Bert is een gewone jongen, een man van het volk. Tijdens zijn werkzame leven was hij kok, maar sinds hij iets aan zijn been kreeg is hij met vervroegd pensioen. Bert eet het liefst speklappen, maar omdat hij ook wel weet dat het niet verstandig is om dat iedere dag te doen, slaat hij soms […]
Continue reading →In communicatie met overheden, nutsbedrijven and such word je weggerukt uit je egocentrische bubbel om als op zich onbetekenend lid van een omvangrijke groep te worden aangesproken.
Continue reading →Je ziet het niet aan me, toch is het zo. Dat het eitje waaruit ik ben voortgekomen een kleine tweehonderd jaar geleden is gelegd, bedoel ik. Op zich zou het ook niks uit moeten maken. Ik ben zoals elke andere pekelkreeft. Ik zwem op mijn rug en hang op vrijdagmiddag graag rond in het park […]
Continue reading →We castreren al eeuwen paarden en katten, met prima resultaat. Tijd voor fase 2. Stem PVC!
Continue reading →Hij was anders dan de andere kinderen in het dorp. Tijdens verstoppertje in het bos vertrok hij naar een open plek en richtte hij zijn gezicht naar de zon. Bij voetbal was hij mid-mid, omdat de trainer begreep dat hij niet op één plek kon blijven staan. Op de dag dat zijn oma werd begraven, […]
Continue reading →Halbe Zeilstra liegt vrolijk gillende oorlogsretoriek en Alexander Pechtold vind het prachtig want alle russen zijn kut en morgen hebben we het alleen nog maar over het luizenloeder of weetikveelwatdefuck. Nederland 2018.
Continue reading →Het is jammer dat het bovennatuurlijke, heden ten dage, als acceptabele verklaringsgrond voor alledaagse raadsels vrijwel geheel uit beeld verdwenen is. Men is er tegenwoordig op gebrand om stante pede een logische uitleg voor zijn gebrek aan inzicht te kunnen opvoeren, zelfs in die gevallen in welke een onlogische, hoe buitenissig in eerste instantie misschien ook, […]
Continue reading →In de hoek waar de piano staat zit een naaktslak tegen het behang geplakt. Ik vrees het ergste. Of nou ja, het kan altijd erger natuurlijk, maar ongeveer zeven jaar geleden heb ik enige tijd flinke overlast gehad van die beesten. Het was kort na het weekend dat ik met honden kon communiceren.
Continue reading →Ergens in de jaren ’40 wordt een vrouw van begin twintig uit haar woonplaats ergens in Georgië door de Duitsers weggehaald om in een fabriek ergens in Duitsland te gaan werken. Ze heeft het de hele treinreis koud. Ergens in het Duitsland van vlak na de oorlog, werkt ze als verpleegster in een vluchtelingenkamp. Ze […]
Continue reading →