Zum kotsen, zum smullen.

Soms verwonderen woorden mij wonderveel.
Het zijn eigenlijk maar rare dingen.
Een zooi takjes en streepjes en bochtjes en zo.
En een paar verdwaalde ronde ringen.

Iedereen kan een woord hanteren,
Ieder mag formuleren wat hij wil.
Door te luisteren naar iemands woorden,
Zien we eens door een andere bril.

Mensen kunnen woorden hebben,
Dat is geen bezit maar een verlies.
Woorden raken, schaven, schuren,
Woorden smaken soms zelfs vies.

Ja, woorden zijn voor de een zum kotsen,
Het zelfde woord oogt een ander zum smullen zo fijn.
In volledige stilstand kunnen woorden botsen.
Een woord zién bezorgt soms hele scheuten van pijn.

Een woord pal voor uw neus kan veel te ver gaan.
Een half woord is sommige verstaanders al te veel.
Zo machtig als het woord zijn, ga er maar aan staan.
Zo’n macht viel nog nooit één sterveling ten deel.

Woorden ogen soms ritmisch stil,
EN DAN WEER OGEN ZE KNETTERLUID.
Het is zo raar, want het zijn maar letters.
Wat maken die nu helemaal uit ?

Woorden zijn wonderbaar,
Woorden hebben zoveel ziel.
Van woorden kun je houden,
Net zo makkelijk maken ze ons allen debiel.

Woorden wissel je zonder wisselgeld.
Woorden neem je soms terug.
Als je woorden in de weegschaal stelt,
Breken woorden zomaar iemands rug.

Waarom spreken wij toch niet zonder woorden ?
Waarom zeggen we het niet zonder vocabulaire ?
Woorden lijken soms erger dan moorden,
En toch is een ongelijke woordenschat niet unfair.

Woorden kunnen we háten, willen we niet horen,
Soms hebben we het liefst hun spreker stil.
Sommigen menen dat zelfs, en leidt zo’n simpel woord,
Tot een laatste snerpende gil.

Ik denk dat wij gek zijn, ik kan er niet bij.
Waarom maken we ons om onbenullige woordjes gek ?
Om een abstracte stapel letterbrij,
Slaan we soms iemand zo op hun bek.

Worden kogels geschoten, staan de mensen op straat,
Stromen soms hele straten rood van het bloed.
Worden botten gebroken, worden massa’s kwaad.
Doen woorden onze samenleving eigenlijk wel goed ?

Woorden moet je misschien maar niet willen leren,
Woorden zijn van nul betekenis.
Wie denkt dat woorden ons helpen communiceren,
Is nog gekker dan de schrijver dezes is.

René van Densen
René van Densen is schrijver, blogger, dichter. Hij treedt veel op in Gent, woont in Tilburg. Hij is de auteur van zeven bundels. Deze zijn tijdelijk allemaal gratis online te lezen via zijn website, RenevanDensen.nl. Verder is René de hoofdredacteur van Kutbinnenlanders.nl sinds de oprichting in 2008. In het verleden richtte hij Nachtburgemeesters.nl op (inmiddels ter ziele), was hij voorzitter van Stichting Clickburg (tbv het medium webcomics) en was hij hoofdredacteur én tekenaar van webcomics community Probeersel.com (bestaat nog altijd).

1 reactie

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *