Tokkelende Vogels Schreeuwen Niet

Ik ben twintig-nog-wat. Nederlands. Een meisje. Of jongen. Heel hip. Maar zo noem ik mij niet. Ik kijk mensen meewarig aan. Tragisch nerdy. Existentiele pijn in de orde van grootte van een teen stoten, afgelachen met ironie. Niet dat ik lach- lachen is niet hip. Of ironisch.

Vertel mij; waarom zou ik niet ironisch zijn?

Ik trek mijn crocs aan. Ze zijn geel. Ik weet dat ze lelijk zijn, maar daar zeg ik niets over. Mijn schoenen zijn een metafoor. Voor hoe ik in het leven sta. Onbegrepen. Net als crocs.
Mijn schoenen zijn een feestje. Maar ik dans niet.

Niet meer.

Ik denk terug aan die keer, jaren terug, dat ik een irrelevante flashback had naar iets stompzinnigs. Het was een verhaal zonder begin. En zonder eind. Maar omdat ik heel gewichtig doe over iets triviaals, insinueer ik dat ik er iets mee wil zeggen.

Terug uit de flashback kijk ik naar het papier. Op het papier staat een flashback, naar een flashback. Mijn flashback. Waar ik in zat. Nu maak ik dus hetzelfde mee. Ik voel mij verbonden met mijn verleden.

Ik denk dat mijn korte zinnen zwaar wegen.
Indringend zijn.

Maar dat zijn ze niet.

Ze zijn kankersaai.

10 Reacties

    1. Pfff nee meer een lading verkoopteksten van Dasmag… Dus allemaal lekker vooroordelend :-) Ik heb één keer een gratis ebook gekregen van dit soort meuk, en dat was wel om te janken zo kut. “Niemand in de stad” van Philip Huff. Alle clichees komen zo hard voorbij! De depressieve nadenkende student die natuurlijk eeeeigenmoord bepleegt (maar niet voordat hij je geest vervuilt met “poetische vroegoudzielerige wijsheden”) en de relaties die op klippen lopen wat natuurlijk allemaal zo verschrikkelijk is en och man. Vreselijk. Gratis was al te duur. Wat een bagger. EN DAN DIE EINDELOZE TRAGISCHE TOON!!! Oh wee en stel je voor een ander leesteken te gebruiken dan een punt! Stel je voor dat er wat passie uit je pen knalt! Nee het moet allemaal maar voorzichtig en fragiel zijn, traantjes laten bij die kut-tas uit American Beauty! Anders is het niet de moeite van het melden waard natuurlijk als het niet zo mooi is ALS EEN GODVERDOMD FLADDEREND STUK VUILNIS.

      1. Je hebt een medestander in Hagar Peeters. In de NRC van vandaag staat een groot interview met haar. Ergens zegt ze: ‘Veel Nederlandse romans vind ik stilistisch niet boeiend. Het plezier in lange zinnen mis ik vaak.’

Laat een antwoord achter aan Max Molovich Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *