest ik maar eens iets mee doen.
Vandaar dat je vanaf nu op deze plek elke zondag een stukje aantreft.
Een stukje over niets.
Met een noedel van illustrator Michiel Van De Pol.
Noedels zijn gedachteloos getekende droedels.
Die uit louter sliertjes bestaan.
En die niets met de tekst te maken hebben.
Zolang de voorraad en/of onze inspiratie strekt
Dit is aflevering 0.
Waarin ik verder niets te melden heb.
‘Noedels zijn gedachteloos getekende droedels.’
Dat vraag ik me dus af. Het is vrijdag en Michiel van de Pol hoort een ‘ping’ en daar leest hij de filosofische tekst van Max Molovich, over niets, maar ook alles, in zijn mailbox.
Daar moet dus een Noedel bij, eentje zonder gedachten., voor zondag. Ga er maar aan staan. (En dan mag Michiel ook nog ‘ns n i e t aan de tekst denken. Probeer het maar ‘ns, om nergens aan te denken). En dan een Noedel te maken die daar dus niets mee te maken heeft.
Maar ik zondag natuurlijk het verbluffende resultaat zien, en over denken tijdens de herfstwandeling.
Nee, Michiel tekent ze los van de teksten. Maar gedachteloos bestaat natuurlijk niet. Dus het had eigenlijk ‘zo gedachteloos mogelijk’ moeten zijn.
Over niets valt van alles te vertellen dus ik kijk er graag naar uit! Alles of niets zei men vroeger maar dat is een populaire misvatting!