The Blue Dane en mevrouw Hazenkraak zijn een dutje aan het doen. De bel gaat. Dronken, oude stem:
– Hoe zit het met de bediening van het personeel?
– Pardon?
– Hoe zit het met de bediening van het personeel?
– Ik heb niet goed verstaan wat u zei
– U moet beter luisteren
Op dat moment voelt mevrouw Hazenkraak het grote lijf van The Blue Dane tegen haar aan.
“Gr.”
zegt hij.
Zij lacht, “Gr indeed!” en hangt op.
Dit is vooral heel leuk als je niet weet dat The Blue Dane een hond is.
Aha! ik dacht al: dat moet wel een agressieve schimmel zijn ;-)
LOL
Toch blijft dit wat raadselachtig. De bel gaat. Maar dat is dus niet de deurbel? Aan het eind hangt Mevrouw Hazenkraak op, en dat doet men doorgaans met een telefoon. Of is dit een verhaal dat speelt in het verleden, en dat die bel een zogeheten schelletje is? Hm.
Bestaan er nog deurbellen zonder telefoon? Zo ja, dan moet ik dit verduidelijken idd.