Ratten (1)

Je hebt het verhaal van de oorspronkelijke bewoners van Zuid-Amerika die de schepen van Columbus niet zagen, omdat het hun voorstellingsvermogen te boven ging. Het verhaal vertelt niet hoe dit verhaal in de wereld is gekomen. Ik neem aan dat het onzin is. Maar iets soortgelijks heb je met woorden die je voor het eerst hoort en die je daarna om de haverklap hoort. En met mensen die je ontmoet en bij wie je om de hoek woont en die je nooit eerder hebt gezien, maar na die ontmoeting sta je ineens voortdurend naast ze bij de kassa van de Jumbo. Of neem het snerpende geluid van krekels op de camping dat pas tot je bewustzijn doordringt nadat iemand je erop wijst. En daarna kun je het geluid niet meer uitzetten, hoe graag je het ook zou willen. Zo zei Johan Cruijff het: je gaat het pas zien, als je het doorhebt.

Precies dat had ik met rattenpis.

Onze buren hebben al een paar jaar last van ratten die zich uitleven tussen het plafond en de vloer van de eerste verdieping. Het lukt de ongediertebestrijding van de gemeente Zwolle maar niet om te achterhalen hoe ze naar binnen komen. De gaten die in en rond het huis te vinden zijn, zijn al wel gedicht. Volgens de ongediertebestrijder van de gemeente Zwolle moet er ergens een in onbruik geraakte rioolbuis, ooit bedoeld om de stront naar de beerput af te voeren, ondergronds het huis binnendringen.

Toen er iets meer dan een jaar geleden een rat het leven had gelaten, kwamen de maden via spotjes naar buiten. Nadat ze het plafond deels hadden opengebroken, bleek er een iets te vette rat klem te zitten in de spouwmuur. Hoe hij daar gekomen was, bleef onduidelijk. Hij was dan ook niet bepaald de laatste rat.

Een paar maanden terug hoorden wij voor het eerst het geluid van nagels op het plafond in onze keuken. Onze katten keken naar boven. Klommen op de afzuigkap om dichterbij te komen. Zoals gewoonlijk wanneer dit soort problemen zich voordoen, slaat mijn vrouw alarm en ga ik vol in de ontkenning zitten. Tegen beter in. Als laatste sterft de hoop. Maar op een gegeven moment kon ik er niet omheen en moest ik toegeven: er zaten ratten in het plafond van onze keuken.

Mijn vrouw begon bovendien de geur van pis te ruiken. Mijn dochter rook het ook. Ik rook niks. Mijn zoon rook ook niks. Een buurvrouw rook het ook. Het was alsof alleen vrouwen het konden ruiken.

Een paar weken geleden heb ik met een andere buurman een stukje plafond uit het plafond gezaagd. Of beter gezegd: hij heeft dat gedaan. Ik heb er met een stofzuiger voor gezorgd dat het stof werd opgevangen. Aan de andere kant van de muur deed onze buurman ongeveer precies hetzelfde. Nadat we het stuk gipsplaat en het nodige isolatiemateriaal hadden verwijderd, konden we elkaar bij wijze van spreken een handje geven. De keutels vielen naar beneden. Het isolatiemateriaal was nat en stonk. Ik stak mijn kop in het gat, enigszins bevreesd oog in oog met een rat te komen staan, maar dat gebeurde niet. Hier, met mijn hoofd in het gat, viel de geur van rattenpis niet te ontkennen. Volgens mijn vrouw ruikt rattenpis naar ammoniak, maar ik ruik dat niet. Ik kan de geur niet echt omschrijven. Het ruikt zuur en stoffig tegelijk.

Het is als in het verhaal over de schepen van Columbus: mijn neus herkende de geur niet, dus kon ik de geur ook niet waarnemen.

Het vreemde is, nu die geur mijn neus zo onmiskenbaar is binnengedrongen en in mijn hersens is opgeslagen als rattenpis, ruik ik het overal. Mijn reukorgaan is wakker gekust. Zelfs als ik de straat loop, meen ik het hier en daar te ruiken.

Het is denk ik ook meer dan de geur. Toen ik daar zo mijn hoofd door dat gat had gestoken, de geur rook en de keutels zag, kon ik me beter voorstellen hoe de ratten hier leefden. Toen ik ze alleen nog maar hoorde, kon ik ze nog een beetje op afstand houden. Nu lukte dat niet meer. Ik zag hun uitwerpselen en rook de zware geur van hun pis.

En naast de geur van pis begon ik waarschijnlijk ook mijn eigen angst te ruiken.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

3 Reacties

  1. Handig die gaten in het keukenplafond! Dan kunnen de ratten live meekijken met de voetbalwedstrijden op het WK! Of zouden ze die niet kunnen zien omdat ze nog nooit eerder een WK gezien hebben? Het blijven filosofisch interessante vraagstukken!

  2. Gelukkig bestaan er ook bepaalde soorten ratten die nog wel ergens nuttig voor zijn! Zo lijdt Australië al jarenlang onder een giftige paddensoort, een reuzenpad uit Zuid-
    Amerika die daar schadelijke insecten moest bestrijden maar helaas toen zelf eengrote plaag werd!
    De inheemse roofdieren en mensen kunnen de reuzenpad vrijwel niet aan op sommige waterratten na dan! Zij gooien die reuzenpadden omver, doden hen hierna en consumeren bepaalde inwendige organen en huiden van de padden zonder dat de ratten zichzelf daarmee vergiftigen!
    Soms zijn zulke ratten toch ook nog wel ergens goed voor!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *