De week van Filemon met Peter Jan Rens

Filemon werd verwelkomd door de pitbull van Peter Jan Rens. Hij stond hem blaffend op te wachten op de veranda. Peter Jan Rens kwam er vrolijk lachend achteraan. “Hij doet niks”, zei hij. Hij leek me enigszins manisch. Peter Jan Rens, bedoel ik. Hij woonde met zijn twintig 42 jaar jongere vriendin en hun dochtertje in een bungalowpark. Hij liep rond in een blauw Meneer Kaktus-pak. 

Behalve aan zijn vriendin werd Filemon ook voorgesteld aan de vaste cameraman van Peter Jan Rens. Die legde zijn leven vast. Alles wat hij deed, werd opgenomen. Peter Jan Rens vergeleek zichzelf met een bloemetje. Zoals een bloemetje gaat opbloeien als het aandacht krijgt, zo bloeit Peter Jan Rens op als de camera’s draaien. Dan pas komt hij tot leven en is hij gelukkig.

Er was net een boek van hem verschenen. Ollie. Filemon ging mee naar de presentatie in De Nieuwe Boekhandel te Amsterdam. Het boek ging over een spastische jongen die een onmogelijke relatie aanging met zijn logopediste. Peter Jan Rens leek het ongelooflijk te vinden waartoe zijn fictieve hoofdpersoon allemaal in staat was. Zijn vriendin had het boek nog niet gelezen.

De volgende dag ging Filemon mee naar de studio. Samen met een DJ maakte Peter Jan Rens een remake van zijn hit De Prik van de Kaktus. “Want ik kak, kak, kak… op alles”, zong hij. Er zat een hoop frustratie in. Zijn timing was er niet op vooruit gegaan. Daarna had hij een schnabbel in Lelystad, waar hij voor een man of vier zich stond uit te sloven.

Hij zei dat hij zichzelf altijd vanaf een afstandje aan het bekijken was. Cameraposities aan het bepalen. In zijn hoofd speelt Peter Jan Rens de hoofdrol in zijn eigen Truman Show. Een idee dat hij bezig was te verwezenlijken. Want Peter Jan Rens was bezig met het oprichten van een eigen televisiezender. En als ik hem goed begreep, zouden alle programma’s over hem gaan.

Ter gelegenheid van zijn boek was hij te gast bij Humberto Tan. In de kleedkamer herinnerde Peter Jan Rens de nieuwe late night-ster er fijntjes aan dat hij ooit de eerste was die een late night show had bij RTL. Wij begrepen dat Humberto er nooit was geweest als Peter Jan de weg niet had geëffend. Humberto deed het leuk, vond Peter Jan Rens, maar het was te aardig. Te lief. Het had te weinig ballen. Hij zelf zou gemener zijn. Hij zou Nederland leren wat een echte late night show was. Filemon vroeg hoe Peter Jan Rens dacht dat het Nederlandse volk hem zou zien. “Als een van de groten van de tv”, zei Peter Jan Rens. Hij gunde zichzelf geen momentje rust. Peter Jan Rens deed denken aan Wile E. Coyote die blijft doorrennen als hij een afgrond mist. Pas als Wile E. zich realiseert dat hij in de lucht hangt, stort hij neer. Het is zaak voor Peter J. Rens om te blijven doorrennen.

Molovich
Erkend miskend genie. Motto: succes is voor losers.

5 Reacties

  1. Voor mensen die deze uitzending gemist hebben: kijk hem terug!
    Die schnabbel in Lelystad is gouder dan goud!
    (en droeviger dan droevig.)

  2. Hollands vergane glorie ten top! Hoe PJ staat te gesticuleren met een kadetje ham terwijl Virginia niet op of om kijkt maar op haar mobieltje staat te staren alsof ze een gouden zet voor Wordfeud aan het bedenken is. Op het laatst heeft PJ het nog steeds zo druk met zichzelf dat hij de melk uit het flesje rechtstreeks in de nekplooitjes van zijn dochter giet. Applausje voor Filemon en zijn oog voor het bizarre!

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *