Sinds ongeveer een decennium ligt er een T-shirt in mijn kast dat te stom is om te dragen en derhalve onvoldoende slijt om in te sporten.* In mijn herinnering stond er ‘Soweto’ op dat shirt, een township in Johannesburg. Ik ben daar nooit geweest. Toen ik het shirt kocht, had ik geen idee wat Soweto betekende. Nadat ik het gegoogeld had, heb ik het nooit meer gedragen – ook omdat wat onder het tl-licht in Peek & Cloppenburg vriendelijk bruin leek, in werkelijk de kleur had van bedorven zalm.
Nu wilde het geval dat al mijn sportkleding in de was zat. In de sportschool kwam ik erachter dan er niet alleen ‘Soweto’ op het zalmshirt staat, maar ook – en veel groter – ‘taxi driver’. Wat bezielde mij toen ik het kocht? Ik haat taxichauffeurs. (Niet allemaal natuurlijk: zesentachtig procent verpest het voor de rest.)
Ik stelde me voor dat er ergens in Johannesburg een taxichauffeur in een sportschool zat met een T-shirt waarop ‘freelance journalist Rivierenbuurt’ stond. Hij zou door de grotere jongens in elkaar worden geslagen, en terecht. In de Rivierenbuurt doen ze dat niet. Daar kijken ze je alleen meewarig aan.
* Ik weet niet of het aan Amsterdam of aan 2017 ligt, maar waar ik vandaan kom golden andere regels. Ik zit vast in het idee dat je in afgedragen kleding sport. Een teamgenoot voetbalde in een polo van de Super de Boer, waar hij als vakkenvuller werkte. Ik droeg een uitgerekt T-shirt waarop ‘finn fem fel’ stond. Dat is Noors voor ‘zoek de vijf fouten’. Daaronder vijf keer de Zweedse vlag en één keer de Noorse. Met die Noren kun je lachen. In mijn sportschool gaat het anders. Ze lopen erbij volgens de laatste mode. Dat denk ik tenminste. Ik heb geen idee wat de laatste mode is. Hoe dan ook is het enige wezenlijke verschil tussen de Jimmie Woo en de Fit For Free dat het pasje dat je nodig hebt om binnen te komen in het laatste geval ook werkelijk bestaat.
