Seriezelfmoordenaar

Jij zegt het, de jongste roman van Connie Palmen, vertelt de tragische liefde van Ted Hughes en Sylvia Plath vanuit het perspectief van de man die na de zelfmoord van de dichteres aan de schandpaal genageld werd. Een ‘soort van’ eerherstel, zeg maar. Ik pluis de recensies door. Volkskrant, Tzum, Het Parool, Atheneum etc… en verbaas me.

Nergens een verwijzing van belang naar de volgende, nog gruwelijkere tragedie in Ted Hughes kielzog: de zelfmoord van Assia Wevill die haar vierjarige dochtertje met zich meesleurde in de dood. Het was Assia met wie Ted Hughes vreemd ging toen hij nog met Sylvia Plath getrouwd was, wat in 1962 een scheiding tot gevolg had, en, in meer of minder directe wijze, in 1963 de zelfmoord van Sylvia. Zijn minnares pleegt krap 6 jaar later zelfmoord op precies dezelfde wijze (gas uit de oven), en geen haan in de Nederlandse literaire gelederen die ernaar kraait?

In het licht van de vermeende rehabilitatie van Hughes door Connie Palmen lijkt me dit toch geen feit die je als recensent over het hoofd kunt zien. Het waarom prikkelt me: was Assia soms niet beroemd genoeg?

Oud Zeikwijf
Beroepsbrokkenpiloot. Vloog nochtans op haar achtste reeds rakelings langs bergkammen om berggeitjes en bergmarmotjes te tellen. Is tot haar eigen verdriet gemodelleerd naar haar vader, een onbehouwen Italiaanse charmeur met een groot hoofd en een passie voor even belachelijke als tijdrovende hobby’s. Komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Heeft in Japan gewoond. Woont sinds begin jaren ’80 in een boomhut op het Waterlooplein in ‘Magies Centrum Amsterdam’, van waaruit ze haar schrijfsels via rooksignalen aan de redactie doorseint. Ze schrijft ook voor AT5, Sargasso en voor Kutbinnenlanders. En op haar eigen stukje internet: oudzeikwijf.com.

3 Reacties

    1. Eigenlijk denk ik dat die twee vrouwen uiteindelijk de dood boven het leven kozen. En dat Hughes de verbindende factor is (in dit geval) – ik denk dat je relaties/geliefden/vrienden toch een beetje op elkaar lijken, iets gemeenschappelijks hebben, waar je op valt, wat mekaar aantrekt. Ten goede en ten kwade.

Laat een antwoord achter aan Rigo Reus Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *