Black Piet Rising, hoofdstuk 12 (slot)

Hoofdstuk 12: Bevrijding

Zwarte Piet opende het luik naar het Pietenruim.
“Pietjes? Zwarte Pietjes?”
Geschuifel in de duisternis.
“Het is allemaal ok,” fluisterde Zwarte Piet, “Ik kom jullie bevrijden van het slavenjuk, arme zielige machteloze slachtoffertjes.”
Hij drukte op de lichtknop, waardoor de TL-buizen knipperend tot hun lichtend leven kwamen. Zwarte Pietjes schoten naar links en rechts onder of achter hun houten bunkbedden, bang voor de klappen die ze vast zouden krijgen. Armzalig snot der mensheid.
Och arme. En zo gruwelijk gekleed in die felgekleurde spaanse pietenpakjes. Zwarte Piet duwde zijn onderlip omhoog. Ja blanken, zo zien jullie je negers het liefst he? Met een gek hoedje, maillot en een spaanse kraag. Katoen plukkend op jullie akkers. Godverdomme.

De stoomboot, vol gekleurde vlaggetjes en gekleurde Pieten, deed hem altijd meteen denken aan de slavenschepen van de West Indische Compagnie. Die blanke slavendrijvers in Holland niet, natuurlijk. Die vonden Zwarte Piet maar een “aansteller”. Hij moest maar “Gewoon normaal doen”. Maar wat kon hij anders doen? Doen alsof Sinterklaas en Zwarte Piet niet bestaan?
Hoe makkelijk het is om macht te negeren als je het hebt. Er zitten geen blanken op de stoomboot, geroofd uit Blankendorpen, eeuwig maar pakjes in te pakken onder hondse omstandigheden. Geen blanken die snoepgoed moeten strooien naar oververwend kindertuig.
Nee, de blanken zitten op hun paarden, met hun baarden en mijters, de “zwartjes” lekker onder de duim te houden. Zoveel haat, zoveel minachting, en dat moeten we een “Feest” noemen? Alsof je een feestje organiseert en iedereen daar aanwezig met een bril “Professor Brillenjood” noemt en elke blonde vrouw “Dom blondje” en elke chinees “kaaskop” en elk persoon met overgewicht “Vet goor ranzig varken echt was is jouw partner, een feeder, anders schuif je niet echt de hele fucking wereld in je muil om het gelijk zonder kauwen door te slikken smerige opgeblazen strontfabriek” en elk model “Anorexisch bottenspook” en elke man die ook maar een klein beetje wel om zijn uiterlijk geeft een “Verwijfde homo” en elke roodharige “Verroest sproetenmonster” en elke kalende man “Boekhoudertje” of “Lambik” en dan met z’n vinger over je hoofd gaat en een *iehiehieh* poetsgeluid maakt of je een potje boenwas voor je verjaardag geeft he NEE LEUK FEESTJE. GEZELLIG. Zwarte Piet wist wel wat een leuk feestje was. Een leuk feestje was waar iedereen elkaars hand als gelijke vasthield, allemaal op hun eigen tempo dansend naar de horizon, en waar de liefde vrij en zonder oordeel was, waar elke avond dampende seks werd gehad omdat er geen oordelen waren, geen “Mooi” of “Leuk” of “Mijn type” nee, oud, jong, man, vrouw, kind, Zwarte Piet zou op zijn feestje niets dan de mooiste liefde bedrijven, de godganse avonden lang. Gebeurd niet op jouw feestje, he? Nee. Omdat je een racist bent.

Alles wat Zwarte Piet wou was gelijkheid. Dat Sinterklaas een multiculturele vrouw zou zijn, en dat de Pieten bestonden uit normale mensen waar, bij gelijke geschiktheid, de voorkeur gegeven zou worden aan minderheden. Het is niet alsof dat zoveel zou veranderen aan die traditie.
Maar nee. Dat was niet genoeg. “Wat is er mis met deze prachtige traditie waar blanken alles krijgen en zwarte Pieten niets?” vroegen de blanken. Oh Zwarte Piet weet het ook niet! Maar hij weet het wel goedgemaakt. Net als de blanken 400 jaar geleden hebben de Zwarte Pieten namelijk iets geleerd van hen: dat je moet pakken wat je hebben wil. Dat je niets moet afgeven. Dat het leven, het aards bestaan, de Sinterklaaslegende, alles een kwestie is van roven, plunderen, pakken en toe-eigenen. Zwarte Piet wilde beschaafd zijn. Zwarte Piet wilde delen. Omdat hem dat was geleerd, om geaccepteerd te kunnen worden door die perfecte blanken in hun perfecte morele harmonieuze samenleving. Ja blanken. Maar nu heeft Zwarte Piet geleerd hoe het echt in elkaar zit.
POET POET, deed de stoomboot. Hij hoorde in de verte al het gejuich van de kinderen in de haven. “Jeeee de slavenschepen zijn weer terug uit onze koloniën met rijkdommen voor ons!” zongen ze metaforisch in hun blanke overheersers-liedjes als “Sinterklaas kapoentje” en “Zie ginds komt de stoomboot”. Oh ja nou. Zwarte Piet smeerde een veeg bloed van Sinterklaas over zijn gezicht, deed de kalashnikov om zijn schouder en de gouden machete in zijn riem. Zie ginds komt de stoomboot indeed, motherfucker.

POOOOEEEETTTT! toeterde de stoomboot, aanmerend in de kade. Juichende kinderen, alsof alles zou gaan zoals het altijd ging.
De Pieten vlogen zwaaiend aan touwen over de reling. Maar ditmaal waren zij het die de machetes tussen hun tanden hadden. Ditmaal waren er geen Sinterklazen te paard om de orde te bewaken. Ow yeah. Het eerste gegil van besef barstte los bij de kinderen, waarna er snel paniek uitbrak. Zwarte Piet overzag alles vanaf het hoofddek, de huid van Amerigo als mantel om zijn schouders geslagen. Twee Pieten naast hem, koelte toewuivend met palmbladeren. Ow yeah. POW. SHIT IS NU ECHT AAN.

Epiloog


400 jaar later

“Sinterneger!!! Sinterneger!!!” riep Zwart Pietje, druk zwaaiend naar de stoomboot binnenvarend in de haven van Nieuw Centraal Angolalopolis. De blijdschap straalde in zijn ogen door tranen van geluk.
“Pappa?” draaide hij zich om naar Zwarte Piet, “Waarom heeft hij eigenlijk alleen maar witte kale aapjes als helpers?”
“Door de schoorsteen,” legde Zwarte Piet uit. Zwart Pietje keek onbegrijpend om.
“Ze worden kaal geschuurd door de ruwe stenen, en de as maakt ze wit. Snap je?”
“Oh ja,” knikte Zwart Pietje diep nadenkend. Zwarte Piet glimlachte. Snel zou hij oud genoeg worden om te twijfelen aan de logica van Sinterneger, en beginnen volwassen te worden. Zwarte Piet genoot van dit kind-zijn van zijn zoontje zolang hij kon.
“Pappa,” begon Zwart Pietje ernstig, “Waarom zijn dan alle blanken uit het getto zo boos op Witte Klaas-aap? Zij zeggen dat het rasie…ismisch is.”
Zwarte Piet glimlachte en haalde zijn schouders op.
“Zij moeten niet zeiken,” zei hij, strak naar de stoomboot kijkend, “Dat is traditie.”

POET PPOOOOEEEEETTTT deed de stoomboot. Iedereen juichte!

3 Reacties

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *