Inhoud: Er zijn drie soorten vrouwen: het soort wiens lievelingsfilm niet Amelie is, het soort die doet alsof hun lievelingsfilm “Amelie” is om lekker alternatief te lijken, en het soort die doet alsof hun lievelingsfilm “Le fabuleux destin d’Amélie Poulain” is omdat alternatief lijken niet alternatief lijkend genoeg is. In alle drie de gevallen is hun echte lievelingsfilm “The Green Mile”, en vinden ze stiekem 50 shades of grey ook maar wat gaaf. SMEERLAPPEN.
Cum-jerker gehalte: Audrey Toutou, nou, daar zou ik het wel op kunnen hoor! Dat zeg ik heel eerlijk! Geen ironie of grappig bedoeldheden hier! Serieus. Ik laat uitroeptekens weg om aan te geven hoe serieus ik ben. Dat jongenskapsel van haar gooien we dan maar op durven experimenteren. Ik ben jong en ik WIL WAT.
Geweld gehalte: Alternatief lijkende vrouwen vinden dit leuk. Reken maar op veganisme, pacifisme, knuppelige mannen met net genoeg IQ en spieren om te functioneren als kapstok, en het geheel doordrenkt met een intens zure melklucht, ok?
–*–
De held is er in geluisd! Hoe moet hij nu ooit zijn onschuld bewijzen? Vertrouwen op corrupte danwel incompetente politie? Godverdomme nee. Hij schakelt zijn versnellingsbak in z’n één, drukt het gaspedaal met trillende voorvoet richting Australie en gaat er met gillend piepende banden vandoor. Toet toet! Woeiwoei, daar gaan de sirenes! Achter onze held aan! Woesh woesh, laverend door het verkeer, hop, om de kit af te schudden even aan de verkeerde kant van de straat, en als hij klem gereden wordt, hop, glijdend over het gesmolten rubber van zijn banden in een slippende bocht zo de stoep op. Toet toet! Opzij mensen!
Voetgangers weten niet wat ze overkomen. Ze zien de held zonder in te houden op zich af scheuren, en springen allemaal… EN STOP. WANT DIE CINEMATOGRAFISCHE LAFHEID HEEFT NU LANG GENOEG SCHUURPAPIER IN ME ANUS GERAMD. MET EEN PLOEMPER.
Ik weet namelijk niet hoe het met u zit, maar als er iets met een bloedtempo op mij afkomt, versteen ik. Rabbit in the headlights, dat soort syndroom qua gebeuren. Als de held echt zijn onschuld wil bewijzen zou hij regelrecht door mij heen moeten ploegen, zoals zijn rijstijl ook aangeeft: geen genade voor de zwakken. Recht zal zegevieren. En terecht.
Elke keer dat ik het nieuws kijk, laat ik een traan voor gerechtigheid. Voor hoe het wordt afgeserveerd, vooral. Echte helden worden verguisd, alleen omdat ze gedaan hebben wat moest gebeuren. Vrijheid is een religie, en diens Goden vragen offers van brandend mensenvlees. En wat doen mensen in de schaduw van de boom die regen en kankerverwekkende zonnestralen tegenhoudt? Etteren dat er wel eens een dode tak naarbeneden valt op iemands hoofd. Per ongeluk niet eens express. Wel, sorry hoor. DAT ZEG IK.
En wat ik nog meer zeg, is dit: ik vind dat Hollywood een heilige plicht heeft om heldendom weer te geven zoals het werkelijk is: bloederig en dodelijk voor onschuldige mensen. Als recht moet zegevieren, zullen er onschuldige slachtoffers vallen. WAAR GEHAKT WORDT VALLEN SPAANDERS! DAT WIL IK ZIEN!!!
“Ja maar jij bent een psychopaat,” zullen mensen zeggen. Ten eerste: nee! Ten tweede, wat heeft dat er in godsnaam mee te maken? Ik wil dat niet zien omdat ik het wil zien, nee, ik wil het zien zodat de kijker duidelijk wordt hoe vreselijk kwaadaardig het kwaadwerkelijk is. Want als de bad guy niet deed wat hij deed, had de good guy niet hoeven doen wat hij dan weer doet, dus alle dode onschuld moet op het konto worden geschreven van het kwaad waardoor wij dat nog meer gaan haten. Iedereen wint!
DUS leek het mij een goed idee weer eens een film te verbeteren, om WEER Hollywood te laten zien hoe het moet. Serieus, waarom heb ik nog geen vaste baan daar?
Anyhoo problemen roei je uit bij de wortel. Als ik een film ga verbeteren, dan moet het die film zijn met het meest verknipte beeld van wat een held zou moeten zijn. Nou, dan eindig je al snel bij twee films: Babe en Amelie. Babe heb ik al gedaan (bleek later), dus blijft Amelie over. Tijd om haar eens wat felrealistischer te maken.
SCENE
“Ouh lala, frou frou, iek ben ien lekker gekke meid, hoehoe!” zegt Amelie, huppelend in rode kaplaarzen en verkleed als een kleurenblind stoplicht. Oh wat een lekker gekke meid is het toch! Kijk nou, daar gaat ze een gesprek aan met een kikker op straat! Nou ja, wat een rare vrouw! Zo uniek!
“Tuut tuut, iek snap mensen nie! Lalala!” zegt ze, dik glimlachend en komisch overdrijvend haar schouders ophalend. Oh oh oh wat kunnen wij toch blij zijn met alternatieve filmmakers.
/SCENE
Goed, de tuinkabouter van haar vader wordt gestolen, verkracht en voor dood achtergelaten. Terwijl Amelie precies toen een ansichtkaart wilde sturen over die kabouter naar haar pa want niemand intresseert dat een reet. Lekker gekke meid doet lekker gek, dus de politie verdenkt haar. OH NEE!! Hoe kan Amelie ooit haar onschuld bewijzen?? Een goed begin zou zijn twee agenten bewusteloos te slaan, hun wapens af te pakken en de politieauto te stelen.
Een van de agenten valt een beetje ongelukkig tegen de hoek van een tafel, en zal voor de rest van zijn leven verlamd zijn. Andere agenten zetten de achtervolging in!! Godverdomme, ga toch boeven vangen ofzo! Amelie is onschuldig, damn you!!
SCENE
“Oooehh lala, toet toet! Allemaal mensen in de weg! Kijk die man daar, die eeft een gekke hoed! Oh lalala dat kan toch niet? Maar wat ies gekker- een man met een gekke hoed? Of een paard met een normale ‘oed? Ja ja ja, oh oh lala, dat ies zo gek!!”
Amelie stuurt links langs een blokkade de stoep op, en rijdt een winkelcentrum binnen. Gelukkig springen de meeste mensen op tijd weg, een paar mensen worden helaas vol geschept, breken dertig botten en lopen intern vol als een stel vleeskruiken met bloed. Als de politie nu gewoon boeven was wezen vangen had dit nooit gehoeven! Laat helden toch gewoon met rust, dan kunnen zij doen wat nodig is en slaapt iedereen veel beter.
/SCENE
Ook een mooie kans om een andere mythe om zeep te helpen: martelen helpt niet. Helpt niet?? Ik had een paar maanden terug een niersteen, en gelooft u mij, ik was bereid ALLES te bekennen. Ik had mijzelf schuldig verklaard aan de holocaust in ruil voor zo’n in je reet schuivende pijnstiller. Als er al iets mis is met martelen dan is het misschien dat het TE goed werkt. En met te goed, daar is dus gewoon niets mis mee.
SCENE
“Ou est la kabouter!”
“IK WEET HET NIET!! BIJ GOD EN ALLES WAT HEILIG IS, IK HEB GEEN IDEE!!!”
“Iek zou tok graag willen weten ou le kabouter is, allee!” zei Amelie. De man schreeuwde alleen maar.
“Lulululuuu,” zong ze, terwijl zij de electroden bevestigde aan de wild schreeuwende bad guy. Piemel en enkele vingers reeds geamputeerd, justice feels goooooood!
“IK GEEF HET TOE! IK HEB HET GEDAAN! IK WEET NIET WAAROM IK HET GEDAAN HEB! IK BEN SLECHT!!” gilde de man. Jajaja, dat weten wij heus wel! Waarom zouden we je anders martelen? Maar waar is die kabouter, hm?
Amelie haalde een stroomschakelaar om, waardoor de man zo hard op zijn tanden beet dat verscheidene braken als goedkope theekopjes onder een hamer. Rook begon uit zijn bubbelende ogen te komen.
*tringtring!* deed de telefoon. Oh wat leuk, telefoon! Amelie nam vrolijk op.
“Allo!!”
“Amelie, dit is inspecteur Jacobs. Ik wil u laten weten dat ik u steun. Ik weet dat u onschuldig bent, en dat u tenminste snelle gerechtigheid kan laten plaatsvinden door uw onconventionele methoden. De politie zit maar als kip zonder kop onschuldige mensen op te jagen die eigenlijk helden zijn!!”
“Ja, ‘et ies wat!” zei Amelie, het snoer oprollend om haar vinger.
“…Daarom heb ik ook deze info voor u. De schuldigen bevinden zich op dit moment op Rue de la Place.”
Oh. Amelie keek naar de vastgebonden man op de stoel, wiens hoofd nu vlam had gevat.
“Oe lala,” mompelde ze.
De inspecteur leek instinctief te weten wat er aan de hand was, en sprak terug: “Waar gehakt wordt vallen spaanders, Amelie. Goede mensen weten wat echte helden moeten doen om te zorgen dat recht zegeviert. Nu, Amelie, ga die bad guys pakken!!”
“Okeliedokie!!” kirde ze van plezier, en huppelde weg zonder de telefoon op te hangen, haha ze is ook zoooo van de wereld he!
/SCENE
Ziet u? Dat is ook fijn voor mensen die gemarteld worden: het erkent hun strijd voor wat het is: een offer voor vrijheid. Als ze schuldig zijn, net goed. Als ze onschuldig zijn hebben zij hun leven kunnen opofferen voor vrijheid! Vrijheid is ons grootste goed. Win=win!
Wat natuurlijk niet wegneemt dat wij dit licht moeten nemen. Waar gehakt wordt, vallen onschuldige spaanders. Dat is niet ok. Dus zou ik wel willen dat het eind van de film dit moeilijke thema behandeld:
SCENE
“Ze zitten daar goed verschanst,” mijmerde inspecteur Jacobs, de situatie overkijkend vanaf het dak naast de in ere herstelde Amelie.
“Potverdrie!!” barste hij uit, met zijn vuist slaand op de dakgevel, “Goede mensen gaan hier sterven!! Onschuldigen!!! Dat is niet ok, Amelie!!!”
Amelie keek om naar de sip kijkende onschuldige agenten, die het pand zouden moeten bestormen. En anders? Moest zij het pand bestormen? Maar Amelie is ook onschuldig. Zij kon dan dood gaan, terwijl zij niets gedaan heeft. Amelie wreef nadenkend over haar kin, tot ze een dikke glimlach kreeg en haar wijsvinger ophield.
“Jaaaaa! Ieh heb het!!! Iek weet hoe onschuldige levens kespaard blijven!!!!”
(5 minuten later, en scene overgang naar de bad guys)
“Ok boys, dek die achteruitgang, en zorg dat niemand via het dak ons kan verass…”
WWWWHHAAAAMMMMMMMM!!!!!! De eerste drone blies de gevel op van het gebouw waar de terroristen zich verstopt hadden. Een tweede drone verzoop de hele tyfuszooi in napalm- brandende terroristen overal, hahaha! En wat peuters. Godverdomme terroristen, wat bezielt jullie je te verstoppen in een creche?? Zijn jullie soms helemaal niet goed, of wel soms?? Een derde drone ging er met een minigun overheen om het lijden zo kort mogelijk te maken. Van de peuters en de mensen uit het ernaast liggende gebouw. En de ingestorte gebouwen daar weer naast. Wauw, drones zijn echt vet krachtig!! OPGEPAST TERRORISTEN!!! HIER IS: AMELIE!!!!
THE END
ROFLOL! Kun je dat ook met ‘Un long dimanche des fiançailles?’ Das een andere rolprent waar ‘Amélie’ in speelt.
Pffff wauw dat klinkt wel echt heel kut hee… Trouwens, over Franse films gesproken, ik geloof dat Amelie de enige is die ik gezien heb waar GEEN anale seks in voorkwam! De meeste franse films die ik zie zijn er nog al verkikkerd op. Groot thema.