Inspraakavonden voor de buurt bij NIMBY-projecten, ellenlange threads over politieke kwesties op online fora, duizenden likes op posts voor of tegen iets, ook al helpt het allemaal geen zier, het is een zegen.
Men wil namelijk zijn ei kwijt. Onze overheid heeft dat goed begrepen en maakt daar volop ge- (mis?)bruik van.
Dictatoriale regimes daarentegen, verbieden uitingen van het volk. Ze zijn daar bang voor, uitingen van het volk. Terwijl het volk enkel zijn behoefte van primair reageren wil bevredigen. Patsboem je onvrede à la minute uiten, ff wereldkundig maken hoe je erover denkt. Daarna achterover leunen en doorgaan met wat je normaal doet: namelijk niets. In het volle en zelfbelonend besef iets belangrijks te hebben verricht.
Dus dictatoren, luister eens naar Oud Zeikwijf: laat je onderdanen volop discussiëren, bloggen en wat dies meer zij. Verbied enkel de stap naar de uitvoering van daden. Zo vang je 2 vliegen in 1 klap:
1) uw onderdanen zullen blij zijn en van u houden
2) u krijgt gratis en voor niets multo info over potentiële amokmakers. Het geld dat u bespaart op de nota van uw geheime dienst kunt u besteden aan nog een privé jet.
‘En Krispinsky, wat zegt het volk allemaal op Facebook? Houden ze nog van me?’
‘Het volk mort, Grote Leider.’
‘Daar kijk ik van op, Krispinsky. Schiet ze maar allemaal dood.’
‘Allemaal, o Leidend Licht der Wetenschap?’
‘Allemaal, Krispinsky. En pleeg zelfmoord als het achter de rug is.’
‘Zoals u wenst, President der Presidenten.’