Een man doet dingen in de hoop dat hij er iets voor terug krijgt, een vrouw wanneer ze dat weet. Als geen feit, dan is dat toch zeker een algemeenheid grenzend aan één.
Dat vind ik nou twee mooie zinnen. Hard mijn best op gedaan! Beetje schaven, nog een keer, lezen en herlezen, nog dat kleine duwtje om het net wat beter te stutten- en klaar! Zo mooi! Jammer dat ik er voorderest geen ene kut mee kan, want er klopt natuurlijk geen klote van. Een algemeenheid grenzend aan een feit MIJN REET. “Iets” doen in de hoop er “Iets” voor terug te krijgen MIJN REET. Lekker algemeen, om maar een veer door de slagader van mijn eigen reet te slaan.
Maar ja, eindeloos genuanceerde beschrijvingen worden ook door geen hond gelezen. Behalve misschien die knetterautistische “Social Justice Warriors” die geen probleem hebben met 141 geslachten met bijbehorende aanroepvormen uit hun hoofd te leren, maar hee, er is een reden waarom elk normaal mens een tyfushekel aan die kut(sorry voor de banale binairheid)mongolen heeft.
Nog een voorbeeld: “Je weet pas echt dat je oud begint te worden als je scheten zonder schaamte begeleidt met een inspannend gekreun.”
Ook gelul, natuurlijk. Maar je schrijft zoiets in de hoop dat iemand het herkent: Oh, ik zit ook weleens zonder dat ik het echt doorheb moeilijk te kreunen voordat ik een scheet plop! Haha! Zo waar- ik word oud! Dat deed ik vroeger nooit!
…Maar het echt weten, dat je DAN en DAARDOOR oud begint te worden?
Ik vraag me echt af wat dat is, waarom mensen zo graag onzin willen horen. Hell, laat het iets minder over scheten gaan en dan wordt het zelfs wijsheid of filosofie genoemd. Wat mankeert ons? Waarom zijn mensen zo dom?
Misschien dat het dezelfde oorzaak heeft als al dat goden-gedoe, of sociale “wetenschap”. Dat het fijn is om in iets versimpelends te geloven. Maar ik vind het godverdomme vaak niet eens fijn! Zo ben ik er heilig van overtuigd dat deze wereld kapot is, niet meer gemaakt kan worden- niet door mensen, in elk geval. Niet voor mensen.
Elk beetje koelte wat ik nog voel, voelt aan als de koelte gebracht door een ijsblokje in een glas cola, smeltend in de knallende zon, wanneer weg nooit meer terug komend. Ik denk dat de opwarming exponentieel toe zal nemen, wat we ook doen. Willen doen. DENKEN te willen doen.
Want zodra duidelijk wordt wat echt nodig is, denk ik niet dat mensen dat zullen accepteren. Dat er alleen maar meer Trumps komen met seniel gedrag, onze hoofden verstikkend onder een deken van doem. Dat denk ik, geloof ik zo diep dat mijn hoofd overtuigd is dat het een feit is- niet echt fijn. Maar of de toekomst écht een feest wordt van uitgedroogde aarde waarop acht miljard mensen vechten om elkaar op te kunnen eten, nou, hoe waarschijnlijk dan ook: echt 100 procent zeker weten doen we het niet. Zo eindeloos veel variabelen om rekening mee te houden!
Dus zullen we wel niet geloven in shit omdat het zo fijn is, maar omdat onze beperkte kuthersens niet tot meer in staat zijn. De werkelijkheid is nooit door iemand te bevatten- ook niet echt een genuanceerd idee.
Ik probeer maar elke rampspoedende gedachte af te stompen door er achteraan: “Het zal allemaal wel meevallen” te mompelen. Maar hoe vaker ik dat mompel, hoe meer ik vrees in te zien dat dat ook dat een weinig genuanceerd standpunt is.
Hopen dat, wanneer alle hoop verdwenen is, het ook dan allemaal wel mee zal vallen. Ik durf bijna stiekem te geloven van wel. Dood gaan we toch wel allemaal.
Heil Kippfest!
Ja, het wordt afzien. Het voelt een beetje alsof we allemaal op onze tenen moeten lopen. En niet te hard praten. In de hoop het luid ronkende monster van de apocalyps niet wakker te maken. Ik hoop vooral dat het allemaal nog een beetje op afstand blijft. Troost me met de gedachte dat zoveel generaties dit gevoel hebben gehad. In Sillicon Valley stikt het nu van de miljardairs die superluxe atoombunkers voor zichzelf laten maken, omdat het op een gegeven moment wel mis moet gaan. Doen verder uiteraard geen enkele moeite om hun illegale schoonmaker met twee baantjes, vijf kinderen en een dagelijkse reistijd van vier uur een beetje beter te betalen.
Als die apocalyps in mijn leven komt dan zweer ik op alles dat ik die bunkers opzoeken zal, en die kakkerlakken vroeg of laat zal uitroken om te lynchen. Al moeten er generaties overheen gaan, ik zal rond het kampvuur zitten en mijn kleinkinderen vertellen: “Daar, wat daar in zit, als daar OOIT iets uitkomt, maak het kapot tot er niks meer van over blijft.”
Het zal wel meevallen. Ik hou hoop en vertrouw ook op de nuance van onze ondernemers-visionairen. Ik lees net bijvoorbeeld dat Elon Musk dreigt te stoppen als adviseur van Trump als die laatste uit het klimaatakkoord stapt: http://www.nu.nl/internet/4736088/elon-musk-stopt-als-trump-adviseur-als-vs-klimaatakkoord-stapt.html Zo, pak aan die nuance! Dat gaat dus niet meer gebeuren nu! Trump denkt wel even twee keer na. En zo wordt door die nuance het klimaat en de wereld toch nog gered en rijden we straks allemaal in zo’n keigave Tesla model S die zo lekker trekt in de bergen!
Meh ik vind dat klimaatakkoord al halfbakken. Druppels op een steeds meer sissende plaat. Het enige land waar ik soort van een beetje vertrouwen in heb is China, omdat zij daar niet zoveel last hebben van freedumb. Zolang je hier nog met petities windmolens kan tegenhouden “want ze zijn zo leluk” zie ik dat nevernooitniet meer goedkomen.
vertrouwen in china, da’s een goeie. heb je enig idee hoeveel teringzooi er in china in het milieu gedumpt wordt om onze feel good windmolens en zonnepaneeltjes te kunnen produceren? Als de chinezen in die gebieden alleen naar buiten kijken krijgen ze al de kanker..
Ha ja das waar! Er was een tijdje terug ook zo’n documentaire over die yangtze rivier, en de vervuiling die je her en der zag was… Nou ja, van een omvang zoals door u beschreven.
Maar ik vond die één kindspolitiek wel slim, en dat was hier allemaal schande en schandalig. Dus denk ik dat ALS impopulaire maatregelen genomen moeten worden, het dasr nog een SOORT van kans van slagen heeft. Buiten dat alles corrupt, crimineel en kneiterranzig is. Hm. Ik ga wel terug naar mijn “alles is gedoemd” uitgangspunt.