Recensie: Michiel de Ruyter

Goed nieuws: Nederland heeft eindelijk haar cinematografische draai gevonden! Waarschijnlijk hebben ze het trucje afgekeken van België, waar ze hebben geleerd zich te concentreren op één genre. België heeft gekozen voor de kinderfilm (Kabouter Plop, Piet Piraat, Minoes, Zwartboek, etc.)
Nederland is gegaan voor de komedie. Na voluit plat gaan met New Kids Turbo en Nitro, horrorfilms parodiëren met De Poel, heb ik nu kunnen genieten van een parodie op een slechte B-film. En dan het soort slecht waar “kankerzooi” nog een aardig eufemisme voor is. Dit is ziekenhuisafval, een zeecontainer vol zwarte tumors, mismaakte half levende foetussen en gebroken naalden vol ziek bloed en AIDS. Alleen dan een parodie daar op, natuurlijk.

Want wat een Topfilm is Michiel de Ruyter! Kroonstuk op onze filmgeschiedenis, die misschien alleen nog overtroffen kan worden door de biopic van Andre Hazes. Daar kreeg ik ook nog even de trailer van mee.
Uitgaande daarvan kunnen we rekenen op anderhalf uur bier en worst en die vette pad die Nederlandse kutteksten uitkraait over obscure karaoke tracks heen- ik reserveer mijn kaartje nu al! Maar voor dat zover is, eerst nog even flink nagenieten van deze topper en het de eer geven die het verdient.

Waar te beginnen… Het verhaal? Het verhaal is een beetje als een duistere man, die vanuit de schaduwen de Vaderlandse Geschiedenis voorbij ziet fietsen, en het dan met een welgemikte kick een sloot intrapt. En terwijl de Vaderlandse Geschiedenis via de modderige oever omhoog wil kruipen, springt het Verhaal bovenop haar, trekt die natte gore kleren aan flarden, en gaat haar dan genadeloos keihard verkrachten. Leuk! Creatief uitgangspunt!
Michiel de Ruyter, de held van dit verhaal, (gespeeld door de magistrale topacteur die ook al de sterren uit de hemel speelde in Italian Spiderman, al voelt dit een beetje als een herhalingsoefening) wordt afgebeeld als Errol Flynn, alleen dan heel, heel erg kut, en met een gewichtsprobleem.

woah
Fig: Ik heb je secret identity door, Italian Spiderman

Dit komt vooral goed uit de doeken tijdens de belachelijk weergegeven zeeslagen, die bestaan uit mannen en kanonnen die salto’s maken terwijl tientallen emmers houtsnippers door ventilators worden gesmeten- en slow motion shots. Oh god de slow motion shots! In één scene staat Michiel heel nonchalant tussen de houtsnipperconfetti en alles wat met salto’s weg aan het exploderen is, en dan schudden die onderkinnen en appelwangen zo heel dramatisch slow-motion met de ontploffing mee. Dat is, zoals de Amerikanen zeggen: comedy gold. Genoten!

Mijn favoriete scene was waarschijnlijk de rade- en redeloze menigte die begon te rellen tegen de jongens van de Witt voor de deur van Mevrouw de Ruyter. Stenen komen door ramen, een lamp valt om, brand- in een normale film zou je al weten hoe laat het is. Niet hier! Alle logica tartend draaft mevrouw de Ruyter de kamer met het vuur in, maakt het uit, en stapt dan doodleuk naar buiten, waar ze foetert: “Ik begrijp dat jullie boos zijn maar Michiel vecht wel voor jullie ja!”
En de angry mob valt stil. Oh ja, zie je ze beseffen, dat is ook wel weer zo ja. Nou, dan maar lekker naar huis en het bedje weer in! Probleem opgelost! Compleet gestoord, en gelukkig geen enkel spoor van een lachband of te overduidelijk bedoeld komische humor. Dit is zoals alle parodieën moeten zijn. Roel Reine heeft goed gestudeerd in de filmleer van Tommy Wiseau.

Net op het randje van platte komedie is dan de martelscène van de gebroeders de Witt, maar ach, als je dan toch als een Mel Gibson losgaat met The Passion of the Gebroeders de Witt, dan is het stiekem wel heel mooi dat in één keer te verslapsticken met de triomfantelijke quote: “Ik heb zijn lul!”.
Om het twee minuten later nog even erin te wrijven met een “Hee piemel kopen?” tegen de prins wanneer die gezellig komt kijken.

En die prins… Mijn God. Ik neem aan dat de acteur is verteld: “Weet je die nicht uit Braveheart? Ik wil dat je dat kwadrateert. Anders schiet ik je moeder dood.”
Nou en kwadrateren deed hij. Hij danst in zijn onderbroek, staat op meerdere momenten in de film op het punt in huilen uit te barsten en is een algehele “fuck you” en schop in de ballen van het Koningshuis. Fanfuckingtastisch.

En je kan blijven doorgaan. Belangrijke krijgsvergadering op zee voor een beslissende zeeslag? Die scene begin je natuurlijk met een zeeman op de plee, zijn reet vegend met een touw. Exit stage right, de vergadering binnenkomend met een “Sorry, ik moest effe poepen.” De stemming is gezet! Ik zat op het puntje van mijn stoelgang (badoempsj, -Red.)!
Fransen introduceren? Wel graag snel duidelijk maken dat het totale dicks zijn, dus zie je een dorpspleintje vol burgers ontploffen, waar dan meteen uit de rook –poef! Als een soort goblins, de Fransen tevoorschijn komen marcheren om alle vrouwen en kinderen dood te schieten. Dames en heren, de Fransen! En nu snel weer verder want we hebben nog wat willekeurige momenten uit twintig jaar “geschiedenis” die we door de gehaktmolen moeten proppen.

Het algehele acteerwerk? Meer dan klasse. Van Rutger Hauer weet je gewoon niet of hij nou écht dement is, of gewoon keihard zijn best doet. Tygo Gernandt acteert aan het begin van de film misschien wel de beroerdst uitgesproken zinnen van de hele film, waarna hij voor straf niks meer mag zeggen. Alleen nog veelbetekenend knikken. Dat kon hij best goed.
Het geeft de film een bepaalde sfeer, alsof de acteurs het script niet eens hadden gezien, en gewoon even wilden proefdraaien met cue cards, en dat de regisseur dan zegt: “Prima, das goed genoeg hoor, volgende scene!”
Om maar mooi in het thema van haastig en incoherent afraffelen te blijven, denk ik maar. Heel stilistisch verantwoord opgelost.

De dude die Cornelis Tromp speelt verdient een extra vermelding- pure klasse. Waarschijnlijk expres een wat oudere dude gekozen voor die rol zodat het extra grappig is dat hij doet alsof hij een sneu kind is. Dat hele schoolpleinniveau wordt nog het best samengevat als een of andere dude boos is op de Prins zijn beslissing De Ruyter aan te houden als admiraal: “Maar hij is vriendjes met de Witt!”
Vriendjes. Mensen, lezers: dit is de beste film die in Nederland is uitgekomen sinds New Kids Nitro. Nou hadden ze al een fantastische reclamecampagne met die ingehuurde nephippies die gingen klagen over slavernij (want Sinterklaas ofzo), maar, geloof mij: deze film gaat voorbij de hype. Ga hem zien! Zestienhonderdtweëenzeventig duimen omhoog!

10 Reacties

  1. Wat een feest van een recensie! Toen de film verscheen werden criticasters die meenden dat de film de geschiedenis geweld aandeed, weggezet als academische zeurpietjes. Maar ik begrijp dat de criticasters zich nog in hebben gehouden. Ze hadden vol op het orgel moeten gaan. Goed dat u dat stokje hebt opgepakt.

  2. Briljante recensie inderdaad. Ik heb de film niet gezien en ik weet niet of ik daar na lezing van het bovenstaande blij om moet zijn of juist niet, want zo te zien is ie wel hilarisch leuk.

  3. Grote duimen heb ik en ik steek ze voor uw recensie beiden in de lucht! Geweldig wat een humor!
    De trailer van die film is al hilarisch, zeker als je net al ik Michiel tegenkwam bij de Jumbo. Ik zal de film niet gaan kijken, bedankt! wel uw recensie nog eens overlezen.

  4. Ik heb, zonder overdrijven en ironie, blauw gelegen. Het voelde als Black Dynamite, alleen dan iets onbedoeld lolliger, wat het extra leuk maakte. Wel oppassen met lachen: blijkbaar zijn sommige dingen echt erg, en moest ik als enige schaterlachen. Maar goed, grote liefde! Beste is kijken op tv, zodat je kan pauzeren en zeggen “Wait did he just…”
    Een ding wat ik ook nog had moeten vermelden zijn de dialogen tussen alfamanetjes. PRACHTIG. Elke dreigende zin wordt afgesloten met een dreigende pauze, en elke keer hoorde ik in mijn hoofd nog even “Homo” erna. Zo van “Denk je dat ik dit pik ofzo… Homo.”

  5. Ik had trouwens nog nooit van de Italian Spiderman gehoord. Dat daar dankzij Michiel de Ruyter verandering in is gebracht, is wat mij betreft al bestaansreden genoeg voor deze film.

  6. Ik kan het me helemaal voorstellen. Kun je die anekdote met macho en homo niet nog in de recensie friemelen?

    Wat schetst mijn verbazing als ik zie dat deze film op imdb een 7,6 heeft??? Dat zal niet lang duren voorspel ik, er zijn gewoon nog te weinig waarderingen.

Laat een antwoord achter aan Jan Jaap Bedeijn Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *