Ik heb het licht gezien

Afgelopen vrijdag heb ik het licht gezien. Ik was bezig met het maken van twee espresso’s en schonk kokend water in de kopjes, zodat de espresso langer warm zou blijven. Ik draaide mij om en zag onze kat via het open keukenraam naar buiten lopen. Ze boog haar lichaam om het raam heen en zetten elke poot behoedzaam neer om zo de bloempotten niet om te gooien. De schemering was bezig in te zetten en alles werd mij duidelijk.

Buiten dit moment was er niets wat ertoe deed en tegelijkertijd was juist alles van het grootste belang. De wereld stond stil, draaide stationair en baadde in het licht van de eeuwigheid. En ik zag dat dit voor elk moment gold. Dat elk moment niet van voorbijgaande aard was, maar integendeel juist eeuwig is en nooit meer van mij afgenomen kon worden. Hoe ik hier mijn kat naar buiten zag lopen, dat was voor altijd en zou nooit meer ongedaan kunnen worden. En dat gold voor elk moment. Voor de mooie en de lelijke momenten, voor momenten van geluk en momenten van pijn. Eeuwig in het ogenblik.

Het volgende moment, al net zo definitief als alle voorgaande en toekomende, besefte ik dat ik het licht had gezien. Eerlijk gezegd viel het me tegen. Het licht zien, bedoel ik. Ik had mij er meer van voorgesteld door alles wat ik erover had gehoord. Toen het zo in mijn schoot werd geworpen, wist ik dat ik dankbaar moest zijn, maar het voelde een beetje alsof je grootmoeder zomaar, terwijl je niet eens jarig was, een door haarzelf gebreide trui aan je had gegeven. Nog een geluk dat ik mij er nooit echt op had verheugd. Ik was ervan uitgegaan dat het niet voor mij was weggelegd en ben daarom nooit zo bezig geweest met het bereiken van welk nirwana dan ook. Had ik dat wel gedaan, dan was ik ongetwijfeld zwaar teleurgesteld geweest. Of niet natuurlijk. Ik had immers zojuist het licht gezien en in het licht daarvan zou een teleurstelling vrij eenvoudig te relativeren zijn.

Maar goed, in de dagen die volgden zag ik de dingen scherper dan ooit. Dit was het Pinksterweekend. Zou de Heilige Geest hoogstpersoonlijk in mij neergedaald zijn? Je moet niks uitsluiten. Alhoewel, de Heilige Geest kennende, zou Hij er geen misverstand over laten bestaan dat Hij het was, als Hij het was. En aangezien ik niet met zekerheid kan zeggen of Hij het was, kunnen we wel met zekerheid zeggen dat Hij het niet was.

Helder. Lijkt mij.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

12 Reacties

  1. Tsja het licht zien is ongewoon en gewoon. Het is eindig en oneidig, het is pijn en het is geluk. etc. Ijn ervaring is er vooral 1 van buitentaligheid waar je zelfs een beetje gek van kan worden. Sommige mensen noemen het ook wel de ervaring van schoonheid (in esthetische zin). Voor anderen zoals u is het blijkbaar een tegenvaller.

  2. Zoiets had ik toen mijn toenmalige schoonmoeder voor de laatste keer mijn huis verliet. Het moment had iets psychisch-orgastisch. Iets magisch-religieus. Ik dankte Onze Lieve Heer in opperste oprechtheid, en voor de zekerheid ook diens collega Allah. Daarna heb ik het op een euforisch zuipen gezet. Wodka met cola-light. In zekere zin kan ik daarom stellen dat ook ik die avond het light heb gezien.

    1. Sorry, ik dacht aan iets dergelijks en zag jouw variant pas na plaatsing.
      Verder:
      Zo ziet men maar weer:
      Bijbelkennis is niet alleen maar goed om kruiswoordpuzzels op te lossen ;-)

  3. Pas maar op met die Heilige Geest.
    Dadelijk spreek je nog in tongen en begrijpt je naaste omgeving je niet meer ;-)

  4. Ik ook 3.14 1.618 e mandelbrot rubikscube heeft ook invloed morgenster lucifer heilige geest Venus astrologie lijkt op een psychose als je pijnappelklier gezalfd is

Laat een antwoord achter aan Rigo Reus Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *