In de nieuwe realitysoap #dathebikweer volgen we mensen die iets meemaken. In aflevering 1 wordt Max Molovich verdacht van oplichting.
Afgelopen zaterdag. Max zit in de tuin van het weder te genieten als zijn vrouw enigszins aangeslagen komt aangelopen met een brief in haar handen. ‘Wat is dit,’ zegt ze nauwelijks hoorbaar. Max neemt de brief over, de camera kijkt mee over zijn schouder, Max begint hardop te lezen.
“Geachte heer Molovich”, leest hij, “hiermee verzoek ik u om op dinsdag 2 juli 2013 om 13.00 te verschijnen aan het bureau Teambureau Etc., om als verdachte te worden gehoord over oplichting, gepleegd op 31 mei 2013. Ik wijs u op de mogelijkheid om voorafgaand aan uw bezoek uw zaak op eigen kosten te bespreken met een advocaat. Tijdens het verhoor kunt u zich niet laten bijstaan door een advocaat.” Max’ schoonmoeder begint, tot grote ergernis van haar dochter, een anekdote over een collega die iets soortgelijks had meegemaakt, maar dan erger.
In de onvermijdelijke tussenbeschouwinkjes, die dit soort programma’s kenmerken, vertelt Max dat er van alles door zijn hoofd schoot. Films van Hitchcock, Bellicher’s Cel, Nigeriaanse prinsenkinderen, zijn autodealer (kampers!), zijn illegale downloadjes van Pirate Bay, de klusjesman, Maurice de Hond… Hij kijkt of hij in zijn digitale agenda kan zien wat hij die dag gedaan had. Hij was naar de dermatoloog geweest ter controle van zijn moedervlekken. En hij had een vrijmibootje gehad. Niks bijzonders kortom. Of toch wel?
In een hilarische reconstructie zijn we getuige van Max’ bezoek aan de dermatoloog, waar blijkt dat Max een administratieve dubbelganger heeft: iemand die dezelfde achternaam heeft en op dezelfde dag geboren is. Tot drie maal toe geloven verschillende baliemedewerkers liever de gegevens op hun computer dan de persoon die voor hen staat. Alles lijkt echter rechtgezet, maar als Max bij de dermatoloog komt blijkt deze in het dossier te hebben staan dat Max een vrij serieuze huidaandoening heeft die hij in werkelijkheid helemaal niet heeft. Kortom, men maakt er een potje van.
Een maand later blijkt dat Max wordt verdacht van oplichting. Waarom precies, dat staat niet in de brief. Als Max de politie uiteindelijk te pakken krijgt, blijkt het inderdaad te gaan over de persoonswisseling. Het lijkt erop dat Max is aangegeven door de Andere Molovich. Waarom precies, dat kan de rechercheur van dienst niet zeggen. Daarvoor moet Max dinsdag naar het bureau komen.
Het volgende moment zien we Max in een snel gesneden sequentie bellen met het ziekenhuis. Wachten, uitleggen, luisteren, weer wachten, uitleggen, luisteren, wanhopig worden, boos worden, gelatenheid, wachten, uitleggen, schelden, wachten, etc. In een tussenbeschouwinkje vertelt Max dat iemand van het ziekenhuis na afloop van zijn bezoek aan de dermatoloog zo snugger bleek om met de Andere Molovich te bellen met als doel te controleren of deze wel echt bestond. Theatraal valt Max van zijn stoel.
Als dit stuk verschijnt, heeft Max net het verhoor achter de rug. We mogen aannemen dat hij weer als vrij man rondloopt. Maar dat weet je nooit zeker met #dathebikweer.
[Dit stukkie verscheen op Sargasso]
