Ik sprak hier verleden week over de rampzalige toestand op ’s heren wegen in België. Maar hoe is het nu zover kunnen komen? Hoe kan een land waarvan men ooit beweerde dat het wegennet vanuit ruimte waar te nemen was, afglijden naar de huidige poel van verderf?
Wel, er zijn aanwijzingen dat sinds de oplevering van de autowegen, het onderhoud acuut is stilgevallen. Niet dat niemand wist dat ‘autostrades’ ook onderhoud behoefden. Het kwam altijd keurig op de begroting van de zes regeringen die België rijk is. En daar lag het goed, in die begroting, moet menig minister van (im)mobiliteit gedacht hebben. Die centen kunnen we ook aan andere leuke dingen uitgeven. Aan de zorg bijvoorbeeld. Geen overbodige luxe want al die verkeersslachtoffers moeten toch ergens opgelapt worden. Bovendien kosten naast de zes regeringen ook de zeven parlementen geld. Het moet tenslotte ergens vandaan komen, nietwaar?
En om het ergens vandaan te laten komen, heeft de wirwar bestuurlijk verantwoordelijke regeringen, gewesten, gemeenschappen, provincieraden, gemeentes en intercommunales, louter dubieuze contracten afgesloten met een bende oplichters die bij hoog en laag volhouden een wegenbouwbedrijf te runnen.
Want op een stuk autoweg waar door vorst- en zoutschade het wegdek over verschillende kilometers veranderd was in een maanlandschap, meldde zich op gezag van de – in dit geval Vlaamse – overheid een wegenbouwer met een kruiwagen en een emmertje heet asfalt. Dat begon de uit pensioen en duivenkot teruggeroepen wegarbeider – die later de grootvader van de wegenverbouwer bleek te zijn – op zijn dooie gemak in de gatenkaas te stoppen. Hij gaf er ook telkens een lekkere tik op met zijn schop. ‘Anders blijf ik aan de gang’ zag je hem in het avondjournaal zichtbaar denken.
De grootste file ooit in België was het gevolg. En de aannemer bleek inderdaad in corruptie menig maffiabaas naar de kroon te steken. Althans volgens de rechter, waar hij twee maanden voordien nog veroordeeld was. De betrokken minister verdient een prijs voor het understatement van de eeuw, met de opmerking dat ‘een betere screening in de toekomst geen overbodige luxe is’. Als een minister dat in Nederland zou flikken, zou hij met pek en veren het land uitgejaagd worden.
Maar ja, in België die pek op een minister in plaats van op de weg strijken, zou pas echt een overbodige luxe zijn….
