Wind tegen

De hotelbaas had twee fietsen voor ons klaargezet. Op zijn aanraden reden we richting Franeker. Dan kregen we een mooi beeld van wat dit gebied te bieden had.

Dit gebied had voornamelijk weilanden en wind te bieden. Iets na Mantgum kwamen we langs een begraafplaats. Tussen de graven stond een hoge stenen toren. Er omheen hoge kale bomen met kraaiennesten. Voor de ingang van de begraafplaats lag een grote propeller. Toen we het grindpad op reden, vlogen de kraaien luidruchtig op. Op een bord lazen we dat hier Engelse piloten begraven lagen die Berlijn hadden gebombardeerd en op de terugweg door een Messerschmidt in brand waren geschoten.

Jongens waren het, allemaal rond de twintig jaar oud.

In Easterlittens dronken we een kopje koffie. Daar besloten we niet naar Franeker, maar naar Leeuwarden te gaan. De route zag er mooier uit op de kaart. En waren we in Leeuwarden waren, dan hoefden we minder ver terug.

We reden langs het water, over paden met wilde bloemen aan weerszijden. De koude wind sneed door mijn jas. Ik vertelde over die keer dat ik een week met vrienden over de Friese meren had gevaren. Jongens waren we, rond de achttien. Bij het eiland tegenover Heeg lag een varende zeilschool voor meisjes aangemeerd. De meisjes werden bewaakt door vier spierbundels. Wij probeerden op het schip te komen, maar werden eraf gegooid door de spierbundels.

Een van ons had een speelgoedbootje gestolen. De volgende dag, wij lagen voor onze tent een kater uit te zweten, kwamen de spierbundels verhaal en het speelgoedbootje halen. ‘Jullie zijn minder dan niets’, zeiden ze tegen ons.

Het begon te regenen. En daarna te hagelen. De koeien keken ons vol mededogen aan. Ter hoogte van Blessum hield de hagel op. Het was niet ver meer nu.

Het volgende dorp bleek Deinum te zijn. Een van de vrienden met wie ik door Friesland voer, was de drummer van onze band. Onze muziek leunde op de muzikale schouders van Sonic Youth, Nirvana en Primus. Met name onze drummer was zwaar beïnvloed door Primus. Een van zijn favoriete Nederlandse bands was Deinum, eveneens schatplichtig aan Primus.

De band Deinum kwam uit het dorp Deinum. Niets in het dorp Deinum wijst erop dat hier een van de opwindendste avant-gardistische new wave-bands uit de jaren ’90 vandaan kwam. Maar goed, dat heb je met dorpen.

Aan de oppervlakte werd Deinum gekenmerkt door een kerk en het schoolplatenmuseum. De kerk heeft een tulband op de toren die je van tientallen kilometers afstand kan herkennen. In het schoolplatenmuseum is het verrassend druk. Een man vertelt dat hij vijftig jaar geleden met zijn verzameling is begonnen. Ik zie een schoolplaat die vroeger bij mijn ouders boven hun bed hing. De schoolplaat verbeeldt het leven in de sloot. Naast kikkers en kikkersvisjes en een salamander, zien we een zwarte adder over een tak kruipen.

Als we even later in een café te Leeuwarden zitten, kijk ik op mijn telefoon of er nog iets van Deinum te vinden is op het internet. Ik vind niks. De andere band van bassist Peter Sijbenga heeft meer te bieden: It Dockumer Lokaeltsje blijkt twee albums op Spotify te hebben. Het vrij recente Tonger en het uit 1988 stammende Wil Met U Neuken! In mijn herinnering was Deinum nog iets weirder en ingewikkelder, maar de sound komt aardig overeen. Mocht u nog onversneden Deinum-materiaal in de aanbieding hebben, hou ik me van harte aanbevolen.

Op de terugweg hebben we wind mee.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

10 Reacties

  1. Wat ik met mijn slootloze achtergrond niet plaatsen kan, is de functie van de plaat met die vieze beesten boven het bed.

    1. Ik denk: nostalgie, het is zo’n oud Hollands beeld, kikkervisjes, salamanders. Dus ik denk dat de vader van Max die plaat heeft opgehangen, want het is toch wel een jongendsding, voorntjes, salamanders, kikkervisjes en kikkers. Of, de ouders van Max Molovich zaten misschien in het onderwijs, dat kan ook.
      Waarom die plaat dan spcifiek in de slaapkamer moest hangen, i.p.v. in de hal of de bijkeuken, nee, de Moloviches hebben hier wel wat uit te leggen.

    1. Ik zal de plaat goed in mijn geheugen prenten en eens kijken of ik er vannacht een lucide droom van bakken kan; voor nachtmerries heb ik geen aanleg.
      :-)

  2. de top in dat bed gebruikte die vieze beesten poster vast en zeker als cum remmer. blauwe brieven aan de muur helpen ook.

Laat een antwoord achter aan dirk Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *