Goed met de Kinderen

Rudigaerd van Ottomaen tot Schimmelpenninck rechtte zijn das, schroefde zijn pinkring vast, en zuchtte voor de laatste maal eens goed en diep uit voor de spiegel in het toilet van B.V. TopNotch BNNVARA Instagram.
Een veertig jaar lange carriere, van de bodem tot de top, vandaag tot einde gebracht. Vorig jaar had hij zich nog minstens vijf jaar bezig gezien, maar financieel directeur zijn was een iets te koude klets, elke dag opnieuw in zijn gezicht.
“Je hebt geen moment rust,” had hij tegen zijn vrouw verzucht, “Elk moment van de dag kunnen ze je bellen om weer één of andere brand te blussen… Ik wil eigenlijk na vijf uur gewoon klaar zijn, snap je wel.”

Gaertruïde van Ottomaen tot Schimmelpenninck-van Heemelsbeeck-Kanteklaer had begripvol geknikt.
“Tijd om lekker van je pensioen te genieten, Rudigaerd,” had ze hem aangemoedigd, met wat goedkeurende klopjes op zijn schouders. Het was mooi geweest.

Nu alleen nog zijn opvolger succes wensen. Rudigaerd had hem nog niet ontmoet- alleen gehoord dat het een “Spectaculaire belofte” was op het gebied van CEO’s. Wel. We zullen zien, dacht hij, licht meewarig glimlachend. In zijn lange jaren had hij meer van die “spectaculaire beloftes” meegemaakt- en minder vaak de indiening daarvan. Maar, dit was niet de tijd om cynisch te zijn- vandaag was het tijd te gaan genieten!

“Goedemorgen,” groette hij de Raad van Bestuur bij het binnenkomen van de vergaderzaal. Zijn zekere tred haperde toen hij de onderuitgezakte knaap van- wat, 16 jaar oud? in het midden van de zaal zag zitten.

“Yo ouwe beflap,” zei de knul, minzaam knikkend. Rudigaerd was verbaasd dat de pet die boven zijn kruin leek te zweven zelfs bij die minieme beweging niet van zijn hoofd af was gevallen.
“Rudigaerd,” begroette Hommaert Bonne-Contui hem met een enthousiaste handschudding, wijzend naar meneer Pet, “Dit is je opvolger!”
“Wat,” zei Rudigaerd, overdonderd met een zweem van zuur en zuinig.
“Bilal heet hij. Toptalent. Doet het onwijs goed met de kinderen.”
“Toekoe, je falafel hangt in het shoarma, biiiiiitch,” zei Bilal, zijn ogen en lippen samenknijpend.
“Pardon,” hijgde Rudigaerd. Hommaert keek trots naar zijn ontdekking.

“We hebben hem op straat gevonden. Zo authentiek. Doet het echt geweldig bij de kinderen. Tussen de tien en twaalf, dat is zo’n beetje onze markt, dus wie beter om ons produkt te vertegenwoordigen?”
“Politie, begint met een Pee, dat is twee, je weet Peepee, rijmt op piemel,” rapte Bilal. Rudigaerd keek Hommaert aan met een blik van wanhopige verbijstering.

“Denk je dat dit een goed idee is, Hom,” probeerde Rudigaerd zijn reserve zo tactisch mogelijk onder woorden te brengen.
“Marrokkaans woord voor stok!” riep Bilal.
“Ik begrijp niet goed… Wat bedoel je, Rudigaerd?” vroeg Hommaert bezorgd. Had hij iets over het hoofd gezien?
“Je wilt hem,” zei Rudigaerd, wijzend naar Bilal die daarop verontwaardigd “Eeeyyy” riep, “Financieel directeur maken van TopNotch BNNVARA Instagram B.V.? Je beseft dat dat een publieke functie is met heel veel verantwoording?? Wil je daar iemand neerzetten met zo weinig…”

Hij keek naar Bilal, die meedeinde op een rapritme dat deels in zijn hoofd zat, deels uit de maat door zijn voeten gestampt werd. “Je pampa, balakka. Babi Pangang in je Kwakgat. Turkse yoghurt!”

“…Ervaring,” tandenknarste Rudigaerd dat woord.

“Hij doet het heel goed bij de kinderen,” zei Hommaert nogmaals. Hij begreep echt niet wat het probleem was.
“Hoe is hij hier begonnen? Hoe is hij in zijn functie gegroeid? Kan je dat tenminste uitleggen??”
“Hij…” Hommaert haalde zijn schouders op. Dat had hij toch al uitgelegd? Hij begon langzaam een beetje geirriteerd te raken.

“Jongeman,” keerde Rudigaerd zich tot Bilal, “Wat is jouw IQ?”
“Wat??”
“Je IQ.”
“Brrrah, wat is iekuu, jongen ik zweer je deze… Ai fu-Q u!”

Rudigaerd keek met medelijden naar hem. Het leek net een kind met een verstandsbeperking.
“De functie die jij hem wilt geven,” waarschuwde Rudigaerd Hommaert op zachte toon, “Die gaat hem kapot maken. Dit is een 24-uurs ding, he? Daar is hij niet klaar voor. Doe hem dat niet aan. De schade die hij zichzelf gaat aanrichten- en andere mensen- die hangt aan jullie hoofd, he?”
“Hij doet het goed bij de kinderen,” zei Hommaert, nu op finale toon.
“Hij gaat heel veel geld voor ons verdienen. Dit is de toekomst, Rudigaerd, en jij, zoals je zelf al hebt aangegeven, bent het verleden.”
“Gaan jullie je verantwoordelijkheid nemen? Als dit fout gaat?”

Hommaert keek boos weg. Al dit gelul stond in de weg van geld verdienen. Rot op naar je bejaarde wijf, fossiel. Rudigaerd greep hem bij de bovenarm.
“Gaan jullie je verantwoording nemen?”

Hommaert van TopNotch BNNVARA Instagram B.V. trok zijn arm uit Rudigaerd’s greep en keek weg, proberend de zure smaak weg te spoelen met dromen van alle bakken met geld die kindertjes tussen de tien en twaalf zouden uitstrooien voor zijn bedrijf. Klaar om geharkt te worden door Bilal. Vrolijke pianodeuntjes en regenbogen verschenen voor zijn ogen, tot hij weer ruw wakker werd geschud door Rudigaerd.

“Gaan? Jullie?? Je??? Verantwoordelijkheid???? Nemen?????”

Hommaert keek naar de greep van Rudigaerd. Achter hem had de rest van de directie van TopNotch BNNVARA Instagram B.V. een bewonderende cirkel gevormd rond Bilal.
“Je bent zoooo authentiek!” riep Jeanine Haerlijckheid, “Recht van den straet!”
“Gepluckt aels eener zaelig stuck fruit,” kweelde Joris-Jan van Zuivelen, met grote ogen Bilal in de biceps knijpend, onder intensief applaus van de overige directieleden. Rudigaerd zag Hommaert zich van hem verwijderen, in een steeds langer wordende vergaderzaal. Hommaert danste op wat Bilal aan het rappen was, iets over drugs en scooters. Jeanine moedigde Bilal aan met een schoudermassage. Drugs en scooters! Wat fantastisch!
“Voor ghij sijn er niet tien aenderen om gij in te wisschelen, wanneer het scheef gaet, neen driewerf neen!” rapte zij, voor een trots grijnzende Bilal.
“Wat Goed, wat goed,” riep iedereen vol enthousiasme, in de broekzak grijpend naar muntjes, ze uitstrooiend voor Bilal, die gretig over de muur dweilde om ze op te rapen. “Hoera!! Hoera!! Muntjes!!” riep Joris-Jan, klappend, en nog iets juichend, maar Rudigaerd was reeds te ver verwijderd om daar nog iets van te horen.

7 Reacties

  1. Hehe:-)

    “Je bent zoooo authentiek!” riep Jeanine Haerlijckheid, “Recht van den straet!”
    “Gepluckt aels eener zaelig stuck fruit,” kweelde Joris-Jan van Zuivelen, met grote ogen Bilal in de biceps knijpend.

  2. Gelukkig komen ze er in Nederland eindelijk ook achter dat je kinderen niet moet gaan overbetuttelen, niet blij kunt maken met bakken geld en cadeaus en hen niet moet gaan overbeschermen! Lees daar dit artikel maar eens over:

    Oproep VVN: Ouders, breng je kind niet meer met de auto naar school

    De verkeersveiligheid rondom scholen moet beter, constateert Veilig Verkeer Nederland (VVN). De organisatie roept ouders op alleen nog bij hoge uitzondering de auto te pakken om hun kind weg te brengen. Andere automobilisten kunnen helpen door schoolzones te mijden.

    Het leeuwendeel van alle basisschoolleerlingen (80 procent) woont binnen een straal van 3 kilometer bij hun school vandaan. De meeste scholen liggen in een woonwijk. Daarmee lijkt het voor de hand liggend dat kinderen lopend of met de fiets naar school gaan.

    Toch blijkt uit verschillende onderzoeken dat zo’n 12 tot 15 procent van de schoolgaande kinderen met de auto wordt gebracht. Vaak zelfs dagelijks. VVN ontvangt het hele jaar door via haar online meldpunt meldingen over gevaarlijk gemotoriseerd verkeer bij scholen en laat weten dat veel schooldirecteuren en verkeersouders met dit probleem worstelen. Daarom begint de organisatie komende woensdag met de campagne ‘Meedoen is makkelijk’.

    Ideale moment
    Volgens een woordvoerster van Veilig Verkeer Nederland zeggen ouders vaak dat ze hun kinderen het liefst met de auto naar school brengen vanwege de gevaren in het verkeer. ,,Daarmee dragen ze zelf ook bij aan extra verkeersonveiligheid. Terwijl samen naar school lopen of fietsen voor kinderen het ideale moment is om praktijkervaring op te doen. En het levert ook een kwaliteitsmoment op.”

    Uit recent VVN-onderzoek blijkt dat 69 procent van alle Nederlanders graag ziet dat schoolomgevingen veiliger worden dan nu. De organisatie onderstreept deze uitkomst en concludeert dat gemotoriseerd vervoer rondom scholen te vaak tot onveilige situaties leidt.

    ,,Op de vraag wie de grootste bijdrage kan leveren om het verkeer veiliger te maken, staan ‘automobilisten’ met stip op één. Hieruit blijkt dus dat niet alleen ouders en kinderen er verstandig aan doen om vaker lopend of fietsend eropuit te gaan, maar in feite iedereen die een auto bezit.”

    Kinderen moeten namelijk ook leren met gevaarlijke situaties in het verkeer om te gaan en een keer nat worden door de regen is heus niet zo schadelijk voor hen!

    1. Misschien zijn ouders zo voorzichtig omdat ze er maar één of twee hebben tegenwoordig… Vroeger met 5 dachten ze, joh, loop lekker over de snelweg naar school, beetje mazzel en we hebben zondag een gehaktbal over.

      1. Ik vindt het daarbij zelfs nog steeds onbegrijpelijk dat er ouders rondlopen in Nederland die, waar de wolf oprukt, aan het sprookje van Roodkapje lijden en menen dat die dieren achter hun kinderen aangaan!
        Want zouden die ouders ook zo reageren als hun kinderen op hun fietsen steeds maar turen op hun iPads, smartfones of naar muziek luisteren met oordopjes op of als zij in afgelegen bossen rondfietsen vol met aanranders, verkrachters, moslimextremisten en drugscriminelen?

  3. Die namen… “Hommaert Bonne-Contui” “Gaertruïde van Ottomaen tot Schimmelpenninck-van Heemelsbeeck-Kanteklaer” “Rudigaerd van Ottomaen tot Schimmelpenninck ”
    LOLOLOL

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *