Vanavond is de lustrumeditie van het Blogbal. Hoog tijd voor een loflied op la Grande Dame du Bal: Oud Zeikwijf. Ik liet me voor deze tekst inspireren door de Ode aan Napoleon van Willem Bilderdijk. Want Oud Zeikwijf is toch zo’n beetje de Napoleon van de blogosfeer.
O blogwereld, wat was u lang stil
Wat deed u daar, in dat kille kot?
’t Heelal gaat reeds van bil
Wat doet u dan nog zot?
O, spreek toch uit uw duizend monden
Voer de posers aan de honden
Zij raken de ware glorie niet
De roem der aardse Goden
Zit gevangen achter uw schaamrode
Kaken. ’t Is de slagader van dit lied
Oud Zeikwijf! Zie haar borsten bloeien
Ze spuugt haar gloed recht in’t gezicht
Ze slaat met stomheid waar haar zangen vloeien
Van De Koog tot aan Maastricht
Aanvaardt ons als uw onderdanen
Les uw dorst met onze tranen
Neem de blogwereld als koninkrijk
Onze monden staan wijd open. Kom, toe, pis er maar in
Oud Zeikwijf! Waarachtige koningin
Verhef ons met uw hemels gezeik
O Oud Zeikwijf wat laat u ons zingen!
Uw naam geeft onze longen lucht
Aan uw hand gaan we eind’lijk swingen
De zolderkamers zijn overbrugd
Kom, laat u voeden door dit lied
Een ander verdient de woorden niet
U trotseerde de mokkende mopperman
Uit zijn geknies putte u de kracht
Die ons laat brullen uit alle macht
Welaan, ontvang onze hulde dan!
Hoe treffend dat mijn tweede koosnaampje als 10 jarige “Le Petit Napoleon” was (na “L’Astronome” van 4 tot 9)!
Hulde aan Oud Zeikwijf!
Hulde inderdaad! En het mooie is dat de winter die Napoleon de das heeft omgedaan niet meer zal wederkeren. OZ is “here to stay”. Hoera!