Lieve moeder van Tom Robberink

‘Mijn naam is Mariska Orbán-de Haas, hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad. U kent mij vast wel. Ik schuif regelmatig aan bij Pauw & Witteman omdat ik zo mijn eigen ideeën heb over abortus en homo’s. Zoals die keer toen ik een open brief had geschreven aan VVD-politica Jeanine Hennis, nu onze minister van Defensie. Zij is vóór abortus terwijl ze zelf meerdere miskramen heeft gehad. Ik vind dat raar. Dan moet je toch weten hoe erg het is een kind te verliezen?
Enfin, mevrouw de minister is dus nooit echt moeder geworden. Maar ik wel. En als zodanig schrijf ik u deze open brief, mevrouw Robberink: als moeder van drie kinderen – en ook een beetje namens God. U heeft Tom verloren, uw enig kind. Hij werd door zijn plaaggeesten afgeschilderd als “een homo en een loser.” Natuurlijk was Tom geen loser. Wel had hij blijkbaar een tekortkoming. Daarover wil ik het graag met u hebben. Mijn zoontje is pas vier, maar ik kan nu al heel duidelijk aan hem zien dat hij géén homo is. Zo voed ik hem ook op, met voldoende autootjes en een speelgoedgarage. Mocht hij ooit tóch homo worden, dan zou ik mijzelf dat als ouder heel erg verwijten. Ook zou ik dodelijk ongerust zijn, want homo’s hebben altijd schokkend veel sekspartners. Maakte u zich nooit zorgen over ziektes bij uw zoon, mevrouw Robberink? Ik vraag mij oprecht af waarom u nooit heeft ingegrepen. Zei u nooit tegen Tom: kies voor het mooiere, kies voor de eenheid tussen man en vrouw? Nee, dat deed u niet. Liever was u modern en tolerant.

Ach, leefden wij nog maar in het Nederland van de jaren vijftig, toen abortus nog een vies woord was en homo’s veilig in de kast zaten. Toen minderjarige rooms-katholieke jongens nog werden gecastreerd om ze van hun homoseksuele gedrag af te helpen. Was Tom in zijn jonge jaren netjes van zijn balletjes ontdaan, dan had menig kerkkoor hem graag als castraat opgenomen. Wellicht was dat zijn redding geweest. Maar daarvoor is het nu te laat. Aan de andere kant: nóg erger was het geweest wanneer Tom over enkele jaren met een andere homo was getrouwd. En wie weet wel een kind had gewild. Dat had enkel geleid tot Sodom en Gomorra-achtige praktijken als polygamie, incest en pedofilie. Dan was uw zoon, wat God en mij betreft, nog verder van huis geweest, mevrouw Robberink. Al die ellende blijft hem nu gelukkig bespaard. Laat dat een troost voor u zijn. Nou, lieve groetjes dan maar, en natuurlijk zal ik voor uw zoon bidden, want zelfmoord is en blijft natuurlijk een doodzonde.

Alle liefs van Mariska Orbán-de Haas’

[dit is op een paar letters na de column van Luuk Koelman die door Metro werd verwijderd]

Oud Zeikwijf
Beroepsbrokkenpiloot. Vloog nochtans op haar achtste reeds rakelings langs bergkammen om berggeitjes en bergmarmotjes te tellen. Is tot haar eigen verdriet gemodelleerd naar haar vader, een onbehouwen Italiaanse charmeur met een groot hoofd en een passie voor even belachelijke als tijdrovende hobby’s. Komt oorspronkelijk uit Frankrijk. Heeft in Japan gewoond. Woont sinds begin jaren ’80 in een boomhut op het Waterlooplein in ‘Magies Centrum Amsterdam’, van waaruit ze haar schrijfsels via rooksignalen aan de redactie doorseint. Ze schrijft ook voor AT5, Sargasso en voor Kutbinnenlanders. En op haar eigen stukje internet: oudzeikwijf.com.

21 Reacties

  1. Go Luuk Koelman! Het blijft mooi hoe “een homo” of een “iemand die zelfmoord pleegt” allemaal lalala ver van het bed is, en als iemand er dan een naam aan plakt die effe op het nieuws is geweest, omg, breng de hooivorken in positie ZOIETS KUN JE DAN ECHT NIET ZEGGEN DIT GAAT OVER LIJKEN EN DAT IS HARTSTIKKE ERG JONGEMAN!!!! Nou kan Nederland even een glimp voelen van wat “een homo” of “een moeder die abortus pleegt” voelt bij uitspraken van dat gestoorde wijf.

  2. Goed gedaan, Oud zeikwijf! Hulde! Dit moet te lezen blijven! En ik vind het bijna jammer dat het ‘maar’ in de Metro stond. Dit is een goede column!

  3. Ik vind niet dat de ouders de dood van hun zoon geëxploiteerd hebben. Ik vermoed dat het een impulsieve wanhoopsdaad was om die afscheidsbrief in de advertentie op te nemen. Gewoon vanuit onmacht, over het walgelijk grote verdriet over het verlies van een zoon.

    Ik lees Koelman altijd graag. In dit geval vond ik de column minder. Vooral omdat ik lijd aan een onmetelijke Mariska Orban – de Haas moeheid. Elk podium is er één te veel voor zo’n vrouw denk ik. En dit is ook weer gewoon een podium.

    1. Ik geloof dat ik hier de kant van mevrouw Stavast moet kiezen, die ouders waren denkelijk de wanhoop nabij, en niet publiciteitsgeil, zoals Koelman wellicht zélf, toen hij zijn provocerend bedoelde (anno 2012 provoceert zoiets alláng niet meer.. hooguit voor één dagje ben je dan trending topic, Koelman..), puberale woordjes nedertikte.
      Door de zaak Ribberink aan de zaak De Haas te koppelen, schiet Koelman zijn doel bovendien volledig voorbij:
      Hij zou er beter aan doen de Haas met haar eigen woorden te fileren, in plaats van met zijn eigen, fictieve De Haas-woorden: tactische blunder.
      Maar, zoals Vrouwke al zei:
      De beste manier om De Haas te fileren, is over haar te zwijgen in alle wereldtalen.

      Waarvan acte:
      De Haas?.. wie?.. zoef.. en weg is ze..

  4. dat jullie het nog voor deze zieke geest van een koelman opnemen ook. hij heeft het geschreven onder valse naam van mevrouw de haas. je laat zon lul als koelman toch niet met de eer strijken als hij de plubicieit zoekt ten koste van een vrouw die al vaak genoeg in negatief daglicht gestaan heeft? hoe zielig moet die koelman zelf zijn, en hoe zielig zijn sommige mensen als ze de daad van de ouders als exploiteren zien. zeker zelf geen kinderen? of ben je toevallig homo?

  5. Volgens mij heb ik Maris leren kennen toen iemand haar op deze plek instuurde bij de verkiezing van De Nationale Zondebok. Ik was op slag Mariska Orban – de Haas-moe, to be honest. Vooral toen bleek dat er massaal op haar gestemd ging worden. Dat was niet echt het soort persoon dat ik in gedachte had als Nationale Zondebok. Temeer daar zij een tweevoudige minderheid vormde: én katholiek én ontoerekeningsvatbaar. Terwijl het juist de bedoeling was dat de Nationale Zondebok sterk genoeg persoon was als persoon om de zware taak op zich te nemen. Het werd, tot mijn opluchting, niet Maris, maar Maxime. Echter, de inzender van Mariska Orban – de Haas bleek wel over profetische gaven te beschikken, aangezien het er verdacht veel op lijkt dat Mariska (of Maris, zoals ik haar mag noemen) vandaag de dag inderdaad is uitgegroeid tot de nationale kop van jut. Nu gaat ze ook wel om de haverklap gewillig met die kop van d’r op het hakblok liggen, dat wel.

    Veurts ben ik van mening dat Luuk Koelman de plank niet heeft misgeslagen. Het is jammer dat het zoveel ophef heeft veroorzaakt. Daardoor mist het wel doel. Eens te meer toont Koelman aan dat een groot deel van de Nederlanders volslagen debielen zijn die bij het minste geringste iemand met de dood gaan bedrijven, zonder zich af te vragen of ze het wel goed gelezen hebben. Onbewust onbekwaam heet dat, geloof ik. Gevaarlijke lui.

  6. Dit schreef ik een kleine twee jaar geleje toen Mariska Orbán-De Haas zich in de finale van De Nationale Zondebok had weten te werken:

    “Het volk heeft gesproken. En het volk heeft zich natuurlijk weer van z’n gemakzuchtigste kant laten zien. Er is namelijk massaal gestemd op Mariska Orbán-De Haas, die over een jaar door niemand meer op straat wordt herkend maar die nu in de immer vluchtige belangstelling staat van vrijzinnig twitterend Nederland omdat ze het verdriet van Jeanine Hennis-Plasschaert had misbruikt om haar standpunt over abortus uit te dragen. Abject en infaam, d’accord, maar om haar dan meteen maar Nationale Zondebok 2011 te maken lijkt mij veel te veel eer. Alsof zij zo’n verantwoordelijke taak kan dragen! En zo ziet men maar weer: de onderbuik regeert. Ook hier op Nurks. Een trieste conclusie.”

    Shocking om nu te weten dat Mariska Orbán-De Haas zo veel moeite heeft gedaan (en zoveel podia heeft gekregen) om in de belangstelling te blijven staan.

    1. Nou die podia is logisch. Heerlijk, zo’n relikwie uit de oertijd horen zeggen dat homos fout zijn of vrouwen onrein, en abortus moord is en euthanasie eeeeeigemoord, haha, hihi, lekker opwinden over zo’n maffe kwibus. Lekker makkelijk doelwit ook. Je trekt een kromme naald uit een hooiberg en verklaart alle kompassen voor gek. Want het is wat het volk wil zien, dat moet toch ook iets tastbaars extreems hebben om op te kankeren. Want anders moet je gaan nadenken over genuanceerde onderwerpen, gatverdamme weet je wel hoe druk ik het heb?? Met werken tv kijken en de telegraaf lezen? Rot toch op. Kom maar door met alle tyfusmarrokkannen en fundamentachristenen en graaiende graaiers en GODVERDOMME WAT EEN KANKERLAND LEVEN WE TOCH ALLEMAAL IN BAH GETVER BAH EN HET REGENT OOK ALTIJD.

    2. Yep. Figuren als De Haas en Van der Staaij zijn volkomen ‘harmlos’, hier in dit behoorlijk vrijzinnige landje:
      De frustreerde Cladia de Breij zou zich beter met échte problemen bezighouden, dan met mensen die een zeer kleine minderheid in NL vertegenwoordigen en die nooit ofte nimmer politieke macht zullen krijgen; een uitstervend ras.
      Figuren die bovendien niet naar de wapens grijpen, maar naar de stropdas/het mantelpakje, en via organisaties hun gedachtegoed uitdragen.
      Je kunt de wat ’traditionele christen’ op geen énkele manier vergelijken met b.v. de wat extremere moslim, die toch eerder de neiging heeft ’n wapen ter hand te nemen.
      Ik ben trots dat ik in een land leef waarin mensen BOVENGRONDS kunnen zeggen dat ze mordicus tegen abortus, homo’s, lesbo’s etc. zijn, zo zijn ze makkelijk traceerbaar. En ik ben er trots op dat die mensen in de zeer kleine meerderheid zijn in dit land, toch (nog steeds) een van de vrijzinnigste ter wereld.
      Tegen De Breij zou ik willen zeggen:
      Cheer up, girl.. > http://www.youtube.com/watch?v=xhP0tOm6yt0

  7. Ik ben er minstens zo trots op dat je de draak met dergelijke idioten mag steken zonder dat je meteen gec*****eerd wordt. O wacht, sorry. Néderland zei je.

  8. WEL goed dat er een Mariska de Haas is! Wel goed dat ze podia krijgt! Je moet haar niet zien als de spreekbuis van een ongevaarlijk want uitstervend clubje fanatieke christenen, maar als vaandel van alle stromingen die ons middeleeuwse denkbeelden proberen op te dringen. Of op zijn minst: proberen aan hun naasten op te dringen. Niet in de laatste plaats aan hun kinderen. We durven niets te ondernemen tegen islamitisch onderwijs, we durven wel vol gas tegen Maris te gaan. Daarom zeg ik: LANG LEVEN MARISKA DE HAAS.

    1. Daar heb jij weer gelijk in, de hypocrisie:
      ‘De politiek correcte kerk’ geeft vol gas richting De Haas, aan de extremere moslims durven ze hun handen niet te branden, omdat ze weten dat dat ze (letterlijk) hun kop kan kosten..

  9. Ik had ‘m gisteravond op de site van hem gelezen, daar staat ie ook gewoon met ruim 500 simplistische en een handjevol redelijke reaxi’s. Ik ken hem niet omdat ik hooguit 1 metro per jaar lees uit verveling en dan toevallig voor m’n neus in de trein ligt. De mevrouw de Haas kan ik me helemaal niet voor de geest halen, maar ik vermijd dan ook Pauw en Witteman, Van den Brink en bijvoorbeeld Niehe. Daarmee komt de column niet sterk over. Misschien was dat wel het geval geweest als ik me wel eens aan die mevrouw had gestoord. Maar een columnist opzoeken is tot daar aan toe, m’n tijd steken in het terugkijken van PEW gaat me toch echt te ver. Toch denk ik dat veel mensen dat door deze column gaan doen en dat zij er zelfs voordeel aan heeft. Dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn van deze Luuk K.

    Verder heb ik ook de indruk dat wat Vrouwke (19:44) schrijft wel eens zal kloppen. Een dood en zeker zo’n dood hakt er in en ouders willen daar wat mee doen. Die ouders en omstanders nemen dan maar eenvoudig aan dat het zo gegaan is als het slachtoffer schrijft. Vaak ligt het anders en vooral genuanceerder. Je kan dit als aandacht zien tegen het pesten, maar ik lees er net zo eenvoudig in dat hij geen goed contact had met zijn ouders en anderen om over zijn problemen te spreken.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *