Klaas Knooihuizen – De Zwarte Ooievaar

Ik heb Klaas Knooihuizen leren kennen als Johnny Volente. Onder dat pseudoniem schreef hij een column voor Sargasso, waar ik ook voor schreef. Ik vond het een schitterend pseudoniem. Toen ik een mail van Johnny Volente kreeg, ondertekende hij die met Klaas Knooihuizen. Nog een pseudoniem! Veel beter, vond ik. De naam Johnny Volente paste niet zo goed. Johnny Volente klinkt als een aan lager wal geraakte Jordanese volkszanger die zo nu en dan nog een deuntje zingt bij ome Cor waar hij dan altijd slaags raakt met de klandizie omdat die door zijn nummers aan het praten zijn. De stukjes die Johnny Volente schreef, hadden een stuk minder zelfgenoegzaamheid dan de naam Johnny Volente deed vermoeden. Klaas Knooihuizen paste veel beter. En tot mijn stomme verbazing bleek het niet eens een pseudoniem te zijn. Klaas Knooihuizen heet echt Klaas Knooihuizen!

Als ik een stukje van Klaas Knooihuizen lees moet ik altijd aan Elliott Smith denken, de Amerikaanse singer-songwriter die zichzelf ergens in 2003 van het leven beroofde. Toen dit droeve nieuws bekend werd vertelde de programmeur van de Melkweg, dat er boven het hoofd van Elliott Smith altijd een regenwolkje hing. Precies dat gevoel heb ik ook altijd bij de stukjes van Klaas Knooihuizen. Ze hebben iets druilerigs. Maar op een zeer aangename manier. Zoals een zomers motregenbuitje dat je amper voelt maar waarvan de druppeltjes wel op de haartjes van je arm blijven zitten.

De mooiste stukjes van Klaas Knoohuizen gaan over zo goed als niks. Zoals het verhaal Nietjes van de Action. Daarin koopt Klaas bij de Action een nietmachine met nietjes. Bij de nietmachine blijken maar liefst drieduizend nietjes te zitten, terwijl Klaas naar schatting zo’n veertig nietjes per jaar gebruikt. Dat betekent dat hij zo’n 75 jaar vooruit kan met deze nietjes, een constatering die hem de volgende zin ontlokt: “Mijn huidige leeftijd en de stand van de wetenschap in acht genomen, is het waarschijnlijk dat ik bij mijn dood nog steeds niet door mijn nietjes heen ben.”

“Toon mij één zin die de moeite waard en leesbaar is”, schreef Gerard Reve ooit. Dit is zo’n zin. De Zwarte Ooievaar staat er zelfs vol mee. Zinnen die het triviale tot grote hoogte doen stijgen. Mijn absolute favoriete stukje vindt u op pagina 34 van deze onverbiddelijke bestseller. Het heet Schwarzopf Anti-roosshampoo met Zinkpyrithione. Dit zeven pagina tellende verhaal gaat over de innige band tussen Klaas Knooihuizen en zijn anti-roosshampoo. Hoeveel gebrek aan rock & roll wilt u hebben? Klaas bekent dat hij al sinds zijn jeugd roos heeft. Zijn moeder blijkt niet bepaald merkvast te zijn en koopt elke keer weer een ander merk anti-roosshampoo. “Als het op shampoo aankomt, kan je gerust stellen dat ik een enerverende jeugd heb gehad”, schrijft Klaas Knooihuizen dan. Ook al zo’n zin die ik van een verbluffende schoonheid vind.

In tegenstelling tot zijn moeder blijkt Klaas, waar het shampoos betreft juist bijzonder merkvast. Hij zweert al vijftien jaar bij Schwarzkopf Anti-roosshampoo met Zinkpyrithione. In het gelijknamige verhaal probeert Klaas te achterhalen hoe dat komt. Hij beschrijft de fles tot in detail en deelt ons zijn overpeinzingen over de keuzes die de marketeers van Schwarzkopf hebben gemaakt bij het ontwerpen van de fles en het uitlichten van de belangrijkste informatie. Klaas meent daaruit te mogen opmaken dat deze shampoo niet voor hem is bedoeld. En juist daarom, om de marketeers van Schwarzkopf op een dwaalspoor te brengen, gebruikt Klaas Knooihuizen nu al vijftien jaar Schwarzkopf Anti-roosshampoo met Zinkpyrithione. Dat hij ze tegelijkertijd beloont met de koop van hun anti-roosshampoo is een kleine prijs die hij willens en wetens betaalt.

Klaas Knooihuizen is een natural born taoïst. Iemand die het leven neemt zoals het is. En die zich meestal licht geamuseerd, soms met milde tegenzin laat meevoeren op de modderstroom van het bestaan. Hij lijkt zich over het algemeen uitstekend te vermaken. Verwondert zich over wat er om hem heen gebeurt en wat er in zijn hoofd omgaat. Zelfs zijn eigen inconsequenties neemt hij voor lief. Hij weet dat hij niet in staat is om grote veranderingen te forceren. Het enige wat hij kan doen is zo nu en dan een kleine daad van verzet plegen. Zoals zijn leven lang een anti-roosshampoo gebruiken die niet voor hem bedoeld is. Of zoveel poepen dat de riolering van de IKEA overstroomt. Petits sabotages van het systeem.

Wil ik tot slot nog iets zeggen over de cover. Onlangs las ik dat uitgevers een uitdrukking hebben voor covers die de titel van het boek letterlijk verbeelden. Aap-eet-banaan-omslagen noemen ze dat. Wordt ten zeerste afgeraden. Dit boek heet De Zwarte Ooievaar, op de cover zien we een in felroze, felgroen en felblauw getekende man die zo te zien naar de zee kijkt en op zijn hoofd een hoed draagt die het midden houdt tussen een Zuidwester, een kwal en een octopus. Een cover uit het boekje dus. Toch denk ik dat geen uitgever deze cover had goedgekeurd. Hulde dus! Vijf sterren.

Je kunt De Zwarte Ooievaar bestellen. Dan krijg je hem thuisgestuurd. Honderdeenenveertig pagina’s vol plezier voor € 9,50, incl. verzendkosten. Geen geld. Stuur een mail naar klaasknooi@gmail.com en alles komt goed.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

1 reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *