De schrijver

Andre-rieu-site-klein

Twee vrienden vertelden dezelfde anekdote. Dit is de anekdote: een man komt in een boekenwinkel en vraagt naar de debuutroman van Klaas Knooihuizen. De boekverkoper heeft nog nooit van Klaas Knooihuizen gehoord. De boekverkoper vraagt of de man zelf Klaas Knooihuizen is. De man ontkent.
‘O,’ zegt de verkoper. ‘Het had gekund. Het komt regelmatig voor dat schrijvers naar hun eigen roman vragen.’

Het krenkt mijn ego dat er boekverkopers in Nederland zijn die de naam Klaas Knooihuizen niet kennen, maar het verbaast mij niet. Mijn eerste roman is pas kort geleden verschenen en enkele lovende recensies ten spijt is het vooralsnog geen bestseller. Elke week komen er stapels boeken uit. Je kunt niet elke schrijver kennen, ook niet als je een boekverkoper bent.

Erger is het dat, wanneer een klant naar een boek van een onbekende schrijver vraagt, boekhandelaren de kans dat die klant de schrijver is zo hoog inschatten dat ze de verwachting uitspreken. Dat doe je niet als het slechts een op de honderd keer klopt, want dan sta je negenennegentig keer voor lul. Het lijkt me nog pijnlijker wanneer de klant inderdaad de schrijver blijkt te zijn. Hoe gaat dat gesprek dan verder? Ik durf mij er geen voorstelling van te maken.

Het waren twee verschillende boekhandels. Ze liggen vijftig kilometer bij elkaar vandaan. De vrienden kennen elkaar niet; het is uitgesloten dat ze een practical joke met mij uithalen. Daar zijn het geen types voor, het zijn mijn vrienden, ik ben niet bevriend met types die practical jokes uithalen. Geen van de vrienden is schrijver. Even dacht ik dat ze er misschien uitzien als schrijvers, maar dat is onzin. Of nee, het is geen onzin, maar het kan de oorzaak niet zijn. Iedereen ziet eruit als een schrijver. Özcan Akyol is een schrijver. Marieke Lucas Rijneveld is een schrijver. Remco Campert is een schrijver. Alleen André Rieu is geen schrijver, dat is een violist. Mijn vrienden lijken niet op André Rieu. Ze hebben bij mijn weten nog nooit een strijkstok in hun handen gehad. Dat zal het zijn. Het mysterie is opgelost.

Dit was een literaire thriller van Klaas Knooihuizen.

 

[Om het roman van Klaas Knooihuizen aan te schaffen Geel is de kleur van de zomer.]

3 Reacties

  1. Dat leren boekverkopers op cursus: hoe schrijvers te woord te staan die om hun eigen boek vragen? De after- sale praktijken van veel schrijvers zijn berucht bij het drukkersgilde

Laat een antwoord achter aan Rigo Reus Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *