In zijn woonplaats Waddinxveen is gisteravond de dichter Wijnand Groenink overleden. Groenink werd bekend in de jaren ’30 van de vorige eeuw als huisdichter van de NSB. Onsterfelijk werden de laatste zinnen van het gedicht waarmee hij de jarige Anton Mussert toesprak: ‘Aan de haartjes van zijn kont / Kleeft altijd wel een beetje stront.’ Dichtregels die niet bepaald positief werden ontvangen door de aanwezige partijtop. Groenink werd uit de partij gezet. Aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog hing Groenink zijn dichterspen in de wilgen en trad hij toe tot de communistische partij. Na de oorlog opende hij een servieswinkel in zijn woonplaats waar hij werkte tot hij in 1978 met pensioen ging. In de jaren ’80 beleefde zijn werk een kortstondige opleving nadat Kees Fens wees op de verborgen subversieve elementen in Groeninks pastorale periode. De voormalige dichter hield zich buiten de drukte. Wijnand Groenink werd 104 jaar oud.
Ook al :-( All the good die young…
Ja, zeer droevig. Hij zal niet gemist worden, maar dat maakt het misschien nog wel droeviger.