Het was een test! Allemaal een test, natuurlijk! U dacht waarschijnlijk al tevreden “Ah goed, die jongen leert nu dat écht succes…” blablablabla, alles wat het plebs zichzelf wijsmaakt om hun holle, mislukte levens goed te praten. Weet u wat er staat, als u de vorige tien hoofdstukken samenvat? “Succes bereiken is niet makkelijk”. DAT staat er. Lees maar terug! Weet u de echte reden waarom zo weinig mensen succesvol zijn? Omdat iedereen een variant van de vorige tien hoofstukken leest en denkt: joh, als het zo moet, laat dan maar. Succes bereiken is niet makkelijk, maar, les één van het geheim van succes issssss: “Falen is net zo moeilijk”. BAM! Lijst u die maar in!
“Wacht, wat, maar…” roept u, in de war. Tenzij u hyperintelligent genoeg bent om te beseffen, heee… Als Kippfest deze reeks “Het Geheim van Succes” noemt, dan zal het wel over het Geheim van Succes gaan, niet dan! De simpele zielen, echter, zien mij op meelijkwekkende wijze mijn leven masochistisch te ontleden, en denken: och arme, of, erger nog: haha. Wel: GEFOPT! Verleden tijdsvorm vergeten?? Waarom zou ik dit schrijfsel in vredesnaam niet in de vuilnisbak hebben geflikkerd als het vorige hoofdstuk het hoogtepunt was? Lekker doen alsof er niks aan de hand is, hopen dat niemand het doorheeft? Fake it till you make it?
Neen, beste mensen, dit gaat over succes, en wij hebben nu eindelijk het breekpunt ontdekt: het eind der falen, het hangen in het luchtledige, het begin van grootse glorie!! Al het voorgaande blijft natuurlijk wel een essentieel onderdeel van onze reis. Wij weten nu wat niet werkt, hebben onszelf (als u gezellig meedoet, dat is. Deel uw falen! Louter uw zonden! Over de schouder, die krawats!) grondig ter deconstructie aangeboden aan de Goden der Wispelturigheid. Zoals het leger leert niet te denken en bevelen op te volgen, heeft het leven ons geleerd dat ALLES een obstakel is om te overkomen, zelfs ons eigen ik. Nederig neem ik in ontvangst het feit dat niets iets uitmaakt: alles zal lopen zonder verwachting en alleen dan heb je de instelling om te gaan, in plaats van zitten mauwen en luchtkastelen of nachtmerries te bouwen.
Al die problemen: hoeveel tijd besteedde ik aan het oplossen, en hoeveel aan klagen en miepen en zeuren? Genoeg! Nu is de tijd van GAAN! Verhalen schreven ineens zichzelf: ik hoefde alleen maar de karakters te bedenken en een “Wat als?” scenario. Geen zorgen meer over ethische bezwaren! Ik doe niks, mijn karakters zijn de slechterikken! Dit stuk? Geschreven in één lange sessie, en waarom?? Omdat succes, echt succes, echt succes (écht succes) delen is. Succes is niet denken “Oeh ik heb iets unieks, alleen ik heb dat, nu kan ik rijk worden en de rest niet.”
Nee, succes is de instelling hebben dat je alleen beter dan jezelf wordt bij constante uitdaging!
“Jajaja,” zegt u natuurlijk, “Dat klinkt als een hoop holle woorden voor iemand die tot nu toe alleen gigantisch falen heeft beschreven.”
Ja, u heeft alleen maar gelijk. Maar: zoals ik al schreef, dit is het breekpunt, eb naar vloed, en: alles is nog steeds in de verleden tijd geschreven. Nu komt dan eindelijk de glorieuze finale, waar ik elf hoofdstukken aan ellende en geleerde lessen aanpak om mijn weg naar succes in te slaan.
Het begon bij het stoïcijns nalopen van getreden paden. Wie weet, zijn er nieuwe ontwikkelingen die WEL gunstig zijn! Hop, dat google op, en uitpluizen maar! Waar zullen we voor gaan? Toch nog eens dat printing on demand onderzoeken? Waarom niet. Er zijn blijkbaar steeds betere voorzieningen om zelf online winkels te maken, en heck, zelfs als niet, dan is het ook een kleine stap naar ebooks. De toekomst! Geen ondersteboven kaften, vijftig lettertypes en MIDI muziek? Wel ik kan niet met een rechte bek zeggen dat ons werk er echt beter van werd. “Stop die vernieuwing en genialiteit maar in wat je schrijft,” zei ik tegen mezelf met een knipoog want we moeten het niet allemaal te zwaar opnemen, he! Maar ook weer niet te licht.
“Ik ga godverdomme nu succes hebben,” mompelde ik tussen krakende kaken door, “Wat er ook voor nodig is.”
Tiktiktik, rikketik en enter, de ene onderzoekende zoekopgave bij search engines na de ander. Objectieve studies! Niet meer dat gelul over “Ik wil persé 300 paginas aan doodgeneukte paarden schrijven en lezers moeten dat doodgeneukte beest niet in de bek kijken” nee godverdomme, je ziet de massa tussen de mensen maar als wéér een creatieve uitdaging om beter dan de beste te zijn. Als je niet het geniaalste boek ter wereld voor iedereen kan schrijven waar iedereen wat aan hebt, wel, dan is het blijkbaar niet het geniaalste boek ter wereld.
Al die filosofen die zich druk maken of vrije wil bestaat of niet, terwijl het hele leven gestructureerd is als een labyrinth waar je twee kanten op kan gaan: richting klem, of richting uitgang. Met toeval en volharding. Richting succes. Wat maakt vrije wil daarin uit? In deze wereld telt maar één ding: GAAN. En ik ging! Blind!! Snuffelend, niet eens weten waarom! Krabbelend tegen muren!! Op zoek!! Naar! De goddelijke uitgang!! Het leven zoals het leven moest zijn!!
Ah, dacht ik, al vindend, een verdwaald blog! Wat ouderwets! Van één van mijn oude Print on Demand helden. De titel deed mij de adem stokken- had ik eindelijk, na decennia zoeken, een glimp van hoop ontvangen?
“Het bestverkopende genre van zelf-uitgegeven auteurs,” las ik prevelend op. Oh mijn God. Het was een perfecte match!! NIEMAND kon dat beter dan ik!!!!! En helemaal niet dankzij… kliklikklik… Oh mijn God. Als dat allemaal mogelijk is op dit internet, dan…….
En dat was dat. De rest is/was geschiedenis. Voor het Grote Geheim van Succes, kunt u, tot slotverdomme en stikkens toe, tot volgende week wachten (daar stond eerst “hier klikken” met een mooie link naar mijn website, maar hee. Die is nog steeds kapot. Is dat ironisch? – Red.). JEEJ!! DEEL HET!! SPREID HET WOORD ZOALS DE BENEN VAN hoo nee mijn welgemeende excuses en berouw, boehoehoe, en ik heb NIETS dan de UITGEBREIDSTE etcetera etcetera en enzovoorts. JEEJ!!!
s30ktz