Zo ga je met je kleine van vier naar het ziekenhuis om zijn ogen te laten meten omdat de schoolarts een slecht ver zicht constateerde, en zo zit je naar een kinderoogarts te luisteren die meldt dat je kind cataract heeft als gevolg van zijn stofwisselingsziekte. Cataract, grijze staar zeiden ze vroeger. Dat is iets […]
Continue reading →We strandden het Noord-Franse Sugny, het einde van de wereld. Er was niemand, en zij die er waren lieten zich niet zien. De postbode had het opgegeven, hij lag in zijn gele bestelwagen te slapen. Doordringen tot in dit van god verlaten oord volstond kennelijk. Dichtgespijkerde huizen, een telefooncel volgeplakt met verregende affiches. Het wreed […]
Continue reading →Op aanraden van een vrij goede vrind had ik ook eens ’n keer – voor het éérst in mijn leven – een lot van een landelijke loterij gekocht. Mijn makker vroeg: ‘Wil je dan niet in je blote kont op een nagenoeg onbewoond palmeneiland liggen luimen in de zon, omringd door inheemse, topless schoonheden?’ Natuurlijk, […]
Continue reading →
BENG!!! Er gaat nu goed geknipt worden! Zal de B-film onder de kapsels nu eindelijk gerealiseerd worden op het hoofd van Kim Jong-Un? Lees maar snel! Hee!
Continue reading →Voor het eerst gras dat ik zelf heb gezaaid aan mijn voeten gevoeld. De dag erna met mijn zoon naar het gras van de Arena, waar Ajax tegen NAC speelt. Zijn oom en opa (van moeders kant) gaan ook mee. De dag dat ik voor het eerst zelf gezaaid gras aan mijn voeten voelde, speelde […]
Continue reading →Zoals altijd is het rustig in het nachtcafé. Behalve mij zit alleen een mistroostig kijkende Oost-Europaan aan de toog. ‘Na zdravi’, zegt hij en heft zijn Elixir d’Anvers in mijn richting. Een geutje van de gele vloeistof klokt over het sierlijke glaasje, maar dat lijkt hem niet te deren. Hij heeft wel meer meegemaakt, zo […]
Continue reading →Voor mij rijdt Rambo. Niet de echte. Althans, dat zou kunnen, maar zijn nummerplaat zegt ‘Rambo’. In België is het namelijk mogelijk een zogenaamde ‘gepersonaliseerde kentekenplaat’ aan te vragen. 1000 ballen kost het grapje, maar dan heb je ook wat. Binnen een aantal grenzen is zo ongeveer alles mogelijk, indien de combinatie maar uit maximaal […]
Continue reading →Ziek zijn, ik haat het. Gelukkig ben ik nooit. Normaal voel ik het van verre aankomen. Dan is het een kwestie van negeren, veel water drinken en mezelf ervan overtuigen dat het niet doorzet. Dat doet het ook nooit. Tot voor kort. Het was een jaar of vijf geleden dat ik voor het laatst ziek […]
Continue reading →Ooit, lang voordat de mobiele telefoon bestond, was de tourbus van J.J. Cale reeds vertrokken richting het volgende concert terwijl hij zelf nog op zijn hotelkamer bezig was met het oprollen van zijn sokken. Ze kwamen er pas achter toen ze reeds een kilometertje of 25 op weg waren. Terug bij het hotel zat J.J. Cale […]
Continue reading →Met of zonder muziek’, is doelend op de btw zowat de standaardvraag in België als het om facturen gaat. Al trekt de overheid het net rond boekhoudingen in duizend tinten grijs steeds strakker aan, men blijft wegen zoeken – én vinden- om ‘ze’ te slim af te zijn. Het uitschrijven van het dunne doorslagpapier komt […]
Continue reading →It is like the bloody music Or a little birthday candle Hardly any self control Too fast forward to handle So I burn through the women Fast, fastest and faster Hardly even met you and I’m off to the next disaster
Continue reading →Op het gevaar af dat Fnark wetenschappelijk de plank twee keer misslaat. Maar volgens mij heb ik de oplossing voor twee Grote Levensraadsels waarop wetenschappers al eeuwen broeden. De eerste Grote Levensvraag is waarom het met enige mate consumeren van rode wijn leidt tot een gemiddeld langer leven. Tot wel 4,7 jaar blijkt uit Wagenings […]
Continue reading →De vaststelling op deze mooie paasdag: ze hebben humor bij de Appie. Met Pasen zijn de traditionele boterlammetjes dit jaar vervangen door boterkonijntjes, wat van mij mag, maar onderdoet voor bijv. boterpiemels. Het is tenslotte het feest van de reproductie, laten we dat niet vergeten, een heidens ritueel van de prechristenen.
Continue reading →Ik ga elke week naar de markt op de plek in Antwerpen die veel Nederlanders kennen als ‘de vogelmarkt’. Vogels worden er nauwelijks meer verkocht en het chaotische geheel heeft nog het meeste weg van een outlet voor de Zeeman. Maar zaterdags is er een markt voor de betere etenswaren. Dan haal ik verse munt […]
Continue reading →1. Ik schrik wakker uit een vrij diepe slaap. Onze kinderen trippelen richting ons bed. Het zal wel iets voor zeven zijn. Of beter gezegd: iets voor acht, want de zomertijd is ingegaan. Ze hebben allebei hun nieuwe plastic dolkjes in handen, die ze de dag ervoor van hun moeder hebben gekregen. Hoewel het eigenlijk […]
Continue reading →