Twan Huys en Gerdi Verbeet zaten bij As the World Turns om de dood van Thatcher te duiden. De BBC had een aantal belangrijke tv-riten genegeerd.
Gerdi heeft haar handtas meegenomen. En een broche omgedaan. En een parelketting. Een klein eerbetoon aan een stijlicoon. Het is me al vaker opgevallen: waar je ook voor stond tijdens je leven, uiteindelijk eindig je als stijlicoon. Of je nu Ché Guevara of Margaret Thatcher heet. Doch dit geheel en al terzijde.
Twan Huys vertelt dat de BBC World rond een uur of 13.00 in de middag met een speciale nieuwsuitzending kwam, maar tot zijn niet geringe verbazing gingen ze in de uren die volgden over tot de orde van de dag. Pas rond 17.00 kwamen ze met een uitgebreide update. In plaats van de broer van de neef van John Mayor in te vliegen omdat er niemand anders bereikbaar was (zoals ze bij de NOS zouden hebben gedaan mocht Margaret Thatcher de premier van Nederland zijn geweest), besloten ze even de tijd te nemen om na te denken over waar ze het later precies over zouden gaan hebben en wie ze daarvoor zouden uit te nodigen.
Overigens vertelde Gerdi Verbeet tussen neus en lippen door dat ze niet meer wist wie John Major was. Wat ik eerlijk gezegd vrij schokkend vond voor een voormalig voorzitter van de Tweede Kamer. Maar wellicht was het bij wijze van spreken.
Wat de NOS ook zou doen, mocht Thatcher premier van Nederland zijn geweest, is Joost Karhof naar een plek sturen waar eventuele bewonderaars een bloemetje zouden kunnen neerleggen. De plek waar ze gestorven is, haar ouderlijk huis, haar favoriete bakker. En ze zouden de man/vrouw van de straat lastig te vallen met vragen waar de man/vrouw van de straat niks zinnigs op te zeggen heeft.
De BBC heeft niks aan de man/vrouw van de straat gevraagd. Ze hadden wel iemand bij het Ritz gezet, waar Thatcher haar laatste adem zou hebben uitgeblazen. Gerdi Verbeet had niet meer dan twee bloemetjes zien liggen. Dus het had niet bepaald storm gelopen. Ware Thatcher de premier der Nederlanden geweest dan had de presentator van dienst dit pijnlijke gebrek aan bloemen keer op keer benadrukt. Volgens Matthijs van Nieuwkerk kwam het doordat het Ritz hermetisch was afgesloten voor publiek.
Kortom, tot verbazing van Verbeet en Huys negeerde de BBC drie belangrijke moderne tv-riten: 1) de hele dag non-stop uitzenden, ook al heb je niks te melden. 2) Iemand positioneren op een plek waar men bloemetjes en teddyberen brengt ter nagedachtenis van de overledene. En 3) de thermometer in de kont van de samenleving stoppen door de man/vrouw van de straat te vragen wat hij/zij nu precies vindt van de hele kwestie.
[Dit stukkie verscheen op Sargasso]
“Dan gaan we nu over naar Gerdi, Gerdi, zeg het maar.”
“Ja Twan, het is zojuist bevestigd, Tatcher is, ja, nee, ja het is bevestigd, ze is nog steeds dood.”
“Dus het is bevestigd?”
“Dat willen ze niet zeggen, maar daar kunnen we van uit gaan, is de algemene gedachte, die zojuist bevestigd is.”
“Dus de bronnen hebben het bevestigd?”
Man ik wou dat ik een journalist was. Lijkt me wel het leventje.
Het is nog niet te laat.
Ja, afgezien van de incidentele seriele kinderverkrachter is de BBC een degelijk instituut.