Geen been

Er zijn twee daklozenkrantverkopers bij de Jumbo met wie ik weleens een praatje maak. De dakloze met een scootmobiel, en de dakloze met een baardje. Heel erg diep gaan de gesprekjes niet. Omdat ik lang niet altijd kleingeld bij me heb, vraag ik soms of ik wat voor ze kan kopen. De eerste keer dat […]

Continue reading →

Alleen thuis

Het was de maandag in de week van de langste dag van het jaar. ’s Ochtends staakten de Nederlandse Spoorwegen. Desondanks lukte het mijn vrouw vrij eenvoudig om in Haarlem te geraken. Het was zo’n dag dat het rubber van je fietsband samensmolt met het asfalt. ’s Middags haalde ik mijn kinderen op van school. […]

Continue reading →

Kassa

‘Goedenavond, heeft u een bonuskaart?’ ‘Nee.’ ‘Spaart u Airmiles?’ ‘Nee.’ ‘Heeft u interesse in een kassakoopje? De Sportlife is in de aanbieding.’ ‘Nee hoor, ik heb alles wat ik hebben wil.’ ‘Dat is dan 21,95. Wilt u de kassabon?’ ‘Nee.’ ‘Spaart u zegels voor het luxe servies?’ ‘Nee.’ ‘En voor de messenset?’ ‘Nee, ook niet.’ […]

Continue reading →

De baby-olifant in Artis

Warm gemaakt door het verslag van Sylvia Witteman spoedde ik me zodra ik even kon naar Artis om de baby-olifant te zien. De olifanten, een moeder, haar puberdochter en de baby, hadden een nieuwe tuin gekregen, naast hun oude, die nu diende als nachtverblijf. De nieuwe tuin was royaal van opzet: een voor Amsterdam Centrumbegrippen […]

Continue reading →

De mooie kotsende jongen

Ik stond in de rij voor de wc. Straks zou er een of andere band optreden. We bevonden ons een meter of twintig boven Reykjavik. Een jongen melde zich. Hij zag er witjes uit. Maar we bevonden ons in IJsland, er zagen er wel meer wat witjes uit. Nog één iemand voor me en ik […]

Continue reading →

Ontroering

Er piept een piep in mijn oren. De kat spint. Op de een of andere manier klopt het niet. Het piepen en het spinnen. Dissonanten. Zojuist heb ik een band gecontracteerd. En ik weet niet eens hoe ze heten. Ik was naar Zwolle Unlimited geweest, waar de afrobeatband Koffie speelde. Heerlijke show. Voor het podium […]

Continue reading →

Opkomst van een hype

Donderdag 11 mei Er ligt een pakketje op de mat. Voor mijn kinderen. In het pakketje zitten plastic speeltjes. Een rode en een roze. Ze zien eruit als botte werpsterren. Mijn zoon legt z’n speeltje op de grond en geeft er een draai aan. ‘Een tol!’ roept hij. Later die avond komt mijn vrouw thuis. […]

Continue reading →

Een vlotte bevalling

Al weken had ik bronchitis. “Oom dokter” zoals Kees onze huisarts Dr. Promes noemde, had mij verboden thuis te bevallen, laat staan op het drijvende eiland dat ik zelf uit afval in elkaar geknoopt had. Dat was een domper van jewelste op het feestelijke vooruitzicht, dat enkel een dwaze nullipare zoals ik kon koesteren.

Continue reading →