Sinds donderdag heb ik een auto. De eerste auto in mijn leven. Met als gevolg dat ik weer eens naar de radio luister.
En zo kwam het dat ik vrijdagavond rond de klok van half zeven ineens aan het luisteren was naar Joost Eerdmans die als Wakkere Nederlander een radioprogramma onder de titel Avondspits presenteert. Daarin poneert hij een stelling waarop luisteraars kunnen reageren.
Stelling van afgelopen vrijdagavond: dat Rotterdamse uitgaansgelegenheden vaak Marokkanen en Antillianen weigeren is geen racisme maar gezond verstand. Je kon reageren door te bellen en door te reageren op Twitter met #eens of #oneens.
De argumenten die Joost naar voren bracht, waren 1) uitgaansgelegenheden willen geld verdienen, dus zijn ze er helemaal niet bij gebaat om mensen puur uit racistische motieven te weigeren, 2) portiers zijn zelf vaak Marokkaans of Antilliaans, en 3) Marokkaanse en Antilliaanse meisjes worden zelden geweigerd. Eerdmans erkende dat portieren ongetwijfeld wel eens beoordelingsfouten maakten, maar volgens hem lagen daar geen racistische motieven aan ten grondslag. Daar zou Joost best wel eens gelijk in kunnen hebben, maar dat betekent nog niet dat het niet racistisch is. Volgens mij kun je best een racistische daad plegen zonder dat daar racistische motieven aan ten grondslag liggen. Noem het voor mijn part onbedoeld racistisch. Of zelfs ongewild racistisch.
De eerste beller stelde zich voor als een Griek. Hij vertelde dat hij geregeld werd geweigerd wanneer hij voor een discotheek stond, maar vervolgens werd doorgelaten wanneer hij zijn paspoort liet zien. Dan betrad hij de desbetreffende discotheek altijd met een wrange smaak in zijn mond. Kon Joost zich goed voorstellen. Maar Joost had nog maar net de tijd gekregen voor een halve zin weerwoord of de beller begon de presentator uit te schelden voor xenofoob die zich destijds had aangesloten bij die ‘kale Rotterdamse relnicht’, waarop Joost Eerdmans de beller ineens bleek te herkennen als Nino, die het kennelijk alweer was gelukt om zich middels een pseudoniem en een zinvol verhaal naar binnen te werken, om Eerdmans voor xenofoob uit te schelden. Een heuse Nemesis, die, zo stel ik mij voor, elke week om half zeven stipt de telefoon pakt om met ‘Onderbuik FM’ (dixit: Eerdmans zelve) te bellen.
De meeste bellers waren het oneens met Eerdmans. De meeste twitteraars ook trouwens. Ze kregen alle ruimte. Rita Verdonk was het wel eens met Eerdmans. Ik vermoedde eerst dat het een geintje was. De stem klonk helemaal niet als Rita Verdonk. Maar ze begon bijna elke zin met ‘nou’ en haar betoog was zo kort door de bocht, dat het onmogelijk iemand anders kon zijn. Het kwam er op neer dat Verdonk in haar tijd als minister van Duistere Zaakjes wel eens met een bus vol mensen, om wat voor reden dan ook, feestjes afgingen om te kijken hoe dat er nu in de praktijk aan toeging, deurbeleid. Volgens Verdonk was het heel simpel en lieten portiers gewoon nooit te veel van dezelfde soort mensen naar binnen, om zo heibel te voorkomen. En nou, dat wilde ze gewoon even zeggen. Joost vond het een mooi voorbeeld uit de praktijk.
[Dit stukkie verscheen op Sargasso]
