DAGOBERT DUCK: EEN BESCHOUWING
Dagobert Duck, verreweg het grootste mysterie van Duckstad. Velen hebben geprobeerd de vele dieptes van hem te peilen, waarvan Keno Don Rosa’s levensverhaal van Dagobert Duck een van de meest veelomvattende was.
Maar kan dit echt gezien worden als een accurate poging dit enigma te ontleden? Tuurlijk, we kunnen allemaal zien hoe Dagobert ogenschijnlijk aan zijn eerste gouden nugget is gekomen, of aan zijn kasteel in de schotse hooglanden. Maar wat de man nu denkt, wat hem drijft… Een mysterie. Een die ik zal pogen op te lossen.
Dagobert Duck is een homo die niet uit de kast durft te komen. Daar, dat was het. Hij gaf als kind al hand- en mondwerk aan de arbeiders die uit de fabrieken kwamen, en kreeg daar goed geld voor. Geld waar hij zich voor schaamde, en toch was het een symbool voor alles wat hij fantastisch vond.
Ok, hard op het dak, ik kan begrijpen dat u nu vraagt om uitleg. Wel, laten we om te beginnen eens kijken naar zijn levensverhaal. Een nugget zo groot als een voetbal vinden door in de grond te hakken “die zo koud was dat zelfs vuur bevroor”? Anekdotes waar Dagobert vertelde dat het zo hard regende dat hij vissen voorbij zag zwemmen?
Klinkt bijna te goed om waar te zijn, niet? En Occam’s scheermes langs de keel halend moeten we concluderen dat het ook niet waar kan zijn. Vissen zwemmen niet in regenwater, hoe hard het ook regent. Vuur bevriest gewoon niet. Dat is onzin.
“Maar… Hij heeft een pakhuis vol geld,” zullen jullie aarzelend zeggen. Precies! Vandaar het betere mond- en trekwerk.
En waarom is dit nooit naar voren gekomen in de strips? Wel, het Schotland van de eervorige eeuw was, zoals waarschijnlijk alle plekken in die tijd, niet bijster homovriendelijk. Tuurlijk, als je het discreet deed zou niemand je echt narren, maar het kweekte bij de jonge Dagobert natuurlijk wel een gevoel dat hij iets deed waarvoor hij zich moest schamen. Maar godverdomme, hij vond het maar wat gaaf, dat aftrekken van vreemde mannen. Voor geld.
Uiteindelijk neem ik aan dat de situatie te onhoudbaar werd voor hem in Schotland, dat zijn schaamte hem de baas werd. Dat hij herkend werd op straat, de fluisteringen hoorde in zijn achterhoofd: “Dat is die geile eend. Eenden schijnen een kurketrekker als penis te hebben, nou dat weet ik niet, maar zijn mond beheerst hij wel als eentje.”
Hij vertrok naar Amerika, waar hij veel mannen pijpte en aftrok, en gezien dat hij wat harder werd in de omgang (hij veranderde immers langzaam in een gierige vrek die zijn neven nog net niet fysiek mishandeld), gok ik dat hier pas zijn anale ontmaagding plaatsvond.
Nu, wat voor homo was het? Ik denk een dominante teef. Maar voordat ik daarover verder ga, eerst wat achtergrondinformatie over zijn vroege tijd in Amerika.
Hij heeft het hele land doortrokken- werkend op een Mississippi rivierboot, cowboy in Arizona, goud zoeken in Alaska…
Wat zegt dit ons? Nou, hij zocht allereerst ruige gebieden op. Alaska, het wilde westen… Hier zitten alleen ruwe bonken, echte mannen, een plek waar weinig behoefte was aan nog een butch tussen de butches, en waar een simpel teefje binnen twee weken dood in een greppel zou liggen.
Een manteef, in dat eenzame van vrouwen verstoken gebied, ja daar was wel vraag naar- maar overleven doe je het niet. En wat zijn een paar feiten rond zijn tijd daar?
– Hij is daar geweest (bevestigd door vele figuren die hem later opzoeken om hem geld af te troggelen)
– Hij heeft het overleefd, en…
– Hij is er rijk geworden.
Dagobert wist dondersgoed wat zijn eendenkont waard was, en niets gaf hem meer plezier dan een dikke pik tussen die verenmassa te laten proppen. Maar vergis je niet: Dagobert is de baas. Dagobert bepaalt wat er gebeurd, hoe diep, en tegen wel tarief. Hij was zijn eigen pooier. Als je ziet hoe onbevreesd hij het als oude man opneemt tegen meerdere zware jongens tegelijkertijd, zie je dat homo-pit nog duidelijk gloeien.
Maar waarom toch voor geld? Waarom kon hij niet gewoon gelukkig zijn in een relatie? Hij had lef genoeg om schijt te hebben aan sociale normen (ook te zien in zijn houding naar goede doelen).
Dit is duidelijke een geval van doorwerkend trauma. Van kinds af aan voelde hij niets dan schaamte. En uiteindelijk wilde hij toch geaccepteerd worden. Dan is homofilie misschien beschamend, maar geld zeker niet. En daar komt ook weer het dominante manteef aspect: geld is macht, succes!!
De liefde die hij niet durfde te geven aan een man kon hij wel zonder schroom kwijt in zijn muntjes. Elk muntje een symbool van alle mannen die hij verleid had. Hij zegt het zelf ook: aan elke munt kleeft een herinnering.
Zo hongerig naar cock, heeft hij uiteindelijk de hele wereld afgereisd, waarschijnlijk uit rusteloosheid veroorzaakt door zijn schaamte. Maar wat moest hij doen toen de wereld op was? Vluchten kon niet meer, moest hij hebben beseft. Hier word het verhaal echt interessant.
SNEL VERDER!
Wat waren de opties van Dagobert Duck? Uit de kast komen, natuurlijk. Hij was schatrijk, hij kon schijt hebben aan iedereen. Maar goed, zoals alle lezertjes van de Donald Duck weten: dit heeft hij niet gedaan.
Wat wel?
Een leven van kwelling, kan ik u verzekeren. Zijn homofiele gevoelens compleet weggedrukt in faveure van geld is hij nu geobsedeerd- omdat een muntje, hoe glimmend het ook is, nooit liefde terug kan geven.
Om zijn neven te misleiden zegt hij dat die vrouwtjeseend uit Alaska zijn “Ware liefde” is geweest, en verklaart dat hij het te druk heeft met “geld verdienen” om tijd te maken voor nieuwe liefde.
In pockets zien we nog wel eens het figuur Brigitta langskomen die hem probeert te verleiden, waarop hij reageert met een mengeling van walging en toch een soort van affectie. Lezertjes denken dat die ouwe viespeuk stiekem wel wat van haar zou willen sabbelen, maar nee. Ik denk dat hij haar genegenheid waardeert voor wat het is (gezien dat zijn homofiele leven een liefdeloos geheel van betaalde seks is), en haar geslacht minacht voor dat wat dat is.
Natuurlijk is al dit ontkennen niet gezond. Hij sleept zijn neven mee op gestoorde, levensgevaarlijke avonturen. Het gevoel van adrenaline om het gemis van liefde goed te maken.
En dan zijn omgang met die familie! Donald Duck word altijd afgeblaft, niet gewaardeerd, vernederd met leningen en salarissen die nog te laag zouden zijn voor een hond. Maar Kwik Kwek en Kwak… Die kunnen niet stuk bij hem. Zijn hele erfenis wordt als een wortel voor HUN neus gehouden, niet die van Donald.
Nu zou ik nooit zonder gedegen bewijs enige pedofilie bij Dagobert willen impliceren. Het zou heel goed kunnen dat hij gewoon gierig is en Donald gewoon een mislukkeling vindt. Niet vreemd gezien het een mislukkeling is.
Maar toch, zijn emotionele groei is gestopt en weggemoffeld van kinds af zijn, wie weet? Diep van binnen is hij waarschijnlijk nog een kind, verstrikt in de tentakels van de kanker die de huidige Dagobert is. Een kind smachtend naar homofiele liefde.
Hoe hij hier mee omgaat weten we allemaal: meer zelfdestructie. Weer komen we terug naar het geld, dat vervloekte symbool van de synergie tussen zijn lust en schaamte. Ik gok dat hij er op een dag niet meer tegen kon, dood wou, en zich te pletter stortte op zijn keiharde muntenmassa. Oh maar de goden zijn wreed: dood ging hij niet. Nee, gekwelde Dagobert is voor eeuwig gedoemd baantjes te trekken door zijn geld, een volgens mij immens zware en pijnlijke oefening om daarna huilend en vermomd in donkere steegjes vroegrijpe kinderen af te trekken, voor meer, steeds meer vreselijk geld.
Of niet natuurlijk.
Tot slot, nogmaals, ik wil niets impliceren, maar mij valt wel op dat in het begin Kwik Kwek en Kwak een stel ondeugden waren, jeugdige schelmen met een hard van goud! Maar sinds ze Dagobert hebben ontmoet zijn ze langzaam veranderd in vroegwijze, verzorgende pseudovolwassenen. Een al te bekend fenomeen in gezinnen waar kinderen worden misbruikt. Ik zal het bloed van Occam’s scheermes vegen om het aan u te geven: zegt u het maar. Wetende wat u al weet van dit perverse weekblad. Deze zieke familie. ZEGT U HET MAAR.
Dagobert Duck zie ik feitelijk als een grootkapitalist die zijn ziel en zaligheid al jaren heeft verkocht aan Mammon, de afgod van het geld en daarom is hij ook zo gierig, vrekkig, hebzuchtig, egoïstisch, tiranniek en soms ook erg gemeen . Dat zijn geldpakhuis vol met massa’s geld, zijn geluksdubbeltje en sprookjesachtige schatten in de vorm van goud, zilver, edelstenen etc. Dagobert totaal niet gelukkig maken bewijst dat hij constant wordt belaagd door vijanden als de Zware Jongens, Govert Goudglans, Rockerduck, Zwarte Magica, Venijn Mc Snekkie etc. die hem willen beroven, overtroeven of bedriegen en daarbij geweld, list en oplichterij niet schuwen.
Ook Dagobert kan vaak de verleiding niet weerstaan om anderen, waaronder zelfs zijn neven Donald Duck, Guus Geluk, Kwik, Kwak, Kwek, Oma Duck en Willie Wortel te chanteren, bedriegen, op te lichten en te vernederden alhoewel ze dat soms ook wel andersom doen en zelfs nog onder elkaar.
Dat Dagobert ook niet altijd over voldoende mensen (eenden)kennis bezit bewijzen sommige verhalen waarin hij altijd het verkeerde personeel in dienst heeft. Zo had hij bewakers en veiligheidsagenten in dienst die alleen maar computerspelletjes deden of aan het luieren waren, slijmerige en vlijende reclamemakers die overal ja en amen op zeiden en gewoon nietsnutten waren, detectives die Zwarte Magica in de gaten moesten houden en zij zich alleen maar bezig hielden met tafeltennissen, eten, luieren en kranten lezen en als extreem voorbeeld laf, slap en onbetrouwbaar personeel, waaronder ook Donald Duck en Juffrouw Eugenia, die zich door twee nepovervallers (door Dagobert ingehuurde acteurs) braaf en vrijgevig lieten beroven en daarin zo enthousiast te werk gingen alsof geld en bezit hen niets konden schelen!
Nadat dit stomme rotpersoneel met hun akelige schapengezichten en meer op grote kinderen leken zich lieten kaalplukken probeerden ze zelfs het geld en geluksdubbeltje van Dagobert aan de “overvallers” te plegen en gingen zij er, na een zogenaamde brand, als kippen zonder kop vandoor!
Ik kreeg toen na Dagobert (hij gedroeg zich gewoon als de jonge schaapsherder uit een fabel die constant vals alarm sloeg als er een wolf bij de schapen opdook) een gruwelijke hekel aan dit akelige personeel en gooide de strip waar het in stond jaren geleden mijn huis uit! En nog even op Dagobert terug te komen: hij is eveneens te vergelijken met de Vrouwe van Stavoren die geld, juwelen, goud en goed meer beminde dan een schip vol graan of als de rijke vrek die een goudklomp in de aarde begroef en er zich alleen maar aan verlustigde hoewel deze vrek er niet in kon zewemmen, gaten als een mol erin groef of in de lcht gooide om het op zijn kop te laten kletteren. Zou Dagobert namelijk een klomp goud op zijn hoofd krijgen dan hield hij hiermee alleen maar grote bulten aan over!
Ik heb altijd diep in mijn hart gewenst dat het akelige en laffe kleuterpersoneel van Dagobert Duck gewoon eens werden afgetuigd door ECHTE overvallers, ze in een stevige plensbui belandden of anders door een tovenaar voor hun laffe gedrag werden gestraft in de vorm van ketenen die aan hun voeten werden getoverd!
Dat zou inhouden dat dit de ketenen van de lafheid waren die onverwoestbaar zouden zijn en pas verbroken werden als het stomme personeel van hun meegaandheid, egoïsme, kinderachtigheid, bangheid en ontrouw waren genezen, iets wat bijna voorkwam in een moderne strip van Suske en Wiske dat zich in het Wilde Westen afspeelde.
De titel van dit album vermeld ik liever niet al was de desbetreffende tovenaar een zekere Wijze Gier, een indiaanse medicijnman, die de bandiet Jack de Killer versloeg maar daarbij geen hulp kreeg van de even laffe inwoners van het dorp Coward’s End. Ironisch genoeg betekende de Engelse naam coward in het Nederlands lafaard en die inwoners werden hierna gewoon door Wijze Gier veranderd in cactussen!
Bennie Jolink van Normaal had in 2012 een afbeelding van Geert Wilders naast die van Anders Breivik en Adolf Hitler geplaatst en werd toen hiervoor met de dood bedreigd. Had Jolink toen een hekel aan Wilders maar hieldt hij eigenlijk soms wél van Marokkaanse criminelen, moslimextremisten, bankrovers, verkrachters, voetbalvandalen en ander menselijk gajes? Mist Jolink voor een linkse rechter zou worden gebracht dan hoopte hij vast dat die hem vrijspreekt wegens “haatzaaien”.
Tenslotte stond er ooit in een Donald Duck Extra uit de jaren ’90 een verhaal over de Zware Jongens (de onverbeterlijke vijanden van Dagobert Duck) die zogenaamd op het rechte pad gingen. Dagobert vertrouwde die boeven echter voor geen cent en hij stuurde er zijn neef Donald op af die de Zware Jongens nergens op kon betrappen. Zij dienden een klacht in wegens smaad en helaas waren er in de rechtbank waar Dagobert voor moest verschijnen een hoop linkse juryleden die allerlei linkse en stupide ideeën hadden over de criminaliteit in het zondige Duckstad!
Zij lieten zich als een stel domme kinderen beetnemen door de “eerlijke” Zware Jongens die zij zagen als bekeerde en brave burgers en Dagobert was in hun ogen de échte boef! Hij moest aan de Zware Jongens kapitalen aan schadevergoedingen betalen door die linkse rechtbank en pas veel later bleek dat de Zware Jongens nóóit eerlijk waren geworden!
Als Jolink nog de moed had om een cd uit te brengen waarop hij een scheldkanonnade houdt tegen radicale imams, moslimextremisten en al het overige geboefte dat ik bovenaan opnoemde dan hoop ik voor Jolink dat die hem niét aanklagen wegens smaad, racisme en het belediging van de islam!
Het hele verhaal uit 2015 omtrent Griekenland met het kwijtschelden van schulden waar professor Noam Chomsky het over heeft en hoe het land thans gereageerd wordt doet mij denken aan een strip van Dagobert Duck, genaamd ‘Zijne Majesteit Dagobert’.
In dit verhaal kwam Dagobert via zijn familie erachter dat zijn geldpakhuis op de plek stond waar Cornelius Prul ooit Duckstad stichtte nadat deze laatste dit gebied van de Engelsen kreeg en de Spanjaarden verjoeg. Omdat de heuvel toen geen onderdeel was van Amerika was het een aparte kolonie en daar probeerde Dagobert, gierig en hebzuchtig als hij was, letterlijk munt uit te slaan!
Hij zorgde, via een koninklijk overdrachtsbewijs van koning George III, ervoor dat Dagobert met zijn pakhuis zo zijn eigen koninkrijk kon stichten, kroonde zichzelf tot koning over zijn “rijk”, hield zijn familie en personeel als onderdanen en wilde geen belastingen meer betalen. Daarbij probeerde Dagobert al het belastingsgeld dat hij al eerder had betaald aan Duckstad (dit was een ontelbaar groot bedrag in triljoenen dat niemand meer kon opbrengen) terug te vorderen waar de gemeente Duckstad totaal niets voor voelde. Want dit zou hen namelijk, begrijpelijk, helemaal aan de bedelstaf hebben gebracht!
Maar toen werd het “koninkrijk” van Dagobert belaagd door zijn oude vijanden, de Zware jongens en de boef Hector Hebbes, die zo hun eigen slaatje hieruit wilden slaan om Dagobert zelf te bestelen. Geholpen door Donald, Kwik, Kwak en Kwek wisten ze de aanvallen van de vijand te weerstaan, verloren zij alsnog en werden tijdelijk verbannen. Door een list van de neefjes stuurden dezen het leger op de Zware jongens af, verjoegen Hebbes maar Dagobert wilde nog steeds de enorme belastingteruggave verwerven via de burgemeester van Duckstad.
De Zware Jongens keerden echter terug maar nou als bijstandtrekkers en Donald en de neefjes zagen helaas, als de belastingteruggave doorging, de ondergang van Duckstad opdoemen! Dagobert vernietigende echter onbedoeld het overdrachtsbewijs en kon zo fluiten naar al zijn geld en koninkrijk en verjoeg toen op het einde zijn familie, de Zware Jongens en de burgemeester.
Vergelijking: Dagobert sticht een koninkrijk zoals Griekenland dat hij onafhankelijk wil houden maar wel miljarden wil terugvangen van Duckstad (EU). Hij wordt door zijn familieleden (klokkenluiders die tegen de belastingteruggave zijn) gewaarschuwd dat Dagobert hiermee zichzelf gaat ruïneren. De Zware jongens en Hebbes spelen de rol van de asielzoekers die zowel van zijn geld willen profiteren door middel van diefstal of anders van de hand in de tand leven.
Het leger van Duckstad (marine van de EU) proberen hen te verjagen maar toch komen de boeven weer terug. Als laatste vernietigd Dagobert met zijn slimme en hoogmoedige plannen zijn eigen koninkrijk (Griekenland) en krijgt dan ook geen stuiver terugbetaald van de EU waarna hij alle profiteurs, raadgevers en leiders van de EU verjaagd!
Onbedoeld, “onbedoeld”, zult u bedoelen! In het laatste plaatje zie je de bronzen plakkaat die hij als voedselschaal voor de vogels gebruikt! Omgesmolten voor kroon- mijn reet!
Ik trek Dagobert Duck steeds slechter, moet ik zeggen. Die Keno Don Rosa, de tekenaar van bovengenoemd verhaal, die kan die zuurvrek nog een soort van hart geven (hoewel hij in zijn latere werk wel erg naar het pathetische doorbuigt) maar als je Dagobert Duck nu op twitter volgt en je hem hoort mauwen over “Potverdriedubbeltjes, mijn loonslaven willen gewoon meer dan een kwartje per uur werken!”
Wel, dan zie ik al die mensen voor me die zich doodwerken bij Amazon, die huilend instorten omdat ze hun plas niet meer kunnen ophouden en zo een straf krijgen waardoor ze nog dieper in de schulden zakken. Dat geldgeile gegraai waar hij zo schijtlollig over doet, terwijl geldgeil gegraai de hele wereld sloopt, ZIEK word ik er van. DOOD AAN DAGOBERT!
Dagobert Duck had eigenlijk ook het verhaal over de Vrouwe van Stavoren kunnen lezen die ook schatrijk was en het aller-kostbaarste ter wereld wou bezitten! Ze kreeg toen echter een schip vol graan cadeau en vond dit zo waardeloos dat ze het in de Zuiderzee liet kopen waarop prompt een bedelaar voorspelde dat zij al haar rijkdommen door dat graan zou verliezen.
Goud en edelstenen zijn, gelijk aan steden, niet geschikt om op te eten en wat Dagobert verder betreft: hij is bijna net zo gemeen, gierig en onuitstaanbaar als zijn aartsvijanden Govert Goudglans en John D. Rockerduck!
Ik bedoelde eigenlijk in plaats van steden gewoon stenen!
Als het verdomme geen Grieken waren, dan keerden wij hen de rug toe!
En Italianen, Spanjaarden, Hongaren, Tsjechen en Polen hierna eveneens?
Ik denk dat onze doorgaans dubbelzinnige Perry hier iets heel anders mee bedoelde, heerlijk naïeve vriend Jules.
Ik lees ergens nooit iets over de rol van Puck en Max is dit alles…
@Gnaues, ik weet nog heel goed dat Puk en Max Mouse, toen ze in 1932 voor de eerste keer bij Mickey Mouse gingen logeren, net zulke kwajongens waren als Kwik, Kwak en Kwek Duck, enorm veel rampen veroorzaakten en zo onuitstaanbaar bleken dat je ze bijna achter het behang kon wensen! Hun moeder, Amalia Mouse, kwam toen ook meer een enkele keer in beeld, zij werd daarna nooit meer gezien en Mickey was veel minder streng van aard dan Donald.
Zo kregen Mickey, Donald, Goofy en Pluto zelfs eens een keer een hele stoet soortgelijke muisjes op hun dak in de vorm van akelige weeskinderen die hun leven constant tot een hel maakten hoewel Puk en Max later gelukkig ook eens ECHT straf kregen van Mickey en Minnie Mouse als ze lelijke dingen deden! Dat ze trouwens allebei geen vrouwelijke tegenhangers hebben is onbegrijpelijk en ze zijn eigenlijk ook nooit echt verliefd geweest.
Dankuwel.
Dat er bij de familie Duck helaas ook generatieconflicten plaatsvinden (en waar die familie er ook niet bepaald vies van zijn om anderen en elkaar op te lichten, te bedriegen, uit te buiten en grof geweld tegen elkaar te gebruiken) bewijst een strip uit Donald Duck Extra hoe een strijd tussen Donald en Dagobert, zijn oom, het verkeerde effect had voor de eerstgenoemde!
Donald wou daarin met zijn oom Dagobert gaan concurreren over wie in Duckstad de beste zeep kon gaan verkopen. Dagobert gebruikte daarvoor echter geen reclames omdat dit tenslotte al teveel geld ging kosten en hij verkocht toen goede zeep voor een redelijke prijs.
Donald daarentegen wist een zeepfabriek van zijn neef Guus Geluk te werven en hij begon daarvoor reclame te maken voor zeep (aanvankelijk steeg de verkoop van diens zeep hierdoor wel) ofschoon hij de zeep steeds verkleinde, in zijn reclames de namen van beroemde personen verwerkte wiens meningen hij echter totaal NIET vroeg, hij zette een soort mysterie-telefoon op waarin allerlei vragen over zeep moesten worden beantwoord die niemand kon oplossen en alleen maar geld kostte voor wie eraan begon, hij betaalde degene niet uit die de reclames voor hem maakten en later was Donald hier zo trots en overmoedig door geworden dat hij zelfs niet meer luisterde naar de waarschuwingen van zijn neefjes Kwik, Kwek en Kwak dat alles totaal uit de hand liep!
De verpakkingen van de zeep werden zelfs zo monsterlijk groot dat de verkleinde zeep uiteindelijk waardeloos was geworden en Donald kon niet weten dat jezelf voor de gek houden en bedriegen veel gemakkelijker is dan dit bij een ander te doen!
Niettemin werden talloze reclamemakers, ververs, klanten en beroemde personen wiens naam hij had misbruikt zo woedend op Donald, hij betaalde namelijk ook zijn rekeningen niet, dat ze hem razend achterna renden en hij hierna zo noodgedwongen aan Dagobert zijn zeepfabriek moest verkopen om al zijn schulden af te kunnen betalen!
In 1992 was er in de Donald Duck een strip uitgekomen, dat was ten tijde dat Christoffel Columbus 500 jaar geleden Amerika had ontdekt, waarin Dagobert Duck hier munt uit hoopte te slaan uit de geschiedenis van deze historische figuur nadat hij over een toneelstuk had gehoord waarin Donald Duck en Guus Geluk deze ontdekking in een toneelstuk gingen naspelen.
Dagobert wilde namelijk NOG rijker gaan worden in gezelschap van Willie Wortel, door middel van een tijdmachine, naar het verleden van Columbus af te reizen en hem daar een contact te laten ondertekenen waardoor Amerika (zodra dit werelddeel door Columbus was ontdekt) in handen van Dagobert zou komen, plus natuurlijk alle bodemschatten van dat land.
Hij vertrok toen, samen met een aantal toeristen en Willie Wortel, aan boord van het schip van Columbus naar Amerika waar Dagobert een stel indianen tegenkwam waarvan het opperhoofd sprekend op Donald Duck leek. Aanvankelijk werden ze daar gastvrij ontvangen maar toen Dagobert iets te hebberig werd en Amerika helemaal opeiste mislukte dit alleen en dacht Columbus erover hierna om een waggelaar of dansmeester te gaan worden.
Alleen wist Dagobert dit niet en toen hij met Willie Wortel wilde gaan uit eten bij Donald, om daarna in het heden Amerika alsnog in handen te krijgen, ontdekte Willie Wortel opeens dat het geldpakhuis spoorloos was verdwenen. Hierna wisten Donald en zijn neefjes niet eens meer wat tomaten, aardappels, paprika, mais enz. waren omdat deze producten namelijk uit Amerika afkomstig waren.
Willie had toen opeens snel door dat Columbus de ontdekking van Amerika geheim had gehouden, dansmeester was geworden en dit land hierdoor zo niet was ontdekt waardoor Dagobert daar ook geen fortuin had kunnen verdienen en feitelijk hierdoor straatarm was geworden!
Hij schrok er zo erg van dat Dagobert de hele geschiedenis had verknald en hij probeerde dit nog, met hulp van Willie, ongedaan te maken wat hen uiteindelijk ook lukte waardoor hij zijn geld weer terug kreeg, overigens zonder Amerika.
En dit bewijst weer eens dat het niet verstandig is om met tomeloze hebzucht het verleden te gaan verknallen, laat staan dat je denkt een complete land met een stuk papier te willen gaan kopen.
Dagobert Duck kwam er in een bepaalde strip achter, ‘De Vierentwintig Karaat Maan (1958)’, toen hij bij Donald en zijn neefjes op bezoek was, dat er zich achter de Maan nog een andere maan bevond die voor 100% uit goud of goudstof bestond.
Hij wilde toen deze maan gaan exploderen en vloog er met zijn neven heen in een raket maar kreeg daarbij concurrentie van de Zware Jongens, de maharadja van Hoedoejoestan en de rijke veeboer Roland McDonald die eveneens met raketten naar deze maan heen vlogen.
Toen begonnen alle rivalen elkaar uit te schakelen of te misleiden waardoor Dagobert de gouden man bereikte en tot zijn eigendom wilde maken. Daar kwamen de Ducks alleen een zekere Kalikali, een buitenaards wezen, tegen die daar al eeuwenlang woonde. Hij wilde de gouden maan aan Dagobert afstaan int uil voor een hand vol met modder en Dagobert meende dat hij zo de maan voor een appel en ei in handen kreeg.
Het werd later duidelijk dat Kalikali met een speciaal atoomapparaat deze modder zodanig liet groeien waardoor er een planneet uit ontstond met groen, water en grondstoffen waarmee hij de gouden maan kon gaan verlaten. Daaruit bleek dat een dergelijke planeet veel waardevoller is dan een gouden maan en Dagobert voelde zich opeens hierna ontzettend dom!
Ik kan ook de verhalen van Keno Don Rosa aanbevelen qua Donald/Dagobert Duck, soms een beetje teveel op het emotie-orgel maar dikke pret desalniettemin!
Oh hee ik zie net dat ik hem in 2018 al had aangeraden. Oud en vergeetachtig, dat ben ik.
Dagobert zou niettemin ook in twee verhalen er tot zijn schade en schande gaan achterkomen dat goud ook niet alles is wat er blinkt! Zo wilde hij een keer met zijn neven en een verslaggever op bezoek gaan naar een afgelegen stad van goud waar een onderzoeker hem al voor was gegaan.
Blijkbaar meende Dagobert dat hij de inboorlingen daar kon gaan behandelen als primitievelingen door hun goud in te ruilen voor kraaltjes en spiegeltjes maar toen bleek dat die lui zoveel goud bezaten dat het voor hen volkomen waardeloos was geworden! Zij wilden hooguit daarvoor kleren hebben en Dagobert moest toen zonder goud daar vertrekken.
In een ander verhaal kwam Dagobert erachter dat er op een afgelegen eiland gouden ganzen leefden en ging hij daar met zijn neven eveneens op af. Zwarte Magica wilde niettemin ook die gouden ganzen en hun eieren hebben waarbij zij de Zware Jongens hiervoor inzette.
Op het desbetreffende eiland woonden niet alleen maar gouden ganzen maar ook gewone ganzen en zij werden door een jonge ganzenhoudster gehouden. De jongedame had echter geen snars verstand van goud en Dagobert hoopte dat hij de gouden ganzen en eieren voor een appel en ei van haar kon gaan kopen!
Zijn neven waren het daar echter totaal niet mee eens en toen Zwarte Magica en de Zware Jongens de gouden ganzen en eieren gingen stelen schakelde de ganzenhoedster hen uit met de echte ganzen maar daarom moest Dagobert, op aanraden van zijn neven, WEL 1.000.000 gulden betalen om ook alle veren van die gewone ganzen te gaan kopen!
Dat Dagobert Duck ook eens behandeld leek te worden alsof hij in de EU leeft zal ik hier vergelijken in een strip uit de jaren ’90 die ooit eens in de Donald Duck Extra stond.
Dagobert wilde toen een keer, op aanraden van een dokter, een fijne zeevakantie gaan houden met een boot die hij van een schipper had gekocht. Deze boot liet hij echter door zijn neef Donald opknappen op een wijze die meer op een vorm van uitbuiting leek.
Op het moment dat beiden de zee opgingen vertrok er achter hen een cruiseschip met talloze feestvierende mensen aan boord en Dagobert vond het maar niets om daar tussenin te gaan zitten. Ze zochten toen een afgelegen eiland op waar Dagobert rust wilde vinden maar toen dook opeens volkomen onverwachts de pretboot op datzelfde eiland op waarna de passagiers met hun luidruchtige gedrag en muziek de rust van Dagobert en Donald danig verstoorden!
Ze verlieten het eiland en zochten hierna een ander afgelegen eiland op waar helaas de pretboot opnieuw arriveerde en Dagobert toen het idee kreeg dat de kapitein en de feestgangers er juist op uit waren om zijn vakantie te verpesten.
En dat gevoel bleek niet bepaald ongegrond te zijn want elke keer dat Dagobert en Donald andere eilanden of havens bezochten ging de pretboot constant achter hen aan op een wijze die aan stalking deed denken.
Uiteindelijk bleek later, nadat Dagobert en Donald toen schipbreuk leden, dat de kapitein van dat schip inderdaad veel liever had gewild dat Dagobert en Donald met hen waren meegegaan op zeevakantie maar toen Dagobert nog sleeploon moest gaan betalen voor zijn boot wilde hij meteen weer de zee op vluchten.
En wat zijn de moralen van dit verhaal? Dagobert vertegenwoordigd een EU-land die liever zijn eigen weg wil gaan en Donald de burgers die vaak in een dergelijk land worden uitgezogen (Nederland). De kapitein en de passagiers van de pretboot vertegenwoordigen de EU die niet toe willen staan dat Dagobert (EU-land) zich van hen af scheidt en ze doen dus alles om hem, via stalking, het leven zo zuur te maken in de hoop dat Dagobert zich alsnog bij hen zal voegen.
En als dat Dagobert teveel geld gaat kosten, net zoals de EU dat al doet met zijn lidstaten, wil Dagobert daar meteen weer onderuit gaan komen.