Samen in een huisje
Op het pittoresk platteland
Rijden door de heuvels
En kaarten in de regen
Het kind is ziek en moeder is dood
De nachtelijke schreeuwconcerten
Galmen over de duistere heide uit
Slaande deuren, brekend glas
Juist ver weg van alles
Tussen toiletrol en chemisch toilet
Vind je jezelf er altijd middenin
Die is een nietsnut
En die kabbelt lafjes door het leven
En we zijn zeker geen vrienden want
Het gras lijkt altijd groener
Dan de eigen bruine prut
Het leek zo’n goed idee
Samen op vakantie
In elke beerput
Valt een familie te vinden.
In Gent organiseren de Wolven van la Mancha maandelijks een gratis filmvertoning. Ik schrijf bij elke film een gedicht. Dit gedicht werd gelezen bij de vertoning van Hombres Complicados.
