VAN UW VERSLAGGEVER – Nieuws van het wetenschappelijke front: bij het Kippfest-Instutuut (geen spelfout volgens het “instutuut”, maar een “Weloverwogen keuze ons te onderscheiden op wetenschappelijk niveau” – Red.) voor Kunstmatige Intelligentie is een AI ontwikkeld wat mannen dwingt rokjes te dragen.
“Het was begonnen door dat google algoritme, wat zichzelf schaken heeft geleerd,” meldt hoofdwetenschapper Dause von Kippfest (geen familie) tegen de pers, “We dachten, als google dat kan, kunnen wij vast ook wel iets.”
Hij neemt ons mee op een rondleiding door het laboratorium, waar een PC en twee maatbekers staan.
“Onze voorzieningen zijn natuurlijk niet zo geavanceerd als die van google, dus vroegen we ons af: wat kunnen wij wel? En een algoritme wat Wilders simuleert leek ons haalbaar. Paar lijntjes code, beetje “Als dit, dan dat” en klaar. Maar de resultaten waren… Onverwacht.”
Het algoritme werd nieuws gevoerd, en na een paar dagen werd de output steeds minder anti-islamitisch, en steeds meer: “…Tsja. Anti-broek,” zegt Kippfest.
“Het bleef zien hoe mannen broeken droegen, en vrouwen rokken, die volgens het algoritme veel comfortabeler moesten zijn. Meer ruimte voor de ballen, frisse lucht wanneer je het nodig hebt en toch verrassend warm. De AI gaf steeds harder commentaar op de broeken die “Opgedwongen werden door een achterlijke cultuur”.”
Kippfest laat ons wat output zien, waar wij een stuk van publiceren:
270 MANNEN DIE BROEKEN DRAGEN WORDEN
280 ONDERDRUKT DOOR EEN FASCISTISCHE
290 IDEOLOGIE DIE HEN WEERHOUDT ZICH
300 VRIJ TE UITEN EN HUN BALLEN INBI
“Nou ja en zo verder,” verteld de heer Kippfest, zichtbaar ongemakkelijk. De output, die nog altijd doorgaat, loopt nu rechtstreeks van de matrixprinter in een vuilnisbak.
“Het had nogal een invloed op de afdeling. Een paar wetenschappers die hier werken en op de PVV stemmen gingen rokjes dragen. Ze werden uitgelachen en nageroepen door relmarrokkanen. En reljongeren. En relbabyboomers. En… Nou ja bijna iedereen. Dit zagen zij als een teken dat de Wilders-AI gelijk had, dat wij onze, ehh, hoe zeiden zij dat?”
Een collega van de heer Kippfest knippert, denkt even na, en vult aan:
“… Onze Judeo-christelijke waarden worden onder de voet gelopen door de hordes van fascisten en achterlijke berggeiten die eigenlijk een broekvoddentax zouden moeten betalen.”
Hij stopt, en haalt zijn schouders op om aan te geven dat hij klaar is.
“Ze staan nu buiten, met die borden waar op staat dat Jezus een jurk droeg. Het heeft nogal een impact.”
Hoewel hun Wilders-AI wordt afgeschreven als “Een interessante mislukking” hebben ze wel enig success met hun Thierry Baudet-AI: “Paar lijntjes code meer, maar deze kan autonoom online Pick-Up Artist cursussen aanbieden, die veel geld binnenhalen.”
Met dat geld hopen ze een algoritme te kunnen ontwikkelen die een aubergine kan simuleren. “We zijn al een eind op weg. Maar om zo’n ding op overtuigende wijze natuurlijk gedrag te laten imiteren is verdraaid lastig.”
HAHAHAHAHA
Ik weet namelijk dat sommige mannen in Schotland ook een soort rokken dragen, kilten, en dat veel vrouwen en meisjes tegenwoordig letterlijk de broek aan hebben daar kunnen zelfs Geert wilders en de moslims niets aan veranderen. Niettemin ken ik een zeer uitgebreid verhaal uit 1979 over een ouderwetse opvoeding van vier stoute meiden door een mannelijke student die godzijdank tijdens hun welverdiende afstraffing WEL hun (spijker)broeken, ribbroek, spijkerrok en ondergoed mochten aanhouden!
En ik denk dat sommige moslim-mannen diet verhaal ongetwijfeld ook geweldig hadden gevonden als ze het lazen! Dit verhaal gaat ongeveer zo:
BILLENKOEK IN PLAATS VAN SEKS
Een waar gebeurd verhaal over ouderwetse discipline op de Veluwe, eind jaren ’70 van de 20ste eeuw. De sfeer spreekt ons zeer aan alsof we weer terug zijn in de tijd van de
modekleuren bruin, oranje en paars.
Het volgende verhaal gebeurde in 1979 toen wij net naar Wageningen waren verhuisd. Daar wilde ik mijn studie aan de PABO voortzetten en deed dit in Ede, waar het dichtstbijzijnde instituut was. Dat dit een christelijke instelling was maakte voor mij niets uit omdat het mij alleen ging om het behalen van het diploma.
Zo zette ik in september de opleiding in Ede voort en viel mij op een dag een meisje op dat recht voor mij zat. Ze had kort bruin haar en was gekleed in een blauwe trui, een gestreepte blouse en ze droeg een nette blauwe spijkerbroek. Aangezien de stoelen van ons lokaal onder de rugleuning nog een vrije ruimte hadden keek ik recht op haar prachtige billen en dezen waren gehuld in haar strakke spijkerbroek! Toen ik mij tijdens het voorstellen bekend maakte hoe ik heette noemde zij zichzelf bij haar naam: Vivian.
Ik werd toen meteen erg verliefd op haar en ik wilde Vivian hierna zo snel mogelijk opnieuw gaan spreken al gebeurde dit pas een week later. Zij was toen 19 jaar oud, dus een jaar jonger dan ik en zij kwam uit Scherpenzeel, een dorp midden in de Gelderse Vallei ten noordwesten van Ede. Tot halverwege oktober gebeurde er echter niet veel bijzonders. Vivian droeg altijd dezelfde typen kleren, altijd een trui met een blouse eronder en meestal een spijkerbroek, af en toe een ander type broek en soms een nette lange rok.
De laatste vrijdag voor de herfstvakantie kregen wij een schoolopdracht mee en in groepjes van drie moesten worden uitgevoerd. Vivian deed dit samen met het meisje dat naast haar zat, een vriendin die Simone heette, eveneens 19 jaar oud was en zij kwam uit Barneveld. Maar er sloot zich bij hen geen derde persoon aan en ik zorgde ervoor dat de rest van de klas reeds groepjes van drie vormde en ik zo alleen achter bleef.
Toen Vivian en Simone dit opmerkten zeiden ze meteen tegen mij: “Dan kom jij toch gewoon bij ons op bezoek voor de schoolopdracht.”
Wij maakten daarop meteen een afspraak vlak voor de herfstvakantie: op een vrijdagmiddag om 2 uur thuis bij Vivian in Scherpenzeel. Die vrijdag ondernam ik een lange fietstocht naar Scherpenzeel en kwam toen na onderzoek aan bij hun huis via het opgegeven adres. Het was een vrijstaand huis, nog vrij nieuw, waar ik meteen aanbelde en nog geen idee had wat mij daar te wachten stond.
Er deed opeens een meisje open, dat ik echter niet kende, met lang bruin haar, gekleed in een spijkerrokje tot net boven de knieën en een lichtblauwe panty met ruitmotief. Verder was zij gekleed in een roze bloesje over haar rokje heen en een roze T-shirt onder haar bloesje.
Ik stelde me aan haar voor, legde uit voor wie ik kwam en zij stelde zich voor als Bianca, het jongere zusje van Vivian. Zij bleek 18 jaar oud te zijn en ze zat in de eindexamenklas van de christelijke middelbare school in Veenendaal. Bianca liet mij binnen en zij leidde mij naar de woonkamer toe maar ze ging daarna zelf naar boven toe.
In de woonkamer werd ik opgewacht door Vivian en Simone en zij zaten al meteen klaar.
Beide meisjes droegen alle twee een spijkerbroek en Vivian droeg verder een blauwwit
gestreepte trui, daaronder een blauw bloesje en nog twee bij haar trui passende blauwwit
gestreepte sokken. Simone was verder gekleed in een zwarte trui met daaronder een zwart bloesje en zwarte laarsjes.
De meiden brachten meteen koffie binnen en we dronken snel een kop koffie, waarbij ik werd getrakteerd op een heerlijk stuk appelgebak, en wij gingen hierna onmiddellijk aan de slag. Ik keek daarbij af en toe door de kamer heen en ik zag meteen dat dit een christelijk gezin was en ik dus niet zo snel Vivian als vriendin zou krijgen en voorlopig zeker geen seks met haar.
Tegen vier uur stormde Bianca binnen en zij was samen in gezelschap met een ander meisje dat ik niet kende. Dit bleek Esther te wezen, haar klasgenote en vriendin, zij was eveneens 18 jaar oud en had de nacht ervoor bij Bianca gelogeerd. Esther had lang blond haar en zij droeg een bruine trui met een figuur daarop, een bruine ribbroek, bruine sokken en bruine schoenen. Verder kon ik onder haar trui een glimp opvangen van een mintgroen T-shirt.
Wij gingen hierna pauzeren, gezellig met elkaar kletsen en ik voelde me toen de koning te rijk met vier toffe meiden!
Om half vijf gingen Bianca en Esther weer opnieuw naar boven en ik ging verder met Vivian en Simone met de schoolopdracht. Om vijf uur kwamen de ouders van Vivian en Bianca thuis, ik maakte kennis met hen en wij gingen over tot allerlei gesprekken met hen beiden.
Op een gegeven moment zei Simone opeens heel spontaan tegen de vader: “Wij zijn vandaag met ons vieren het dorp in geweest, hebben daar de appeltaart gekocht en deze van uw geld afbetaald.”
De vader van Vivian en Bianca, een grote en stevige kerel, leek in grote woede uit te schieten toen hij dit hoorde en antwoordde kwaad: “Jullie weten donders goed dat je niet zonder mijn toestemming aan ons geld zit en ook welke straf daar precies op staat!”
“O jee!” antwoordde Vivian nadat de ouders zich spontaan verwijderden en naar boven gingen om Bianca en Esther bij zich te roepen.
“Hoe bedoel je precies?” vroeg ik nieuwsgierig.
“Mijn vader neemt mij zo dadelijk over de knie en dan krijg ik een flinke portie klappen voor mijn billen! Eerst moet ik daarvoor mijn trui, bloes en beha uit trekken en dan geeft hij me ongeveer 20 klappen op mijn spijkerbroek. Daarna moet ik mijn broek uit doen en vervolgens krijg ik weer opnieuw 20 klappen op mijn onderbroek en misschien nog 20 klappen extra. En mijn pa kan verdraaid hard slaan!”
Haar vader en moeder kwamen weer binnen met Bianca en Esther die zich eveneens moesten verantwoorden voor de oneerlijke tractie van de appeltaart.
De vader zei: “Ongeacht de straf die de meiden verdienen hebben we hier nou een andere
situatie. Daar Esther en Simone namelijk geen dochters van mij zijn mag ik hen dus geen pak voor hun broek geven. En ik heb gezien dat we hier nog een gast in huis hebben die niet heeft meegedaan met de diefstal en hij dus ook een slachtoffer van de meisjes is, net als ik.”
Hij richtte zich onmiddellijk op mij en antwoordde: “Jongeman, aangezien dat ik weet dat jij onderwijzer wordt geef ik jou dus de kans om te laten zien dat je een kerel bent en wat je precies waard bent. Nou mag jij dus de klappen gaan uitdelen en in elk geval aan mijn twee ondeugende dochters!”
Simone zei hierop: “Het zou niet eerlijk zijn als alleen Vivian en Bianca straf krijgen daar ik net zo schuldig ben als zij. Dus laat mij maar meedelen in de straf.”
Esther sloot zich, als een echte vriendin, hierbij aan en ze wachtte op het komende pak slaag.
Hoewel ik medelijden met de meisjes had kon ik alleen niet weigeren en daar ik wist dat ik minder hard zou slaan dan de strenge vader besloot ik in stilte toe te stemmen. Dit was voor mij de overweging om zijn aanbod aan te nemen wat ik onmiddellijk bij hem aangaf.
De vader zei daarop: “Maar ik zal wel aangeven hoe je precies te werk moet gaan. Esther, trek onmiddellijk je trui uit en alles wat je daaronder aan hebt maar je beha mag je aanhouden. Normaal moeten mijn dochter hun beha ook uitdoen maar nou vandaag niet want ik wil het netjes houden.”
Ikzelf was opgelucht en teleurgesteld tegelijk. Teleurgesteld omdat ik geen blote borsten zou zien en over mijn benen ging krijgen en opgelucht omdat de vernedering voor de meiden zo minder erg zou wezen. Esther deed haar trui en T-shirt, zoals was bevolen, uit en daar stond zij daar in een witte beha met kant aan de voorzijde, zo te zien cup B.
Ik was intussen op een stevige stoel gaan zitten waarna Esther knielde en bij mij over de knie ging liggen.
De vader antwoordde: “Geef Esther ongeveer 20 klappen op haar broek en Simone, doe jij ook alvast meteen je trui en bloes uit.”
Ik gaf Esther meteen de 20 klappen achter op haar bruine ribbroek en keek intussen naar
Simone hoe zij zich van boven uitkleedde. Onder haar bloes droeg zij een hemd, effen wit met een kantje erin.
Hierop antwoordde de vader tegen Simone: “Doe je hemd ook uit maar je beha kun je
aanhouden.”
Zo gebeurde heet ook en Simone droeg eveneens een witte beha, waarschijnlijk cup C. terwijl Esther inmiddels weer was opgestaan. Simone liep daarna meteen op mij af en ik nam haar over de knie om Simone eveneens op haar beurt een flink pak voor haar broek te geven!
Ik sloeg Simone 20 keer hard achter op haar spijkerbroek en nou was het hierna de beurt aan Bianca om haar bloes en T-shirt uit te trekken. Bij haar kwam er een champagnekleurige beha, cup B. tevoorschijn en ik was heel benieuwd wat Vivian zo zou laten zien.
Nadat Simone was opgestaan ging Bianca heel rustig bij mij over de knie liggen en ik gaf toen onmiddellijk 20 slagen achter op haar spijkerrokje.
Haar vader zei nou: “Ik zie dat jij een rokje draagt met een panty eronder en ik stel voor dat je bij de tweede ronde als eerste gaat, je rokje uit doet en dan 20 klappen op je panty krijgt. En jij, Vivian, doe jij nou meteen je trui en bloes uit.”
Vivian deed dat onmiddellijk en ze kwam, nadat haar zusje was afgestraft, in haar beha naar mij toe lopen en zij droeg een vleeskleurige beha, cup C. Ik nam Vivian over de knie en gaf haar meteen 20 harde klappen achter op haar spijkerbroek.
Ik was intussen heel benieuwd wat voor soort onderbroek zij eigenlijk precies droeg,
misschien ook een vleeskleurige, een witte of een andere kleur en hoe groot deze was. Ik
verwachtte toch een minimaal heupmodel in dit christelijke gezin maar dan waarschijnlijk iets groter.
Maar eerst was het de beurt aan Bianca. Zij deed haar rok meteen uit en stond toen in haar panty, die ik nou volop kon bewonderen. De panty was lichtblauw met een ruitmotief tot bijna bovenaan haar benen en daarboven was de panty donkerblauw, dikker van stof een zonder ruitmotief. Bianca ging weer bij mij over de knie liggen en ik gaf haar opnieuw 20 klappen op haar billen die onder haar panty zaten. Het zag er prachtig uit, een strakke donkerblauwe panty met naad midden over haar bil. Onder haar panty was duidelijk haar onderbroek te zien, een hele grote witte. Er stak zelfs nog een wit randje van haar onderbroek boven haar panty uit.
Haar vader vervolgde: “Normaal krijgen mijn dochters nou 20 klappen achter op hun broekje maar wij doen het nou anders. Ik stel voor om 40 klappen op je onderbroekje gegeven en voor Vivian 20 klappen achter op haar broekje. Maar nu is Esther het eerste aan de beurt.”
Esther deed haar schoenen en haar bruine ribbroek uit en ze ging opnieuw bij mij over de knieën liggen. Zij droeg een wit katoenen onderbroekje met kleine roze bloemetjes. Het witte meisjesbroekje was verrukkelijk om te zien en tijdens de 40 klappen daarop verheugde ik mij al op Vivian. Intussen stond Vivian al te trappelen met haar benen.
Simone vroeg haar: “Wat is er?”
Vivian antwoordde: “Ik moet nodig naar de wc toe.”
“Anders mag jij zo wel als eerste over de knie,” zei Simone.
Hierop deed Vivian haar spijkerbroek uit maar ik zag dit niet want ik was namelijk helemaal gefixeerd op Esther die ik nog steeds een portie billenkoek gaf.
Toen ik uiteindelijk klaar was met Esther ging zij zich weer aankleden. Vivian kwam weer opnieuw over mijn schoot liggen en zij droeg, evenals haar zusje, een hele hoge hagelwitte katoenen onderbroek. Hoewel ik een afkeer had van witte onderbroeken vond ik het toch ongelofelijk sexy om daar bij haar achterop te slaan.
Echter na ongeveer 25 klappen zei Vivian opeens: “Stop, mijn broekje is nat van de urine.”
Haar vader zei: “Dan onderbreken wij deze en jij gaat onmiddellijk naar de wc om een schoon onderbroekje aan te trekken. Intussen gaan wij hier verder en jij krijgt straks nog de resterende klappen.”
Vivian stond inmiddels van mijn knieën op en ze verliet de kamer en ik had haar intussen 20 klappen gegeven.
Simone kwam toen opnieuw naar mij toe en zij ging wederom bij mij over mijn knieën
liggen. Zij droeg een hele grote roze onderbroek, ook van katoen gemaakt. Ik werkte haar
sessie van 40 klappen op haar billen af. Er resteerden nog 20 klappen voor Bianca en
eveneens 20 klappen voor Vivian.
Aangezien Vivian nog niet was teruggekomen was Bianca dus het eerste aan de beurt. Terwijl Simone zich weer aankleedde deed Bianca haar panty uit en ik nam haar weer over de knie. Ik gaf Bianca daarop de laatste resterende 20 klappen op haar mooie hagelwitte bungalowtent. Intussen was Vivian opnieuw binnengekomen in een mooie schone katoenen onderbroek, weer een hagelwitte.
Ik gaf tenslotte Vivian haar laatste 20 klappen en ik vond de afzichtelijke onderbroek die zij droeg nog sexy ook. Even dacht ik er bijna over om haar onderbroek naar beneden te trekken en in haar billen te knijpen maar ik besloot toch om dit maar niet te gaan doen. Zij zou immers nog een paar jaar mijn klasgenoot zijn en daarna mijn collega. Voor het werkstuk zouden wij trouwens een 9 krijgen.
Wat een verhaal, Jules…
Ik heb dit verhaal in 2013, bij puur toeval, leren kennen op een opgeheven site van Anne en Bill waarin talloze (tiener)meisjes een flink pak voor hun achterwerken kregen maar helaas te vaak in adamskostuum waar ik NIET zo dol op ben!
Aan heel wat mensen had ik dit verhaal verteld of laten lezen en reken maar dat zij het geweldig vonden hoe Simone, Vivian, Esther en Bianca een flink pak voor hun broek hadden gekregen! Daarbij kregen die 4 meiden ook veel liever een pak slaag van die student dan van de strenge vader daar deze wel twee keer zo hard sloeg!
Had het verhaal nog vervolgen? Ik kan me voorstellen dat dit het hoogtepunt was in de ik-persoon zijn leven- wanneer maak je ooit nog eens zo iets spontaan mee? De rest van zijn leven gereduceerd tot het wanhopige achternajagen van een fetish-high :-( Ik stel me voor dat die site van Anne en Bill een tragische was :-(
Ik had zoiets met stenen in een moddersloot gooien. Een keer voor de lol gedaan, en een gigantisch bizarre stank kwam vrij. Daarna werd het een hobbie van mij, maar zo stinken als die eerste keer… Nooit meer.
@Kippfest, dit verhaal bleek inderdaad een vervolg te hebben daar de desbetreffende student 4 jaar later een romantische verhouding aanging met een ander meisje; Marjolein. Maar toen werd de rest van het vervolg nogal overdreven en verzonnen daar hij Esther en Bianca en twee andere meisjes zou hebben ontmoet die toen een vrijwillig pak slaag van hem wilden waarbij zij allemaal steeds in vijf rondes werpen en toen iets TE letterlijk uit de kleren gingen!
Sjuul, ouwe spankfreak…
Deze meneer Vismale, die is het diepste dieptepunt van deze site ooit! On-ge-love-lijk!!!
Is dit als compliment bedoeld of als kritiek?
Ik denk dat dhr. Jordanus erg onder de indruk is. Zoals wij alleen hier. Rode bipsjes, rode oortjes.
Wij allen, excuus.
BILLENKOEK VOOR INGRID
Hierbij vertel ik ook een waar gebeurd verhaal, gevolgd op het bovengenoemde verhaal over strenge opvoedingen, over een stout meisje dat ooit eens van mij, Jules Vismale, eveneens een ouderwets pak voor haar broek kreeg (gelijk naar wat die student aan de vier stoute meiden in Scherpenzeel gaf al was hij alleen 11 jaar ouder dan ikzelf) na een plagerij op de lagere school waar wij beiden ooit op zaten.
Ik, Jules Vismale, ben vanaf mijn jeugd altijd gefascineerd geweest door billenkoek (maar dan alleen NIET in adamskostuum!) of liever gezegd een flink pak voor de broek en dan vooral bij vrouwen en meisjes. Ooit zat ik in de jaren ’70 op de lagere school in Bokhoven, gemeente ’s-Hertogenbosch, en daar zat een meisje op dat Ingrid heette. Zij was een half jaar jonger dan ik en ook haar vier oudere zussen en jongere zus hebben ooit op deze school gezeten.
Het was een leuke meid en erg geestig van aard wat ook gold voor haar jongste zusje. Met twee van deze oudste zussen kon ik niet echt goed overweg maar toen ik in 1983 van deze school afging en enkele maanden daar weer op bezoek ging zat de desbetreffende Ingrid daar nog op. En het was op een vrijdagmiddag, toen de school ging sluiten, dat ik de kans kreeg om de ondeugende Ingrid eens te gaan opvoeden. En hier komt het verhaal over de desbetreffende gebeurtenis:
Op het schoolplein voor de school, een houten gebouwtje, stond rechts daarvan een houten klimrek in de vorm van een giraf of draak en kwam ik op de bewuste dag Ingrid tegen. Zij was een leuke meid, ongeveer 12 jaar oud, met lang blond haar, een guitig gezicht en die dag, zover ik nog weet, gekleed in een wit t-shirt of een blouse en een rode jeans aan. Deze zat erg hoog en strak over haar billen heen en was erg aantrekkelijk om te zien. Ze bleek in een plagerige bui te zijn en mij te willen uitdagen voor een achtervolging. Ik was in deze tijd 13 jaar oud en kreeg toen al de lust om haar een pak voor haar broek te geven maar dat kon zij alleen nog niet weten. Langzaam maar zeker kwam ik op haar aflopen terwijl zij zich gereed maakte om een rondje te rennen om het klimrek heen.
“Je zult mij nooit te pakken krijgen, Jules!” riep Ingrid lachend en uitdagend alsof ze wel erg zelfverzekerd was.
“Eerst zien en dan geloven,” dacht ik zelf en ik rende meteen op haar af.
Ingrid probeerde mij voor te blijven maar ze was niet snel genoeg om mij af te schudden daar het pleintje vrij klein was en ook een naburig bosje kon haar geen veiligheid garanderen. Na een kort rondje te hebben gerend rond het klimrek haalde ik Ingrid al snel in en pakte haar beet.
Ik voerde haar mee naar een ronde ondiepe en betegelde kuil maar Ingrid wist niet wat ik met haar wilde uithalen en verzette zich dan ook nauwelijks. Aangekomen bij de kuil ging ik op de rand daarvan zitten en nam ik Ingrid over de knie.
en voordat ze besefte wat haar overkwam begon ik een paar stevige klappen op haar achterwerk, gehuld in haar rode jeans, te geven.
“Auw!” en “Oei!” riep ze pijnlijk uit en spartelde tegen maar ze kon niet van mijn schoot af komen want ik hield Ingrid stevig vast en ging onverschrokken door met het pak voor haar broek.
Toen ik haar ongeveer 20 klappen op haar billen had gegeven liet ik Ingrid van mijn knie glijden maar dat belette haar schijnbaar niet om mij opnieuw te gaan plagen. Ze probeerde er tussenuit te knijpen maar ik vond toch dat ze alsnog een flink pak voor haar broek verdiende. Ik pakte haar opnieuw beet voor een extra pak slaag.
“Nou krijg je van mij nog een portie billenkoek, meisje!” zei ik triomfantelijk.
En wederom nam ik Ingrid over de knie en de daad bij het woord voegend sloeg ik haar opnieuw op haar achterwerk maar deze keer verzette Ingrid zich niet. Ze bleef ontspannen over mijn knieën liggen en leek het nou blijkbaar erg leuk te vinden. Ik was niet kinderachtig met het uitdelen van de klappen maar vond het na 20 keer welletjes omdat haar achterste erg warm en pijnlijk begon te worden.
Ik zette haar overeind waarna Ingrid met een pijnlijk gezicht over haar achterwerk begon te wrijven maar boos was ze niet.
“Je hebt me al tot twee keer toe billenkoek gegeven, Jules,” antwoordde ze eerbiedig. “Zoveel billenkoek kreeg ik nog nooit achter elkaar.”
Ingrid moest opeens erg lachen over mijn gevoelige traktatie waarna we in vrede afscheid van elkaar namen.
En ik weet zeker dat ze zich deze gebeurtenis nooit meer zal vergeten al kwam ik Ingrid in 2004 nog een keer tegen op een schoolreünie maar we hebben het daarna niet meer gehad over mijn opvoedkunde!
Wordt het niet tijd voor een beetje professionele hulp Jules?
Nee, want toen ik het bijvoorbeeld in 2013 op Sargasso ooit had over Peter Kürten, de Vampier van Düsseldorf, die in de periode 1929-1930 in die stad vrouwen en meisjes aanviel om hen te verkrachten, te doden en hun bloed te consumeren kreeg ik ook soortgelijke reacties van figuren die daar toch niets van begrepen!
En als jij in die tijd had geleefd en Kürten zou hebben ontmoet dan was hij echt niet af te kopen geweest met taart en slagroom, wijn, bonbons, bloemen, cadeau’s enz.!
Hear hear!! Wat ik mij meer afvraag is, wat is het appeal van iemand die gaat giechelen zodra ze geslagen wordt? Als je iemand slaat wil je toch gewoon dat het pijn doet? Zou ik denken dan, als leek.
Zeg Sjuul, is Kinkytijd.nl niet iets voor jou?
Alsjeblieft NIET! Ik ben namelijk, maar dat had ik allang aangegeven in die verhalen over Scherpenzeel en ‘s-Hertogenbosch, ontzettend preuts ingesteld, ik heb een grote afkeer van naaktheid en seksromances en daarbij een beperking die het mij volkomen onmogelijk maakt om een relatie, laat staan een gezin, te hebben!
Helaas was Peter Kürten juist wel dol op het verkrachten van meisjes en vrouwen in Düsseldorf en dronk hij ook het liefste hun bloed op nadat hij hen had vermoord!
Dan is dit misschien iets voor jou, Sjuul. Een kroegvriend van me is van plan binnenkort zijn opblaaspop op Marktplaats te zetten. Model Kitty. Van voren enigszins aan de sleetse kant, aan de achterkant, waar een Patricia Paay-achtig ruggetje overgaat in prettig glooiende, immer rimpelloze (Kitty verliest naar verluidt weinig lucht) billen, nog zo goed als ongebruikt. Stel je eens voor hoe dat is: kom je na een dag ingespannen maquettes plakken thuis en dan ligt zíj daar op je te wachten! Je rolt je mouwen op en gaat ervoor! Niet denken maar spanken!
Beter nog, ik ben tegenwoordig erg gek op filmpjes van youtube waarin te zien is hoe bij allerlei straatfeesten in Duitsland (die een kruising zijn tussen Carnaval en Halloween) verschillende mannen, die zich verkleden als heksen, trollen, monsters, narren etc., een soort “heksenjachten” houden op jonge meiden in jeans!
Als ze die meisjes daarna vangen dan worden dezen hierna overgoten met confetti, in ronddraaiende badkuipen gestopt, hun voeten aan elkaar gebonden en in veel gevallen worden de meisjes door de “heksenjagers” over de schouder gedragen alsof het zakken meel zijn!
Kijk bijvoorbeeld maar eens naar Fasnetsumzug Musberg, deel 4, waarin een blonde jongedame met een blauwe jeans aan, zodra ze over de schouder wordt gedragen, de roe krijgt op haar achterwerk van een “heks”!
Een superheldin als Batgirl droeg niet erg snel een rokje maar een andere superheldin, Supergirl, juist weer wel. Ooit zag ik op een afbeelding van Chicago Spanking Review hoe een oudere Supergirl, met een rood rokje aan, Batgirl over de knie had genomen en deze een flink pak voor haar broek gaf!
Batgirl droeg echter een een grijs superheldinnen-kostuum en broek en zij voelde zich net een stout meisje die van haar (pleeg)moeder een welverdiende portie billenkoek kreeg daar Supergirl fysiek veel sterker was dan zijzelf!
Ik zal zelfs nog vermelden dat de superheldin Spiderwoman in de episode ‘The Kongo Spider’ (1979) door een Afrikaanse inboorling over de schouder werd gedragen terwijl hij toen een dierenvel om had in de vorm van een lange rok!
Spiderwoman daarentegen droeg juist een vrij strakke en rood spinnen-kostuum met een rode broek inbegrepen!