Dit is geen recensie van Boek, 256 Blz. Geen van de vier Akoboekhandels had het meesterwerk op stok (ziet u wat ik hier doe?). “Maar we kunnen het wel voor u bestellen mijnheer”. Neen, toch maar niet. Van de week bij toeval langs een Kwaliteitsboekhandel voor een puntenslijper voor dochterlief. De puntenslijper en gummenhoek was […]
Continue reading →Staat het op mijn voorhoofd geschreven? Feit is dat mij constant van alles gebeurt. Een suïcidaal wezen beslist zich voor de trein te werpen? Dan steevast voor de mijne. Elke keer dat ik denk: de gekke tijden zijn over, is het raak. Ik hou van rust. Dat wil zeggen: ik kan niet tegen lawaai. Naar […]
Continue reading →Ik heb de billen van Clint Eastwood gesproken. Ze verkochten tickets aan de ingang van The Rock, de voormalige gevangenis in San Francisco. Ik herkende ze op slag. In Escape from Alcatraz zijn ze immers een volle seconde in beeld. “Dat was onze doorbraak.” verklaarden de Billen. “Wereldberoemd werden wij. We gingen om met de grootste […]
Continue reading →In België is het een begrip, dit zelfbedieningsrestaurant bij tankstations en warenhuizen. Zoiets als in Nederland Van der Valk, met dezelfde uitgedroogde beenham, kwakkelfriet en doorgekookte groenten. Hoewel. Het blijft België, het culinaire Walhalla van het tot hiertoe aan ons bekende universum. Dus is er wel Trappist, Bourgogne en zelfs cava te krijgen. En mosselen, […]
Continue reading →Normaal verschijnt een review en denkt u “Ja leuk, dat vindt die en die, maar wat zou zus en zo er van vinden?”
Nou, op Nurks dus drie recensies van hetzelfde boek. KWALITEIT. Boven. KWANTITEIT (Van boeken lezen, he, niet recenseren).
eerst komt er nog een boel en dan dwarrelt er een stoflaag op Er wordt zorgvuldig een hogere stapel voor gebouwd En een gevaarlijk wankele waar vergeten vellen papier uit steken en maanden zal ik me afvragen wat erop staat, tot nieuwsgierigheid Alles om, en ook de hoge stapel, en plots zie ik je weer […]
Continue reading →
Wij waren in New York. De grootste culinaire verrassing die wij tegenkwamen was ‘chicken and waffles’. Gefrituurde kip met wafels, gedrenkt in maple syrup. Vooral populair als ontbijt. Op Moederdag zagen wij hele families om 11 uur ’s ochtends borden vol gefrituurde kip en wafels naar binnen werken. Een paar weken later zag ik Deuce […]
Continue reading →De moderne mens kent angsten die de generaties voor hem niet hadden. Dat zou voor elke generatie kunnen gelden, maar onze angsten kónden vroeger domweg niet bestaan. Ik heb het dan niet over bindingsangst of andere existentiële bullshit. Nee, het gaat hier over angst met hoofdletter -A, voor een gebeurtenis die je leven direct beïnvloedt. […]
Continue reading →In de grote hal van het Magna Plaza zat, naast de glimmende vleugel, op gezette tijden een karikatuurtekenaar. Hij had een kale kop en was enorm. Een soort Boeddha, maar dan wat minder verlicht. Ik zag ‘m vaak fietsen. Zo ook die dag, ergens in de jaren ’90. Hij fietste over het kruispunt Bilderdijk-Kinkerstraat. Ik […]
Continue reading →In Vlaanderen woedt dezer dagen een discussie over het nut van de thesis, tegenwoordig de masterproef geheten. De scriptie die universiteitsstudenten dienen te schrijven aan het einde van hun studie. Omtrent het nut van een doorwrocht epistel over het gebruik van het woordje ‘en’ in middeleeuwse literatuur kan ik kort zijn: het leven van de […]
Continue reading →Aan ons waterplein hebben wij een notoire overlastgever. Sinds hij hier anderhalf jaar geleden is komen wonen zijn de zomers niet meer veilig. Om het weekend is het raak: deurramen open en schallen maar, tot de kleine uurtjes. Zijn balkon is permanent ingericht als feestruimte, met dito verlichting: daar bevinden zijn gasten zich dus meestal. […]
Continue reading →Gisteren fietste ik naar het koele water. Ik dacht: “Mensen die fietsen worden niet dik.” Op dat moment komt een man mij tegemoet, op de fiets, met overhangende vetkwabben waarin je met gemak twee kleuters had kunnen verbergen. God speaks in mysterious ways.
Continue reading →Ik sprak een barman uit New York die vertalingen van ‘Go fuck yourself’ verzamelde. Hij had het al aan diverse Nederlander gevraagd, maar niemand had hem een bevredigend antwoord kunnen geven. Iemand had ‘rot op’ geopperd, maar dat vond ie een lachertje. Ik was het met hem eens, maar wist het ook niet zo 1-2-3. […]
Continue reading →