IJsland dag 1

20151105_155558

Waarschijnlijk wilde ik het fenomeen indrinken naar een hoger plan tillen. Voor het vliegen nam ik samen met J1 een biertje op Schiphol. Tijdens het vliegen nog één. Bij aankomst stond J2 ons op te wachten met het eerste dropshotje. Van het merk Topaz. In bekertjes van Frozen. Daarna naar de Blue Lagoon. Dropshot in een schnappsflesje naar binnen gesmokkeld. Nog eens 3 x 33 cc bier in de mik gegoten. In de auto naar Reykjavík weer wat dropshotjes. In ons appartement aangekomen begon J2 Bloody Mary’s te maken. Om redenen die ik niet kan achterhalen besloot ik er in razend tempo drie naar binnen te tikken. Zonder verder iets te eten. Omdat de tomatensap op was, moest de laatste Bloody Mary met cranberrysap worden aangelengd. Vanaf het moment dat wij het hek aflopen, herinner ik mij zo goed als niets. Ik zie mezelf alleen nog in een café staan. Wiegend op mijn benen. En ik zie mezelf buiten het café staan. Omdat het binnen begon te tollen. Als ik de overlevering mag geloven heb ik nog met mijn vingers in een V-teken staan dansen voor een Inuit-vrouwtje. Freek Vonk had het erg interessant gevonden, zei J1. Volgens J2 ging het lichtje definitief uit toen ik in bar Lebowski een White Russian kreeg. Maar ik kon mij niet eens meer herinneren dat ik überhaupt in Bar Lebowski ben geweest. Ik liep steeds weg van mijn vrienden. Als ze me weer gevonden hadden, waggelde ik achter ze aan. Op een gegeven moment liep de een voor, en de ander achter me. Om te voorkomen dat ik omviel. Of wegliep. Als we muziek gingen kijken vergat ik mijn festivalbandje te laten zien. Werd ik door de security met zachte dwang tegengehouden en kreeg ik de vraag om mijn mouwen op te stropen. Dan toonde ik geïrriteerd mijn horloge. Als één van mijn vrienden dan mijn andere mouw omhoog deed, gleed het bandje mee tot aan mijn elleboog, aangezien het veel te los rond mijn pols zat. Van alle bands die we hebben gekeken, herinner ik mij niks. Wat niet erg was, want het was allemaal ruk. Volgens mijn vrienden dan.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

6 Reacties

    1. Haha! Ik zag laatst een Facebookpost van een door mij zeer gewaardeerde begrafenisonderneming. YODO, stond er. Dat is de houding die ik er normaal op nahoud.

Laat een antwoord achter aan Victor Onrust Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *