Vrijdagavond

Ik zag beelden van de voetballers die opschrokken van een knal en weer verder voetbalden, van mensen die het voetbalveld op renden. Er was geschoten bij een restaurant. En een concertzaal waar een death metal band speelde werd gegijzeld. Het bleek echter om The Eagles of Death Metal te gaan, het sympathieke bandje van Josh Homme en Jesse Hughes dat, ondanks de naam, niks met death metal te maken heeft. Op Twitter maakten sommigen zich daar druk om.

Ik keek afwisselend naar de Nederlandse Publieke Omroep en CNN. Er zou Allahoe akbar zijn geroepen. Ook bij het Louvre en het Centre Pompidou waren aanslagen gepleegd.

Rob van Wijk zei aan tafel bij Jeroen Pauw dat er niks zou veranderen. Zo’n man roept ook maar wat. Kijkt er een beetje stoer bij, been there, done that en heeft het idee een belangrijke bijdrage te hebben geleverd.

Bij CNN hadden ze beelden van ziekenwagens die werden beschoten voor de concertzaal waar The Eagles of Dream Metal hadden gespeeld. De verslaggever van de NPO, die nog niet vooruit wilde lopen op de motieven van de aanslagplegers hoewel ook hij inderdaad had vernomen dat er allahoe akbar was geroepen, had het over The Eagles of Heavy Metal. Inmiddels maakte ik mij er ook druk om, hoewel ik niet goed begreep waarom. Ik denk omdat het duidelijk maakte dat al die verslaggevers, al die nieuwslezer en al die deskundigen die we op een avond als deze te zien krijgen, op z’n best maar half weten waar ze het over hebben.

Parijzenaars stelden inmiddels hun deuren open voor iedereen die nog buiten was. Er werd afgeraden de straat op te gaan. Hollande had gezegd dat het oorlog was. En besloten de grenzen te sluiten. Ik zag een foto waar ‘We are not afraid’ op stond. Ik was wel bang. Bang dat dit nog maar het begin was, bang dat het alleen maar erger werd. Ik voelde mij een ramptoerist en verlangde er naar even naar mijn slapende kinderen te kijken, maar ik bleef switchen tussen Twitter, NPO en CNN. Inmiddels reed het leger door de straten van Parijs richting de Bataclan. Straten blauw van het zwaailicht. Op Twitter stroomde m’n tijdlijn vol met foto’s van het vluchtelingenkamp bij Calais dat in brand stond. De brand bleek van een paar maanden eerder. Een dag later gebeurde hetzelfde met een oude foto van een ontspoorde TGV. Over de aanslagen bij het Louvre en Centre Pompidou vernam ik ook al een tijdje niks meer.

De gijzeling was inmiddels ten einde. CNN sprak met de loco-burgermeester van Parijs die met bevende stem liet merken zich geen raad te weten. Ik zette de tv uit, deed m’n telefoon in de oplader en ging eerst even naar mijn slapende kinderen kijken voordat ik in bed kroop. De volgende dag moest mijn zoon voetballen en zou Sinterklaas met z’n stoomboot in Meppel aankomen. Er zou van alles mis gaan, maar zoals altijd zou alles goed komen.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

6 Reacties

  1. Stel dat een aantal van de migranten in Parijs een hele smak geld hadden gekregen; zouden ze dan hierdoor zoveel kapsones krijgen dat ze uiteindelijk al hun eigen soortgenoten en zichzelf hierna gaan verloochenen. Ze komen als beren op de honing af daarginder maar vonden in Frankrijk dus niet het land van melk en honing zoals ze hadden verwacht.
    Soms lijken die migranten zelfs op Jack uit het verhaal van ‘Jack en de bonenstaak’. In dit verhaal woonde de jongen Jack en zijn arme moeder in een armzalig huis en besloten zij hun koe te verkopen voor geld. Jack ontmoette toen echter een tovermannetje die hem toverbonen gaf in ruil voor een koe maar zijn moeder wierp die uit het raam.
    Hierna ging er een reusachtige bonenstaak door groeien tot in de wolken waarna Jack deze inklom en toen een gigantisch paradijs betreede. In een groot kasteel huisde een reus die een echte kannibaal was al was zijn vrouw weer gastvrij naar Jack toe. Uiteindelijk begon Jack van de reus een kip met gouden eieren en een toverharp te stelen om zo aan zijn armoede te ontsnappen en hakte hij later de bonenstaak om met het doel hiermee de reus, die hem wilde verslinden, te laten vallen zodat deze meteen in de aarde verdween.
    Moraal: Jack (migranten) verkoopt zijn laatste bezit aan een tovermannetje (mensensmokkelaar) waardoor hij later via een omweg in de reuzenwereld (EU) aankomt. Daar wordt Jack door de reuzin (linkse bestuurders) aanvankelijk gastvrij ontvangen maar de reus (EU-elite) probeert Jack in handen te krijgen om uit te persen. Hierna gaat Jack er met de kip met de gouden eieren en de toverharp (miljoenen aan EU-geld) vandoor en laat hij de reuzenwereld uitgeplunderd achter na de elite ervan om zeep te hebben geholpen!

Laat een antwoord achter aan oud zeikwijf Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *