Black Piet Rising, hoofdstuk 6

Shades of Gay 2: Black Piet Rising, hoofdstuk 6;

DRIELUIK II: BLOWJOB

Deel 2: Proppen

“Nu ga je zien hoe serieus ik ben Piet,” sprak de Sint vol ernst, “Hoe bloedserieus.”
Hij haalde diep adem. Nog eens. Een diepe zucht, een snel paar volle longen en HAP. Wauw. Zwarte Piet had nog nooit iemand gezien die zo fanatiek, zo ernstig, zo hardcore hard een piemel weg probeerde te werken. Hij werd niet rood, nee, hij schoot gelijk naar paars met witte vlekken en duidelijker wordende bloedvaatjes. Hij kneep zachtjes met zijn tanden in de piemel, om houvast te hebben, om die enorme lul maar niet gelijk uit te kotsen wat verdomde natuurlijk en logisch zou zijn.
“Huh heuh,” bromde de Sint, Piet strak aankijkend.
“…Neuk? Me?” vroeg Piet. De Sint zei niets, maar zijn glazige kille ogen staarden recht door Piet heen. Neuk me. Zwarte Piet greep Sinterklaas bij beide oren. Nog één keer hem in de ogen kijkend. Uitdrukkingsloos. Hij leek kalm, en vredig. Buiten dat hij paars was en begon te zweten alsof hij in een oven lag.
Zwarte Piet haalde diep adem. “Ok,” zei hij, “Hier kom ik.”
Hij greep de oren van Sinterklaas beter vast, en schoof zijn heupen naar achteren, zijn benen ook iets om goed kracht te kunnen zetten. Sinterklaas zette zich niet schrap. Nee. Hij accepteerde alles wat komen zou.
Sinterklaas was er klaar voor.

Zwarte Piet begon met aan de oren trekken, totdat die goed op spanning stonden. Daarna pompte hij zachtjes zijn heupen vooruit; aan de oren wiebelend om Sinterklaas langzaam over de piemel te kunnen schuiven. “Gggggg,” kwam er weer uit Sinterklaas. “Hnnngrr,” gromde Piet, vastbesloten zijn pad door de Sint zijn keel banend. Iets begon te kraken.
“GggGGGG,” bromde Sinterklaas. Zwarte Piet bewoog één hand van oor naar achterhoofd, om nog meer kracht te kunnen zetten. Een been iets naar voren, de ander iets naar achter. Zijn bilspieren spanden aan.
“GGGgggGGGggGG,” klonk het, tussen een frequenter en harder voorkomend gekraak.
In Sinterklaas zijn wijd opengesperde rechteroog knapte een ader, het hele ding rood kleurend. En verder, alsmaar door werd die piemel geschoven. Het gegorgel werd steeds minder, en werd vervangen door het piepende geluid als van een langzaam leeglopende ballon.
“Hnnggggg,” gromde Piet weer.
Hij legde de Sint op de grond, zo recht mogelijk, om zijn piemel zo ver als maar kon zijn keel in te schuiven. De sint leek wel een anaconda die een dode ree probeerde in te slikken.
Of andersom; alleen dan binnenstebuiten.
Een hardere krak klonk, waarna de piemel gelijk iets makkelijker doorschoot. De linkerarm van Sinterklaas lag onwillekeurig te twitchen, en allebei zijn voeten trilden hevig. Zwarte Piet voelde snel opeenvolgende golven van zure brokken tegen zijn eikel opbotsen, plus een hoog opbouwende luchtdruk vanuit de Sint zijn longen. Krrrrrrrrak. Alsof hij door Sint zijn orale maagdenvlies heen scheurde kwam Piet verder en verder; zijn handen steun zoekend op het lijf van de Sint, waardoor de luchtdruk nog groter werd. Nu begon de hele Sint te trillen. Overal op zijn lijf ontwikkelden zich snel uitbreidende bloeduitstortingen, die zo heftig waren dat waar Zwarte Piet zijn vingers plaatsten de huid meteen blauw werd, en na enkele seconden vochtig met bloed. Sinterklaas leek wel een opgepompte bloedspons die op klappen stond. Zo geil.

Toen Zwarte Piet bijna met zijn handen tot aan Sinterklaas zijn bovenbenen had weten te kruipen voelde hij de tanden tegen zijn buik aan komen. Ah, bestemming bereikt. Hij manoeuvreerde zich een beetje over Sinterklaas heen zodat hij één hand vrij had. Sinterklaas siste, en maakte een beetje het geluid als een opblaasboot die geslagen wordt door een emmer vol zand.
“Shhh,” fluisterde Piet, Sinterklaas over zijn haar aaiend. Jep. Als dat geen pruik was wist Zwarte Piet het ook niet meer. “Hng,” mompelde hij, met zijn hand eerst één, en toen de tweede zaadbal bij Sinterklaas in de mond wist te stoppen. Over de tanden hoefde hij zich geen zorgen te maken; de Sint zijn kaken stonden zo godsonmogelijk ver uitelkaar dat hij niet het minste beetje kracht kon zetten, een beetje net als bij een krokodil.
“Ungh,” zei hij, de ballen een plaatsje gevend. Het was wel krap, maar uiteindelijk wist hij elke bal in een wangholte te proppen, zodat de Sint op een heel lief hamstertje leek. Met bloeduitstortingen. En op het punt dood te gaan.
“Sabbel op de ballen, Sint,” kreunde Piet. Geen reactie. Dat viel hem dan weer een beetje tegen. Maar ja, in het leven kun je op niemand rekenen en moet je er zelf maar wat van maken.
“Ik ga je in je mond neuken, Sint,” fluisterde hij dus maar. “Ben je er klaar voor?”
Oh oh oh!!! Heilige Sinterklaas op een stokje! Het! Is! AaaaaaaaaaaaaannnnnnnNNNN!!!!! PPPPPPOOOWWWWWWWWWWWWWWWW!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!