Frans!

Een grijze ochtend in 1984. Ik stond mijn tanden te poetsen. De radio stond aan in onze badkamer. “BRAND! BRAND!”, schreeuwde mijn moeder. Van schrik verslikte ik mij in m’n tandpasta. Mijn moeder kwam de badkamer binnenstormen om de radio harder te zetten. Frans Halsema zong Voor haar. Een tijdje daarvoor was hij overleden. Mijn moeder was een groot fan en had, u raadt het wellicht, FRANS! FRANS! geschreeuwd in plaats van BRAND! BRAND!

In die dagen zong mijn moeder ook vaak deze woorden:

Liefste mijn liefste, je bent in mijn leven
Als je dat wilt steeds een rustgevend punt
Meer dan mijn vriendschap kan ik je niet geven
Vang me niet, hang me niet… als je dat kunt

Een nummer over iemand die zich niet wil binden. Dat begreep ik nog niet. Het nummer is van Robert Long maar ik dacht dat het van Frans Halsema was. Met name de woorden ‘vang me niet, hang me niet’ klonken onheilspellend in mijn oren. Ik koppelde de woorden aan de dood van Frans Halsema en vermengde dit met het beeld van mijn moeder die buiten de was ophing. En zo zag ik de zanger in mijn verbeelding, zachtjes wiegend in de wind, aan onze draaiende droogpaal bungelen.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

1 reactie

Laat een antwoord achter aan Spencer Brandsen Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *