De ontdekking van de matrix (7)

Mijn woorden zullen door een aantal mensen worden gelezen om vervolgens tot in de eeuwigheid onzichtbaar te blijven. Dat geldt niet alleen voor mijn woorden, maar ook voor die van pak ‘m beet Franz Kafka. Wellicht wordt die over tienduizend jaar nog gelezen. Maar over honderdduizend jaar alweer heel wat minder. En over tien miljoen jaar zijn de woorden van Franz Kafka weg, alsof hij nooit heeft bestaan. Hoe onsterfelijk zijn woorden ook waren.
 
Mijn vader was zo oud als mijn zoontje nu toen de grottekeningen in Villars werden ontdekt. Wellicht dat mijn vader nog een generatie nageslacht zal meemaken, wellicht ook niet. Drie, soms vier generaties: meer is het niet, het leven. Je wordt geboren en de mogelijkheden zijn eindeloos. Je wordt volwassen en je doet wat je kan. Je wordt oud en je probeert je tijd op een waardige manier vol te maken.
 
De dagen die eerder in oneindige traagheid voorbijgleden, liggen nog maar net achter je. Je weet nog precies hoe het was om als zesjarige in de klas te zitten en naar buiten te kijken, waar de zon scheen en het gras goud kleurde. Een straaljager doorbreekt de geluidsbarrière, de ramen trillen in hun sponningen. Je zorgvuldig verzamelde vulpenballetjes dansen in hun bakje.
 
Het vliegt allemaal voorbij. Totdat je er geen zin meer in hebt. Dan duurt het allemaal weer eindeloos lang.
 
Misschien wordt Kafka over vierhonderdduizend jaar ineens herontdekt. Door een postmenselijke beschaving die Het Slot ontcijfert en zich verbaast over de wonderlijke droomwereld waarin wij vast zaten.
Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

3 Reacties

  1. De Matrix is een grote foppartij in het instandhoudingsschema van onze selfish genes. Als we jong zijn spiegelen zij ons allerlei spookjes voor, om ons in hun voortplantingsval te lokken. Al heel vroeg in de evolutie hadden zij door dat de zorgkosten de pan uit rijzen boven de 65. Daarom worden elke 25 jaar de genen gekopieerd in een vers exemplaar. De oude genen dienen vervolgens 25 jaar die kopietjes te voeden en op hun 25ste in de val te lokken. De laatste 25 jaar kunnen dan nog zinvol worden gevuld met hand-en-spandiensten aan de kleingenen.
    De mens is slechts de ‘fittest’ matrix voor de instandhouding van de genen.

  2. Wie schrijft op internet gaat tegenwoordig voor eeuwig het digitale archief in. Een kist en een plek onder de grond zijn niet langer noodzakelijk, al zal een postmenselijke beschaving daar misschien als een vanzelfsprekenheid aan voorbij gaan.

  3. Ik ben op Facebook bevriend met Gerrit Komrij. Die blijft daar ook gewoon doorleven: elk jaar op 30 maart stelt Facebook voor om die ouwe rups te feliciteren met z’n verjaardag. Al die boeken die hij heeft geschreven… terwijl een Facebook-accountje openen volstond om onsterfelijk te worden.

Laat een antwoord achter aan Max Molovich Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *