Telefoon

De winkelbediende was al telefonisch afscheid aan het nemen toen ik binnenkwam. Tegelijkertijd probeerde ze thee af te wegen. ‘Zeker, mevrouw… tot ziens…’ zei ze. Ze hield de telefoon tussen wang en schouder geklemd terwijl ze met haar rechterhand aanstalten maakte een schep in een theepot te doen. ‘Nee, natuurlijk, geef niks mevrouw’, zei ze, ‘dat begrijp ik heel goed.’ Waarna ze weer het nodige moest beamen voordat ze een volgende poging kon doen het gesprek ten einde te brengen. Terwijl de telefonerende winkelbediende een gevuld zakje op de weegschaal zette, zei ze dat die en die alleen op woensdagen werkte. Tuurlijk zou ze de groeten doen. Met alle plezier.

Gezien de staat waarin de wereld verkeert, heb ik besloten mild te zijn voor mijn medemens. Zo mild als ik kan opbrengen. Bij voorkeur nog iets milder. De winkelbediende leek hetzelfde voornemen te hebben. Ze deed haar best deed om het gesprek af te kappen. En ook al lukte dit niet, ze bleef alle vragen even opgewekt beantwoorden. Of die vragen nu de stijgende koffieprijzen betrof of de Italiaanse naam van een amandelkoekje. En steeds als de winkelbediende weer een schepje thee in de bak wilde doen, moest ze antwoord geven en stokte de handeling.

Het duurde zo’n acht minuten voordat het afscheid definitief was en de winkelbediende de telefoon kon wegleggen. ‘Een heel oude klant’, glimlachte ze naar mij. Die conclusie had ik zelf ook al getrokken. Zou het de eenzaamheid zijn waardoor oude mensen zo slecht zijn in afscheid nemen? Hebben ze eenvoudigweg al te veel afscheid moeten nemen in hun leven, waardoor ze elk gesprek het liefst tot in het oneindige rekken? Of is dat juist het doel: rekken tot in het oneindige? Denken ze de dood op afstand te houden door maar door te babbelen?

Zolang iemand mij hoort, besta ik.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

7 Reacties

  1. Als ik alle tijd van de wereld hebt wil ik ook nog wel eens luisteren. De tijd wordt wel een stuk korter al lijkt die er langer door te worden..

  2. Het ergste nog zijn al die herhalingen, maar het ALLERERGSTE zijn die fucking herhalingen de hele tijd (en dan heb ik het niet eens over hoe vaak ze iets herhalen).

      1. De tijd lijkt wel een stuk langer te duren! Ik bedoel, het duurt allemaal erg lang maar dat is goed want dan leef je langer!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *